dostępne w wersji mobilnej muratordom.pl na Facebooku muratordom.pl na Google+
Pokaż wyniki od 1 do 8 z 8
  1. #1

    Domyślnie Wymiar urlopu wychowawczego - czy pracodawca decyduje ile?

    Żona (aktualnie na macierzyńskim) poszła do pracy z wnioskiem o urlop wychowawczy do końca roku. Szefowa powiedziała jej ze nie bedzie na 3 miesiące szukała kogoś na zastępstwo więc skoro chce urlop to oczekuje jej powrotu... dopiero za rok
    Zdębiałem gdy to usłyszałem - nie stać nas na to aby przez rok tylko jedna osoba utrzymywała dom!

    Odpowiedzcie czy przypadkiem ta pani nie postępuje niezgodnie z prawem próbując decydować o długości urlopu wychowawczego?

    Pierwsze co przychodzi mi do głowy to to, że po prostu ma kogoś na miejsce mojej żony.

    Dodam ze firma duża i państwowa (budżetówka)

  2. #2
    REKORDZISTA FORUM (10 tysięcy postów!) NAJPOŻYTECZNIEJSZY FORUMOWICZ od ZAWSZEFORUMOWICZ WIELKI SERCEM Avatar Nefer
    Zarejestrowany
    Dec 2005
    Posty
    35.721
    Wpisy w Dziennikach Budowy
    2772

    Domyślnie

    Pracownik zatrudniony co najmniej 6 miesięcy ma prawo do urlopu wychowawczego w wymiarze do 3 lat w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez nie 4 roku życia. Do sześciomięsięcznego okresu zatrudnienia wlicza się poprzednie okresy zatrudnienia (art. 186 par. 1 kodeksu pracy). Nie ma przy tym znaczenia:
    • długość przerw między okresami zatrudnienia,
    • wymiar czasu pracy (nie przelicza się połowy etatu na cały etat),
    • tryb rozwiązania stosunku pracy (wlicza się okres wypowiedzenia oraz okres pracy zakończony np. natychmiastowym rozwiązaniem umowy o pracę z winy pracownika).

    Do okresu zatrudnienia wliczeniu podlegają także okresy urlopu macierzyńskiego, nieświadczenia pracy z powodu choroby, a także okresy zaliczane do stażu pracy na podstawie przepisów szczególnych, np. okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych, udokumentowane okresy zatrudnienia za granicą. Nie wlicza się natomiast urlopu bezpłatnego, z wyjątkiem urlopu udzielonego w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy (art. 1741 par. 2 kodeksu pracy).
    Warto zaznaczyć, że sześciomiesięczny okres zatrudnienia nie musi przypadać przed urodzeniem dziecka.
    Prawo do urlopu przysługuje pracownikowi, bez względu na podstawę nawiązania stosunku pracy, rodzaj umowy o pracę i rodzaj pracodawcy, wymiar czasu pracy.
    Prawa do urlopu wychowawczego nie mają natomiast osoby wykonujące pracę na innej podstawie niż stosunek pracy, np. zatrudnieni na podstawie umowy zlecenia, umowy o dzieło, umowy agencyjnej oraz tzw. samozatrudnieni (czyli osoby prowadzące własną działalność gospodarczą).
    Urlop wychowawczy przysługuje rodzicom oraz opiekunom dziecka. Opiekunem dziecka, który ma prawo do urlopu wychowawczego, jest zarówno osoba, której sąd opiekuńczy powierzył pieczę nad dzieckiem, jak i osoba sprawująca faktycznie opiekę nad dzieckiem, która nie jest opiekunem ustanowionym przez sąd.
    Prawo do urlopu wychowawczego przysługuje na równych prawach kobiecie i mężczyźnie, pod warunkiem że są oni pracownikami.
    Zasadniczo tylko jeden rodzic lub opiekun może korzystać z urlopu wychowawczego. Wyjątkowo z urlopu mogą korzystać jednocześnie oboje rodzice lub opiekunowie dziecka, przez okres nieprzekraczający trzech miesięcy (art. 186 par. 3 kodeksu pracy).




    Wymiar urlopu.

