Mocowanie płyt g-k do stelaża przy suficie

[grzeprzy]

Witam.
Właśnie kończę montaż ścianki działowej, która ma za zadanie z jednego pokoju zrobić dwa mniejsze. Płyty mocowałem do konstrukcji aluminiowej pionowej i do profili poziomych mocowanych do sufitu i podłogi.
Znajomy powiedział mi, że źle zrobiłem przykręcając płyty do profilu mocowanego do sufitu. Według niego płyty mocuje się tylko do poprzeczek pionowych i do profilu przy podłodze, natomiast nie mocuje się ich do profilu w suficie.
Czy to jest prawda, a jeżeli tak, to co Waszym zdaniem powinienem zrobić. Odkręcić wszystkie śruby od profilu z sufitu i dziurki zaszpachlować, czy też zostawić to tak jak jest? Oczywiście szczeliny dylaktacyjne zostawiłem zarówno przy suficie, jak też przy podłodze.

Z góry dziękuję za odpowiedzi i proszę o szybką informację, gdyż niedługo zacznę szpachlowanie i nie wiem sam co zrobić, aby było to właściwie wykonane.

[kielo]

Witam.
Właśnie kończę montaż ścianki działowej, która ma za zadanie z jednego pokoju zrobić dwa mniejsze. Płyty mocowałem do konstrukcji aluminiowej pionowej i do profili poziomych mocowanych do sufitu i podłogi.
Znajomy powiedział mi, że źle zrobiłem przykręcając płyty do profilu mocowanego do sufitu. Według niego płyty mocuje się tylko do poprzeczek pionowych i do profilu przy podłodze, natomiast nie mocuje się ich do profilu w suficie.
Czy to jest prawda, a jeżeli tak, to co Waszym zdaniem powinienem zrobić. Odkręcić wszystkie śruby od profilu z sufitu i dziurki zaszpachlować, czy też zostawić to tak jak jest? Oczywiście szczeliny dylaktacyjne zostawiłem zarówno przy suficie, jak też przy podłodze.

Z góry dziękuję za odpowiedzi i proszę o szybką informację, gdyż niedługo zacznę szpachlowanie i nie wiem sam co zrobić, aby było to właściwie wykonane.

Dobrze zrobiłeś a skoro kolega mówi że żle to niech wytłumaczy dlaczego

[ARTURPAWELLUKASZ]

odkręć i zaszpachluj , producenci systemów gk zalecają nie stosować łączenia płyty z profilami poziomymi , dopuszczane jest łączenie z poziomym dolnym , ale w sumie po co ? przenosi to naprężenia podłogi na płytę , przy prawidłowym rozmieszczeniu profili ( oczywiście nie tych marketowych , ale normalnych, z atestem) i prawidłowym kręceniu , płyta skręcona tylko z pionowymi nie ma prawa pękać , ja nie kręcę też płyty do skrajnego pionowego ( przy stałej przegrodzie)

[zbigmor]

Nie słuchaj dziwnych teorii. podaję cytat z wg mnie prawidłowego wykonania takiej ścianki:


Ściany działowe z płyt gipsowo-kartonowych

Płyty gipsowo-kartonowe z uwagi na swoją uniwersalność, dobre właściwości techniczne oraz łatwość i szybkość obróbki są podstawą wielu różnorodnych systemów suchej zabudowy wnętrz. Z uwagi na miejsce i sposób zastosowania można wyodrębnić następujące systemy:

Ściany (działowe, instalacyjne, krzywoliniowe, specjalne)
Sufity podwieszane (płaskie, krzywoliniowe)
Poddasza (w domach jednorodzinnych, wielorodzinnych, użyteczności publicznej)
Podłogi (czyli podkłady podpodłogowe zwane suchym jastrychem)
Obudowy konstrukcji nośnej budynków (słupy stalowe, belki stalowe, słupy drewniane, belki drewniane)
Obudowy szachtów instalacyjnych
Systemy akustyczne (dźwiękochłonne, dźwiękoizolacyjne, mieszane)

W tekście tym poruszone zostaną tylko tematy dotyczące najpopularniejszych konstrukcji z płyt g-k, czyli ścian działowych, sufitów podwieszanych oraz poddaszy.

