Julisiowo – jak zaprojektować marzenia? – zapraszam :)

[julianna16]

Szczegółowy opis z pewnością przyda się wielu osobom
Z przyjemnością obejrzałam kuchnia w wystroju codziennym. Nic a nic nie szkodzą jej przydasie nablatowe. Dziura po piekarniku bardzo mi się podoba. Zostawiłabym ją na stałe.

Dziękuję Kasiu Gdy dzisiaj zobaczyłam te zdjęcia, to mam poczucie, że jednak za dużo na tych blatach, ale "na żywo" wygląda jakby było mniej . I zauważyłam, że w szybie okapu odbija się dodatkowo zieleń drzew za oknem . Dzisiaj to już wspomnienie, bo jesień rozgościła się na dobre.
Dziura po piekarniku... jest szansa, że jeszcze w tym tygodniu przestanie być pusta . Musimy odebrać piekarnik z serwisie w Wadowicach, a to kawałek drogi od nas. Okazało się, że DZIAŁA bez konieczności naprawy… hmm… czegoś tu nie rozumiem… a nade wszystko trudno mi zaakceptować fakt, że skoro jest (i podobno był) sprawny to dlaczego nie mam go od kwietnia (!?!), ale to już inna historia. Chyba szkoda na nią czasu i energii .
Wizualnie może ta dziura byłaby do akceptacji, ale odczuwam brak tego piekarnika. Gdy wszystko było sprawne, to miałam dwa, ale one są w rozmiarze kompaktowym. Przy świętach i przyjęciach bardzo komfortowo było korzystać z obu równocześnie. Ostatnio co prawda zmieściłam 3 blachy pizzerinek w jednym, ale przy pieczeniu różnych potraw o większych gabarytach to już problem.

No i najważniejsze, że udało się zdobyć szybę do drugiego piekarnika . Jestem przeszczęśliwa i chciałabym najpiękniej podziękować Panu Markowi z firmy OLMAG. To niesamowicie życzliwy i bezinteresowny człowiek, o wysokiej kulturze i jeszcze wyższej empatii. Bardzo profesjonalnie i rzetelnie podszedł do tematu, choć wcale nie musiał, bo nie byłam jego klientką (!). W poszukiwaniu rozwiązania mojego problemu z szybą napisałam do niego maila przez Allegro. Pomyślałam, że skoro sprzedaje sprzęt De Dietrich, to jest szansa, że będzie miał dostęp do części. Nie myliłam się. Odpowiedział ekspresowo, niezwykle grzecznie i wyczerpująco. Osobiście pomógł w sprowadzeniu szyby z Francji i przekazał kontakt do profesjonalnego serwisu dla drugiego piekarnika (tego w Wadowicach), gdzie w końcu poważnie zajęto się sprawą.
Zakupy u Pana Marka to gwarancja zadowolenia i maximum poczucia bezpieczeństwa. Świadczą o tym jego komentarze. Aż żałuję, że nie w Olmagu robiłam zakupy, ale wszystko jeszcze przede mną .

Ewo,
bardzo uroczo wszystko wygląda. Bardzo fajne, wręcz idealne kadry do gazety Przepiękny ten plakat Ruben Ireland, który masz w jadalni i rewelacyjnie wygląda na tej komodzie. Ja kupiłam sobie Marianne i jestem zachwycona. Trzymam kciuki za sprzęt. I może jeszcze załapię się na kolejną porcję zdjęć

Pozdrowienia

Madziu Jak się cieszę, że jeszcze tu zaglądasz Ślicznie dziękuję za dobre słowo i pochwałę kadrów, tym bardziej, że (wstyd przyznać) robiłam zdjęcia w pośpiechu i raczej marnym sprzętem. Mam świadomość ich niedoskonałości, ale wiem, że Wy potraficie dostrzec piękno nawet jeśli jest gorzej skadrowane i nieostre . Cieszę się, że też lubisz dzieła Rubena Irelanda. Ja nie znam się niestety dobrze na sztuce, ale ten obraz uwielbiam. Nie mogłam oderwać oczu i musiałam go kupić . Nad Marianną też się zastanawiałam
Ciągle szukam czegoś nad narożnik w salonie. Pusto tam strasznie. Chciałabym tam coś dużego, monochromatycznego może z plamą koloru. Ewentualnie dwa obrazy. Galeria raczej odpada. Nie mam już siły na szukanie "odpowiednich" grafik do kompozycji

W międzyczasie (poszukiwań) kupiłam na starociach obraz, który od razu skradł moje serce, ale tam raczej nie pasuje. Boję się go pokazać, bo mam świadomość, że mój zachwyt nie będzie powszechnie podzielony. Będzie pewnie zaskoczeniem, ale każdego z nas co innego porusza . W tym obrazie jest moje dzieciństwo, choć zupełnie niedziecięcy jest jego wyraz.