    Urlop wychowawczy przysługuje w wymiarze do 3 lat (może być wykorzystany w 4 częściach), jednak nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 4 lat. Oznacza to, że pracownik może korzystać z urlopu wychowawczego:
    • bezpośrednio po urlopie macierzyńskim,
    • bezpośrednio po urlopie macierzyńskim i urlopie wypoczynkowym,
    • jakiś czas po urlopie macierzyńskim.
    Inaczej niż w przypadku urlopu macierzyńskiego, urlop wychowawczy przysługuje w takim samym wymiarze zarówno dla pracownicy, która urodziła lub przyjęła na wychowanie 1 dziecko, jak i dla pracownicy, która urodziła lub przyjęła na wychowanie więcej dzieci. Natomiast w razie urodzenia lub przyjęcia na wychowanie kolejnego dziecka, pracownica ma prawo do kolejnego, „nowego” urlopu wychowawczego.
    Jeżeli pracownica przebywająca na urlopie wychowawczym urodzi kolejne dziecko, wówczas urlop wychowawczy trwa nadal. Nie zostaje przerwany ani zawieszony. Pracownica nadal korzysta z urlopu wychowawczego, nie ma prawa do urlopu macierzyńskiego, ale przysługuje jej zasiłek macierzyński za okres odpowiadający części urlopu macierzyńskiego, która przypada po porodzie, czyli krótsza o 2 tygodnie (art. 29 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa).
    Wyjątek od zasady, że urlop wychowawczy przysługuje w wymiarze 3 lat, dotyczy pracowników:
    • zatrudnionych na podstawie umów terminowych (na czas określony, na czas wykonania określonej pracy, na okres próbny),
    • znajdujących się w okresie wypowiedzenia.
    W pierwszym przypadku pracownica ma prawo do urlopu wychowawczego na okres nie dłuższy niż do końca czasu, na jaki została zawarta umowa o pracę. Natomiast, jeżeli pracodawca udzieli urlopu na okres dłuższy niż czas trwania stosunku pracy, uważa się, że strony zawarły nową umowę o pracę, jeżeli istnieją podstawy do wniosku, że taki był zgodny zamiar pracodawcy i pracownika (por. wyrok SN z 21 listopada 1978 r., sygn. akt I PZP 28/78, OSNZ z 1979 r. nr 5, poz. 92).
    W drugiej sytuacji pracownica ma prawo do urlopu do końca zatrudnienia. Zgodnie bowiem z art. 1861 par. 2 kodeksu pracy, w przypadku złożenia przez pracownika wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego po dokonaniu czynności zmierzającej do rozwiązania umowy o pracę, umowa rozwiązuje się w terminie wynikającym z tej czynności. Oznacza to, że wniosek o urlop wychowawczy złożony w okresie wypowiedzenia (zarówno wówczas, gdy umowę wypowiada pracodawca, jak i pracownik) rodzi po stronie pracodawcy obowiązek udzielenia urlopu na okres nie dłuższy niż do dnia rozwiązania umowy o pracę. Taka sama zasada obowiązuje, gdy strony zawrą porozumienie o rozwiązaniu umowy i określą termin jej rozwiązania za kilka miesięcy lub tygodni.
    W szczególnej sytuacji jest pracownik, który ma chore dziecko (posiadające orzeczenie o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności), wymagające jego osobistej opieki. Jeśli ma on sześciomiesięczny okres zatrudnienia, bez względu na to, czy korzystał z urlopu wychowawczego czy też nie, może skorzystać z tego urlopu w wymiarze do 3 lat, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez dziecko 18 roku życia (art. 186 par. 2 kodeksu pracy). Zatem w przypadku dziecka niepełnosprawnego, pracownik ma prawo maksymalnie do 6 lat urlopu wychowawczego.
    Podstawą uzyskania ww. urlopu nie jest zwykłe zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia dziecka, ale orzeczenie o niepełnosprawności (dotyczy dziecka do ukończenia przez nie 16 roku życia) lub stopniu niepełnosprawności (dotyczy dziecka w wieku 16-18 lat).



    Urlop może być dzielony.