Ściany działowe z płyt gipsowo-kartonowych

Systemy ścian działowych to najbardziej popularne zastosowanie płyt gipsowo-kartonowych. W ich budowie są wykorzystywane wszystkie rodzaje płyt g-k oraz większość dostępnych akcesoriów.
Ściany działowe mogą pełnić zarówno funkcję estetycznego rozdzielenia pomieszczeń, być barierą ogniochronną czy też izolować akustycznie i termicznie. Z uwagi na różnorodność zastosowań, a co za tym idzie wymogów odnośnie parametrów technicznych, poniżej podamy ogólne zasady montażu ścian działowych wraz z zestawieniem najczęściej stosowanych systemów.

Odporność ogniowa ścian:

Na podstawie badań odporności ogniowej wykonywanych w Instytucie Techniki Budowlanej w Warszawie można określić, że systemy ścian w zależności od konstrukcji mogą osiągnąć klasę odporności ogniowej aż do 120 minut (F2/El120) włącznie.

Opis konstrukcji typowej ściany działowej

Ściana działowa składa się z rusztu wykonanego z profili cienkościennych z blachy ocynkowanej o grubości nominalnej 0,6mm (=/- 0,05 mm) obłożonego obustronnie warstwami z płyt gipsowo-kartonowych.

Ruszt składa się z ułożonych po obwodzie pomieszczenia profili U, mocowanych do stropu i podłogi kołkami rozporowymi szybkiego montażu w maksymalnym rozstawie co 100 cm.

Pomiędzy profilami U wstawia się pionowo profile C (słupki) w rozstawie maksymalnym co 60 cm. Długość profili C winna być mniejsza od wysokości pomieszczenia o 10 mm.

Skrajne profile C winny być mocowane do ścian ograniczających pomieszczenie w zależności od rodzaju tych ścian odpowiednio dobranymi łączniakmi (kołki szybkiego montażu, blachowkręty, wkręty lub śruby Molly).

Pod obwodowe profile ściany należy stosować akustyczną taśmę uszczelniającą. W przypadku dużych nierówności podłoża (szczeliny większe niż 3 mm) należy stosować paski z wełny mineralnej.

Płyty g-k mocuje się do rusztu systemowymi blachowkrętami o długości większej o 10 mm od grubości łączonych elementów. Rozstaw wkrętów mocujących ostatnią (zewnętrzną) warstwę płyty gipsowo-kartonowej do profila C zarówno w środku jak i przy krawędzi płyty winien maksymalnie wynosić 25 cm. W przypadku poszycia wielowarstwowego pierwsze warstwy (wewnętrzne) płyty gipsowo-kartonowej mogą być mocowane wkrętami rozstawionymi co maksymalnie 75 cm.

Styki pionowe płyt gipsowo-kartonowych z jednej strony ściany muszą być przesunięte o moduł rozstawu C (słupków) w stosunku do styków na drugiej stronie ściany. Przy wielokrotnym opłytowaniu styki każdej następnej warstwy płyt również muszą być przesunięte o ten sam moduł w stosunku do warstwy poprzedniej.

Dopuszcza sie występowanie styków poziomych. Ich wzajemne minimalne przesunięcie musi wynosić 40 cm. W przypadku konstrukcji z jednokrotnym pokryciem płyty gipsowo-kartonowej styki poziome mogą być podparte odcinkami profili C.

[grzeprzy]

tego mojego znajomego :)

Pozdrawiam

[ARTURPAWELLUKASZ]

Nie słuchaj dziwnych teorii - a co jest dziwnego w mojej teorii ? :roll:
poza tym to nie tylko teoria , ale praktyka , którą nabyłem na szkoleniu w Lafarge Polska i podczas wieloletniej praktyki ...