Julianna, przede wszystkim trzymam kciuki za pozytywne załatwienie szyby do piekarnika

Twoja kuchnia i jadalnia wyjątkowa, u mnie kuchnia będzie takim trochę odbiciem lustrzanym, czyli z jadalni będzie widoczny okap, dlatego zależało mi, żeby był też ładny, nie tylko funkcjonalny Niestety o tym jak pracuje, na razie nie mogę nic powiedzieć
Cieszy mnie też Twoja opinia o zlewozmywaku z dodatkową komorą, bo też już prawie zrezygnowałam, prawie , ja jednak szukam (na razie z marnym skutkiem) takiego, który będzie miał dużą komorę min 42x40cm, a mniejszą taką, żeby do niej coś weszło, no i koniecznie z ociekaczem, a to już wydaje się być nieosiągalne
Uwagi o blatach podparte zdjęciami też dla mnie bardzo cenne, troszkę pozmieniam u siebie, żeby mieć przynajmniej jeden dłuższy

Teraz napiszę coś dziwnego - plakat w jadalni mnie przeraża , nie wiem dlaczego, może te "zakneblowane" usta? Z pewnością jest intrygujący, nie da się go niezauważyć, pominąć, ale mnie przeraża

Ale klimat domu z tą ceglaną ścianą i belkami w salonie ...

Dziękuję Mamik . Kciuki bardzo się przydały i przyniosły skutek . Szyba jest, pyroliza odpala, para nadaje delikatności potrawom - wszystko śmiga .
Cieszę się, że Ci się u nas podoba i, że na coś mogłam się przydać . A Twoja kuchnia kiedy ma szansę na realizację? Pokazujesz gdzieś swoje plany, pomysły, wizualizacje, inspiracje? .
Faktycznie sporej komory szukasz. A dlaczego aż takiej dużej? To absolutny must have? Mój zlew ma komorę ok. 10 cm mniejszą, a i tak zajmuje sporo miejsca na blacie.
W pralni mam jedną dużą komorę (Domsjo Ikea). Tam od czasu do czasu przydaje się do prania dużych rzeczy, które wymagają prania ręcznego, ale w kuchni ta moja wystarcza. Duże garnki wchodzą bez problemu. Blachę do mycia kładę na górze obu komór jednocześnie, nalewam odrobinę wody, myję, spłukuję, wycieram i jest ok. Nie potrzebuje całkowitego zanurzenia w komorze .

Co do obrazu, to właśnie najpiękniejsze jest, że wywołuje różne emocje w odbiorcach. Taka powinna być w moim odczuciu sztuka . Dla mnie to piękna, delikatna, krucha, dziewczyna. Smutna, lecz wyprostowana i dumna, a przez to silna... mimo swej kruchości. Zasłonięte usta kojarzą mi się z tajemnicą. Zachwyciłam się jej włosami, profilem, sylwetką. Zyskuje przy bliższym poznaniu . Póki co nikogo z gości nie wystraszyła, ani nie odebrała apetytu .
Jestem ciekawa jakie odczucia wzbudzi mój ostatni nabytek . Muszę mu znaleźć odpowiednie miejsce nim go pokażę .

Ewo, u Ciebie jak zwykle cudownie sama czułabym się wspaniale mieszkając w takim wnętrzu, jak kiedyś będę budować dom (mam wielką nadzieję,że to nastąpi) to Twój będzie wzorem dla mnie

Martusia
Ale mnie zawstydziłaś Dziękuję

hej hej

Ewo nie mogę się napatrzeć na zdjęcia mogłabym oglądać każdy szczegół wiele razy, bo wszystko jest w moim stylu pokazałaś piękną kuchnię z wszystkim co masz ja też nie mam na blatach pusto, ale mnie to nie przeszkadza
nie znoszę bałaganu i tysiąca słoiczków, przypraw, buteleczek itp, ale takie przybory i dodatki mogą stać i tylko nadają charakteru

pisałaś o blatach - moje są narażone na skoki kotów, szczególnie jednego łobuza, który rysuje mi pazurami, szczególnie, jak muchy goni denerwuje mnie to i z nim walczę, ale co zrobić, nie jestem cały dzień w domy, by to pilnować ....... myślę jednak, że u mnie po 3 latach użytkowania jest całkiem dobrze, jak na blat drewniany (ale mam jakąś powłokę lakieru, nie oleju)

niestety blatów mam mniej i też chciałabym więcej ciągłego blatu, na szczęście mnie ratuje wyspa, bo na niej mam blatów sporo
jaki masz mikser ? bo z daleka wygląda na podobny do mojego, jesteś zadowolona ? dużo z niego korzystasz ?