    Urlop wychowawczy przysługuje w wymiarze 3 lat i może być dzielony, ale najwyżej na 4 części (art. 186 par. 4 kodeksu pracy). Bardzo istotne jest, że to pracownik, a nie pracodawca decyduje o tym, ile wykorzysta urlopu, na ile części go podzieli i jak długo będzie trwać każda z części urlopu.
    Pracownik nie ma obowiązku powiadomienia pracodawcy, jak rozłoży wykorzystanie urlopu wychowawczego – występuje z wnioskiem o udzielenie urlopu oddzielnie na każdą jego część. Jeżeli pracownik wykorzystał urlop w niższym wymiarze niż przysługujący, może wystąpić o udzielenie mu dalszej części urlopu, aż do ukończenia przez dziecko czwartego roku życia.
    Może mieć miejsce sytuacja, że pracownik wykorzysta cztery części urlopu, ale nie wykorzysta 3-letniego wymiaru urlopu. W takiej sytuacji nie będzie mógł skorzystać z reszty urlopu wychowawczego, gdyż oznaczałoby to podział urlopu na więcej niż 4 części. Wyjątek od zasady, że urlop wychowawczy przysługuje w wymiarze 3 lat, dotyczy pracowników:
    • zatrudnionych na podstawie umów terminowych (na czas określony, na czas wykonania określonej pracy, na okres próbny),
    • znajdujących się w okresie wypowiedzenia.
    W pierwszym przypadku pracownica ma prawo do urlopu wychowawczego na okres nie dłuższy niż do końca czasu, na jaki została zawarta umowa o pracę. Natomiast, jeżeli pracodawca udzieli urlopu na okres dłuższy niż czas trwania stosunku pracy, uważa się, że strony zawarły nową umowę o pracę, jeżeli istnieją podstawy do wniosku, że taki był zgodny zamiar pracodawcy i pracownika (por. wyrok SN z 21 listopada 1978 r., sygn. akt I PZP 28/78, OSNZ z 1979 r. nr 5, poz. 92).
    W drugiej sytuacji pracownica ma prawo do urlopu do końca zatrudnienia. Zgodnie bowiem z art. 1861 par. 2 kodeksu pracy, w przypadku złożenia przez pracownika wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego po dokonaniu czynności zmierzającej do rozwiązania umowy o pracę, umowa rozwiązuje się w terminie wynikającym z tej czynności. Oznacza to, że wniosek o urlop wychowawczy złożony w okresie wypowiedzenia (zarówno wówczas, gdy umowę wypowiada pracodawca, jak i pracownik) rodzi po stronie pracodawcy obowiązek udzielenia urlopu na okres nie dłuższy niż do dnia rozwiązania umowy o pracę. Taka sama zasada obowiązuje, gdy strony zawrą porozumienie o rozwiązaniu umowy i określą termin jej rozwiązania za kilka miesięcy lub tygodni.
    W szczególnej sytuacji jest pracownik, który ma chore dziecko (posiadające orzeczenie o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności), wymagające jego osobistej opieki. Jeśli ma on sześciomiesięczny okres zatrudnienia, bez względu na to, czy korzystał z urlopu wychowawczego czy też nie, może skorzystać z tego urlopu w wymiarze do 3 lat, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez dziecko 18 roku życia (art. 186 par. 2 kodeksu pracy). Zatem w przypadku dziecka niepełnosprawnego, pracownik ma prawo maksymalnie do 6 lat urlopu wychowawczego.
    Podstawą uzyskania ww. urlopu nie jest zwykłe zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia dziecka, ale orzeczenie o niepełnosprawności (dotyczy dziecka do ukończenia przez nie 16 roku życia) lub stopniu niepełnosprawności (dotyczy dziecka w wieku 16-18 lat).




    Wniosek o urlop i załączniki.