[kielo]

Nie słuchaj dziwnych teorii. podaję cytat z wg mnie prawidłowego wykonania takiej ścianki:


Ściany działowe z płyt gipsowo-kartonowych

Płyty gipsowo-kartonowe z uwagi na swoją uniwersalność, dobre właściwości techniczne oraz łatwość i szybkość obróbki są podstawą wielu różnorodnych systemów suchej zabudowy wnętrz. Z uwagi na miejsce i sposób zastosowania można wyodrębnić następujące systemy:

Ściany (działowe, instalacyjne, krzywoliniowe, specjalne)
Sufity podwieszane (płaskie, krzywoliniowe)
Poddasza (w domach jednorodzinnych, wielorodzinnych, użyteczności publicznej)
Podłogi (czyli podkłady podpodłogowe zwane suchym jastrychem)
Obudowy konstrukcji nośnej budynków (słupy stalowe, belki stalowe, słupy drewniane, belki drewniane)
Obudowy szachtów instalacyjnych
Systemy akustyczne (dźwiękochłonne, dźwiękoizolacyjne, mieszane)

W tekście tym poruszone zostaną tylko tematy dotyczące najpopularniejszych konstrukcji z płyt g-k, czyli ścian działowych, sufitów podwieszanych oraz poddaszy.

Ściany działowe z płyt gipsowo-kartonowych

Systemy ścian działowych to najbardziej popularne zastosowanie płyt gipsowo-kartonowych. W ich budowie są wykorzystywane wszystkie rodzaje płyt g-k oraz większość dostępnych akcesoriów.
Ściany działowe mogą pełnić zarówno funkcję estetycznego rozdzielenia pomieszczeń, być barierą ogniochronną czy też izolować akustycznie i termicznie. Z uwagi na różnorodność zastosowań, a co za tym idzie wymogów odnośnie parametrów technicznych, poniżej podamy ogólne zasady montażu ścian działowych wraz z zestawieniem najczęściej stosowanych systemów.

Odporność ogniowa ścian:

Na podstawie badań odporności ogniowej wykonywanych w Instytucie Techniki Budowlanej w Warszawie można określić, że systemy ścian w zależności od konstrukcji mogą osiągnąć klasę odporności ogniowej aż do 120 minut (F2/El120) włącznie.

Opis konstrukcji typowej ściany działowej

Ściana działowa składa się z rusztu wykonanego z profili cienkościennych z blachy ocynkowanej o grubości nominalnej 0,6mm (=/- 0,05 mm) obłożonego obustronnie warstwami z płyt gipsowo-kartonowych.

Ruszt składa się z ułożonych po obwodzie pomieszczenia profili U, mocowanych do stropu i podłogi kołkami rozporowymi szybkiego montażu w maksymalnym rozstawie co 100 cm.

Pomiędzy profilami U wstawia się pionowo profile C (słupki) w rozstawie maksymalnym co 60 cm. Długość profili C winna być mniejsza od wysokości pomieszczenia o 10 mm.

Skrajne profile C winny być mocowane do ścian ograniczających pomieszczenie w zależności od rodzaju tych ścian odpowiednio dobranymi łączniakmi (kołki szybkiego montażu, blachowkręty, wkręty lub śruby Molly).

Pod obwodowe profile ściany należy stosować akustyczną taśmę uszczelniającą. W przypadku dużych nierówności podłoża (szczeliny większe niż 3 mm) należy stosować paski z wełny mineralnej.

Płyty g-k mocuje się do rusztu systemowymi blachowkrętami o długości większej o 10 mm od grubości łączonych elementów. Rozstaw wkrętów mocujących ostatnią (zewnętrzną) warstwę płyty gipsowo-kartonowej do profila C zarówno w środku jak i przy krawędzi płyty winien maksymalnie wynosić 25 cm. W przypadku poszycia wielowarstwowego pierwsze warstwy (wewnętrzne) płyty gipsowo-kartonowej mogą być mocowane wkrętami rozstawionymi co maksymalnie 75 cm.

Styki pionowe płyt gipsowo-kartonowych z jednej strony ściany muszą być przesunięte o moduł rozstawu C (słupków) w stosunku do styków na drugiej stronie ściany. Przy wielokrotnym opłytowaniu styki każdej następnej warstwy płyt również muszą być przesunięte o ten sam moduł w stosunku do warstwy poprzedniej.