masz ładny widok z kuchni - na piękne schody i na jadalnię
a jak dzieci radzą sobie na schodach ? nie drżysz jak po nich chodzą ?

no i więcej nie napiszę, bo muszę lecieć

ściskam ciepło
papapa

Słonko
Dziękuję za każde Twoje słowo .
Mikser to ELECTROLUX EKM4200. Ty masz chyba mikser będący spełnieniem marzeń przynajmniej połowy użytkowniczek FM . Nie mogłam sobie niestety na niego pozwolić, ale mój Electrolux spełnia swoje zadanie bez zastrzeżeń. Uwielbiam z nim współpracować. Ma na wyposażeniu maszynkę do mięsa i 3 szatkownice. A najbardziej cieszą mnie 2 miski, bo dzięki temu przygotowanie ulubionego przez rodzinę sernika zabiera mniej czasu . Korzystam z niego przynajmniej raz w tygodniu. Zazwyczaj do wypieków. Nie jestem kucharką wyśmienitą. W zasadzie dopiero się rozkręcam, a ten robot uprzyjemnia mi te chwile .
Schodami zamartwiałam się jakiś czas temu i prosiłam Was o rady odnośnie zabudowy. Na szczęście problem został opanowany . Julianna ma 6,5 lat, więc schody nie są dla niej problemem. Uczyła też swojego brata różnych technik poruszania się po nich . Zatem Junior potrafi się poruszać przodem, tyłem, na czworaka, na pupie i oczywiście na dwóch nogach. Dzisiaj w zasadzie korzysta już tylko z tego ostatniego sposobu. Do góry wchodzi raźnie bez trzymania się czegokolwiek. Na dół trzyma się poręczy. Dość szybko zaczął sam pokonywać te schody w obie strony. Po raz pierwszy wdrapał się około roku temu. Schodzi sam od ponad pół roku (w maju miał 2 latka). Nie znaczy to oczywiście, że schody są w 100% bezpieczne, ale największe zagrożenie, kiedy Junior nie panował nad równowagą jest już za nami. Jest w tym wieku, kiedy trzeba go mieć na oku, niezależnie od tego gdzie eksploruje świat . Zatem czy to jest podłoga w salonie, czy schody, czy łazienka, to nie może być pozostawiony sam sobie. Najbardziej drżą nasi goście martwiąc się o swoje pociechy, ale oswajają się szybko. W te wakacje odwiedziło nas nieco dzieci w wieku 6-12 lat. Wszyscy przeżyli . Kwestię barierki konsultowałam też z naszym stolarzem, który robił nam schody i poręcz. W zasadzie to on zapytał, czy jest nam to w ogóle potrzebne. Schodząc trzymamy się poręczy przy ścianie ceglanej, więc jest ok i tak prawdopodobnie już zostanie.

Ewo uwielbiam Cie czytać, zawsze tak fajnie piszesz

Ja wlasnie z obawy o zbyt duże zwracanie uwagi na blaty nie zdecydowałam sie na drewno chociąż kusiło, jestem chyba z tych leniwszych i czase nie przeszkadza mi coś rozlanego na blaci eprzez chwilkę Czasem zostawiam armagedon i ide z kawką poleniuchowac i wracam pozniej do obowiązków co by chyba źle wpływało na blat

Kadr na jadalnie skradł moje serce, komoda

Dziękuję Ivy
Mam nadzieję, że uda Ci się zajrzeć do nas zanim wszystko będzie wymagało remontu .
Mnie też tak spodobało się to ujęcie z komodą, że chciałam się nim z Wami podzielić
Choć o blacie napisałam w minusach, to nie żałuję tego, że mamy drewniany blat. Niezmiennie mi się podoba, a decydując się na niego miałam świadomość konsekwencji. Dzisiaj wybrałabym tak samo, tym bardziej, że w międzyczasie znalazłam proste rozwiązanie by go nieco oszczędzić, bo szyby dają mi duży komfort użytkowania blatu .

Ewunia, jak to jest, że zajrzałam tu właśnie dzisiaj? Ależ się cieszę, czytając tyle dobrych wiadomości Pięknie napisałaś omieszkaniu w domku i czego tam doświadczasz. Cieszę się ogromnie Waszym szczęściem i życzę, żeby mieszkało się cudownie

Olunia , a jak ja się cieszę, że zajrzałaś
To jakaś magia, że akurat gdy napisałam
Co u Was? Jesteście już na Śląsku, czy jeszcze na Wybrzeżu? Pewnie przeczytam to w Twoim blogu .