    Pracodawca udziela urlopu wychowawczego na pisemny wniosek pracownika (art. 186 par. 4 kodeksu pracy). Zatem niezbędne do skorzystania z urlopu jest złożenie pisemnego wniosku oraz wskazanie w nim terminu rozpoczęcia urlopu. Pracodawca bez wniosku pracownika nie może wysłać go na urlop. Z drugiej strony należy pamiętać, że jeżeli pracownik złoży wniosek o urlop wychowawczy, pracodawca ma obowiązek tego urlopu udzielić.
    Do wniosku dołącza się pisemne oświadczenie drugiego z rodziców lub opiekunów dziecka o braku zamiaru korzystania z urlopu wychowawczego przez okres wskazany we wniosku. Oświadczenia takiego nie składa się w razie:
    • ograniczenia lub pozbawienia drugiego z rodziców władzy rodzicielskiej,
    • ograniczenia lub zwolnienia z opieki drugiego z opiekunów dziecka,
    • gdy zachodzą niedające się usunąć przeszkody do uzyskania takiego oświadczenia (np. jedno z rodziców przebywa za granicą, w szpitalu lub kontakt z nim jest bardzo utrudniony – w takich sytuacjach pracownik dołącza do wniosku dokumenty potwierdzające wymienione okoliczności, a jeśli ich dołączenie nie jest możliwe, konieczne jest złożenie pisemnego oświadczenia w tej sprawie).
    • gdy dziecko ma tylko jednego rodzica albo opiekuna.
    Do wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego pracownik powinien także dołączyć oświadczenie o tym, że nie posiada innych tytułów do ubezpieczeń w tym okresie oraz że nie posiada ustalonego prawa do emerytury lub renty. Oświadczenie to jest ważne, gdyż wskazuje, czy pracodawca ma obowiązek naliczania składek na ubezpieczenia z tytułu przebywania pracownika na urlopie wychowawczym.
    Jak wyżej zaznaczono, zasadą jest, że z urlopu wychowawczego może korzystać jeden z rodziców albo opiekunów dziecka. Wyjątkowo rodzice lub opiekunowie dziecka, jeżeli spełniają warunki do korzystania z urlopu wychowawczego, mogą jednocześnie z niego skorzystać przez okres nieprzekraczający 3 miesięcy (art. 186 par. 3 kodeksu pracy). W takim przypadku do wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego dołącza się pisemne oświadczenie drugiego z rodziców lub opiekunów dziecka o okresie, w którym zamierza on korzystać z takiego urlopu.
    Pracownica może wycofać wniosek o udzielenie urlopu wychowawczego nie później jednak niż na 7 dni przed rozpoczęciem tego urlopu. Wycofanie wniosku z zachowaniem terminu 7 dni nie wymaga zgody pracodawcy. Natomiast od swobodnego uznania pracodawcy zależy uwzględnienie prośby pracownika o wycofanie wniosku na krócej niż 7 dni przed rozpoczęciem urlopu. Wycofanie wniosku powinno mieć formę pisemną. Po rozpoczęciu korzystania z urlopu pracownik nie może wycofać wniosku, ma natomiast prawo zrezygnowania z urlopu.




    UBEZPIECZENIE PRACOWNIKA NA URLOPIE WYCHOWAWCZYM.

    Osoby przebywające na urlopie wychowawczym podlegają z tego tytułu obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli spełniają dwa warunki: nie mają ustalonego prawa do emerytury lub renty oraz nie mają innych tytułów rodzących obowiązek ubezpieczeń społecznych (np. nie są zatrudnione na podstawie umowy o pracę, zlecenia, nie prowadzą pozarolniczej działalności). Korzystanie z urlopu wychowawczego nie jest natomiast tytułem do ubezpieczenia chorobowego i wypadkowego. Ubezpieczenie zdrowotne jest obowiązkowe, gdy przebywający na urlopie nie podlega temu ubezpieczeniu z innego tytułu.
    Składki na ubezpieczenia osób przebywających na urlopach wychowawczych są w całości finansowane przez budżet państwa.



    Szczególna ochrona podczas urlopu.