Dopuszcza sie występowanie styków poziomych. Ich wzajemne minimalne przesunięcie musi wynosić 40 cm. W przypadku konstrukcji z jednokrotnym pokryciem płyty gipsowo-kartonowej styki poziome mogą być podparte odcinkami profili C.

Niezły wykład.

[zbigmor]

Nie słuchaj dziwnych teorii - a co jest dziwnego w mojej teorii ? :roll:
poza tym to nie tylko teoria , ale praktyka , którą nabyłem na szkoleniu w Lafarge Polska i podczas wieloletniej praktyki ...

Praktyki to się nie nabywa na szkoleniach, a ten przydługi wykład to cytat z kogoś z Lafarge właśnie.
Pomyśl trochę jaki sens miałoby odradzanie łączenia płyty z profilami poziomymi? Przenoszenie naprężęń z podłogi? A jak ścianka jest murowana to co wtedy?

[ARTURPAWELLUKASZ]

uściślij pytanie, odpowiem ....

[zbigmor]

uściślij pytanie, odpowiem ....


Miałem dzień ironii, bez urazy.
Uważam po prostu, że czy przykręcone, czy nie nie będzie różnicy, a źródła jak podałem sugerują obie wersje.
Najważniejsze to zostawić dystans pomiędzy płytą ściany i posadzką oraz sufitem.

[witsing]

Uważam po prostu, że czy przykręcone, czy nie nie będzie różnicy, a źródła jak podałem sugerują obie wersje.
Najważniejsze to zostawić dystans pomiędzy płytą ściany i posadzką oraz sufitem.
Różnica mogłaby być wtedy, gdyby zaistniał z jakiegoś powodu wymóg, aby ta konstrukcja mogła "pracować" w określony sposób. Jest to jednak czysto akademicka teoria bo wtedy pozostałby problem uniknięcia spękań w miejscach szpachlowania.
Ważną rzeczą jest kolejność przykręcania tak by płyty się nie wybrzuszyły

Dziwne mi się wydaje zalecenie producenta jakie padło gdzieś wyżej by nie przykręcac powierzchni poziomych - bo co wtedy zrobić przy konstrukcji ryglowej ściany działowej?

[ARTURPAWELLUKASZ]

chodzi o profile poziome - sufitowy i podłogowy , upieram się , że chodzi o przenoszenie drgań konstrukcji na gk , dlatego też nie przykręcamy płyty gk do uszyny przy konstrukcji sufitu

[Raf191]

Nie chodzi o żadne przenoszenie drgań czy temu podobnych ale o tak zwaną strzałke ugięcia strou. Jak wiadomo każdy strop pracuje w zakresie pionowym. Ugina się. Jeżeli ścina GK zostaje sztywno połączona z elementem który pracuje to logicznym jest, że będzie ona pękać pod wpływem działających na nią sił ściskających. (W ścianach murowanych robi się dylatacje górne - zostawiając 2-3 cm szpary pomiędzy ścianą a stropem a przestrzeń uzupełniająć np wełną). Dlatego też profile U - poziome montowane do strpu i posadzki pełnią jedynie funkcję prowadnic. Natomiast profile C - pionowe nie powinny również być połączone z profilami U a ich wysokość o 1-2 cm mniejsza niż wysokość kondygnacji w świetle ( te 1-2 cm służa jako dylatacja a wartość jest uzależniona od strzałki ugięcia). Natomiast odnosząc się do konstrukcji ryglowej to ma ona identyczne wymogi.. rygle poziome usztywniają konstukcję na powierzchni ściany jednakże profile pionowe do których są mocowane rygle pozostają niezależne od konstrukcji stopu - czytaj nie są połączone z profilem stropowym U. Skręcenie wszytkich profili jest wskazane przy robieniu ścianek wolnostojących - nie połączonych ze stropem. Wtedy łączenie profili U i C po przez dwa blachowkręty tworzy sztywną ramę.

Życzę miłego wykonywania ścian

[BigPiotr]

Wielkie dzięki za odpowiedzi. Na szczęście nie posłuchałem
tego mojego znajomego

Dziwne rozumienie. Przecież znajomy dobrze mówił. Profile "C" to profile pionowe i do nich się kręci. Do poziomych (czyli "U") nie.