Ewuś jak pięknie napisałaś o Waszym domu...uwielbiam Cię czytać Cieszę się , że Jesteście szczęśliwi i cieszycie się domkiem, jest idealny, mogłabym w nim zamieszkać od zaraz Pokaż koniecznie wiecej zdjęć - bardzo proszęęęęę . Kuchnia marzenie, taka jakie lubię i blat ... mój drewniany jest eksploatowny bardzo intensywnie, oczywiście olejuję go 1, czasem 2 razy w roku i jest ok Ewuś coś sie wydarzyło na Waszym czy też profilaktycznie go chronisz?
U nas ok, dziękuję że Pytasz, ja też myslę o Tobie
Ściskam Cię mocno i z niecierpliwością będę wypatrywać kolejnych kadrów i informacji od Ciebie

Anetko
Dech mi zapiera z radości, że piszesz. Wiesz, że to Twój dom był dla mnie inspiracją, wzorem, ideałem. Zarówno wnętrza, jak i klimat jaki w nim stworzyłaś. Twoje niesamowite ciepło, życzliwość serdeczność i mądrość sprawiały, że każdy czuł się u Ciebie cudownie. To dzięki Tobie pokochałam cegłę i zapragnęłam zapachu prawdziwego drewna w domu, a na parterze z szaloną odwagą (jak na mnie) wstawiłam meble sprzed lat . Jestem bardzo zadowolona z tych decyzji i dziękuję Ci za to

Jeśli chodzi o blat, to teraz osłaniam go już bardziej profilaktycznie i dla wygody. Stawiam na szybach wszystko bez stresu i bez względu na temperaturę i konsystencję. Mogę od razu kroić, choć robię to rzadko, bo zazwyczaj wyciągam dodatkowo deskę. Nie pilnuję też dzieci gdy same odkładają kubeczki po jogurtach, mokre lub upaćkane naczynia, itp. Kładę na szybach blachy lub naczynia prosto z piekarnika. Garnki prosto z indukcji i gorące, mokre pokrywki.
Na początku zostawało na blacie sporo plam po płynach (nawet po wodzie). Pomogło kolejne olejowanie, które doradziły dziewczyny z FM W sumie na początku blat był olejowany 5 razy. Jedyne na co teraz zwracamy uwagę, to dbamy by zawsze wytrzeć wodę dookoła zlewu (w praktyce z przodu i tyłu), bo jest to najbardziej newralgiczne miejsce ze względu na łączenie. Czasem jak nie zauważymy, to przy rancie zlewu pojawia się na drewnie zaczernienie. Znika na szczęście bez śladu po przetarciu i wyschnięciu.
Resztkę tego kuchennego blatu wykorzystaliśmy w dolnej łazience. Tam jestem nim zachwycona. Suche plamy po wodzie schodzą bez problemu. Nie zostaje absolutnie nic. Ale ten kawałek olejowałam Osmo chyba z 7 razy.

Pięknie i cudnie ale Ja focha strzelam!
Za rzadko bywasz na Fm...zdecydowanie za rzadko!
Foch jak stąd do tamtąd!

Aniu
Cieszę się, że jesteś i nawet ten ogromny foch mnie cieszy, bo wiem, że z sympatii
No nie mam czasu . Wstyd mi szczególnie przed Tobą, bo jesteś super zorganizowaną mamą, ale ja nie wyrabiam. W tym roku doszła jeszcze organizacja zajęć popołudniowych dla Julianny. Sama też postanowiłam ruszyć ciałem, więc w efekcie każdego dnia mamy napięty grafik, a wieczorami już brakuje sił. Zresztą wtedy najczęściej dopiero siadam do pracy przed komputerem.
Dom jest bardziej wymagający – z jednej strony ciągle potrzebujący wykończenia, a z drugiej - bieżącej pielęgnacji. Nie jestem jakoś szczególnie wymagająca. Nie cierpię katuszy gdy zabawki leżą w salonie godzinę po posprzątaniu. Nie spędza mi z oczu snu kubek na blacie i nieuporządkowane ręczniki po wieczornej kąpieli dzieci. Nie jestem niewolnikiem domu, ale codziennie trzeba coś zrobić. Nie znalazłam sposobu by zabierało to mniej czasu . Tzn. jest, ale mnie na niego nie stać .

==============================

Muszę coś jeszcze napisać...
Wzruszyłam się, że jeszcze do mnie zaglądacie To cudowne móc Was tu spotkać