    Pracownik korzystający z urlopu wychowawczego podlega tzw. szczególnej ochronie przed rozwiązaniem stosunku pracy. Polega ona na tym, że pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie od dnia złożenia przez pracownika wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego do dnia zakończenia tego urlopu. Rozwiązanie przez pracodawcę umowy w tym czasie jest dopuszczalne w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy (art. 1861 par. 1 kodeksu pracy).
    Natomiast nie jest jednoznaczne postanowione, czy można wypowiedzieć umowę pracownikowi przebywającemu na urlopie wychowawczym, na podstawie tzw. ustawy o zwolnieniach grupowych – ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Zgodnie z przeważającą opinią:
    • podczas zwolnień indywidualnych (np. likwidacja stanowiska pracy) na podstawie ww. ustawy pracownikowi korzystającemu z urlopu wychowawczego (co najmniej 3 miesięcy) można wypowiedzieć umowę o pracę, pod warunkiem niezgłoszenia sprzeciwu przez zakładową (międzyzakładową) organizację związkową (wypowiedzenie warunków pracy lub płacy jest możliwe niezależnie od czasu trwania urlopu),
    • podczas zwolnień grupowych na podstawie ww. ustawy pracownikowi korzystającemu z urlopu wychowawczego (co najmniej 3 miesięcy) można wypowiedzieć umowę o pracę (wypowiedzenie warunków pracy lub płacy jest możliwe niezależnie od czasu trwania urlopu).
    Inni specjaliści, powołując się na art. 1861 par. 1 kodeksu pracy, twierdzą, że ani w ramach zwolnień indywidualnych, ani w ramach zwolnień grupowych nie można wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi korzystającemu z urlopu wychowawczego. Przeważająca jest pierwsza opinia. Jednak w tej sprawie nie wypowiedział się jeszcze Sąd Najwyższy. Z tego względu, pracodawca, który na podstawie tzw. ustawy o zwolnieniach grupowych (zarówno przy zwolnieniu indywidualnym, jak i zbiorowym) wypowie umowę pracownikowi korzystającemu z urlopu wychowawczego, powinien liczyć się z możliwością przegrania sprawy w sądzie.
    Należy podkreślić, że nie ma wątpliwości, że wypowiedzenie warunków pracy lub płacy jest możliwe, niezależnie od czasu trwania urlopu, zarówno przy zwolnieniach grupowych, jak i indywidualnych (art. 5 ust. 4 i art. 10 ust. 1 ustawy o zwolnieniach grupowych).
    Ponadto podczas urlopu wychowawczego umowa o pracę może rozwiązać się:
    • jeżeli zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia z winy pracownika, czyli wskazane w art. 52 par. 1 kodeksu pracy, tj. w przypadku ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych, popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem, zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku,
    • gdy pracownik trwale zaprzestał sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem i nie stawił się do pracy na wezwanie pracodawcy,
    • na mocy porozumienia stron,
    • na mocy przepisów szczególnych (por. np. art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych, t.j. Dz.U z 2001 r. nr 86, poz. 953 z późn. zm.; art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych, t.j. Dz.U. z 2001 r. nr 141, poz. 1593 z późn. zm.).




    Sytuacja pracownika podczas urlopu.

    Podczas korzystania z urlopu wychowawczego następuje zawieszenie stosunku pracy. Pracownik nie ma obowiązku świadczenia pracy, a pracodawca – obowiązku powierzania mu pracy za wynagrodzeniem. Jednakże okres urlopu wychowawczego, w dniu jego zakończenia, wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze, czyli np. długość okresu wypowiedzenia, wymiar urlopu, prawo do dodatku za staż pracy, nagrody jubileuszowej (art. 1865 kodeksu pracy). Urlop wychowawczy wlicza się zarówno do zakładowego, jak i łącznego stażu pracy. Przy nabyciu prawa do emerytury, okres urlopu wychowawczego uwzględnia się jako okres nieskładkowy. Jeżeli jednak pracownica otrzymywała podczas urlopu zasiłek macierzyński, wówczas okres otrzymywania tego zasiłku jest okresem składkowym.
    Jeżeli w trakcie korzystania z urlopu wychowawczego upłynął okres pracy uprawniający do nagrody jubileuszowej, to pracownica nabywa do niej prawo w dniu upływu okresu uprawniającego do tej nagrody (uchwała SN z 19 sierpnia 1992 r., sygn. akt I PZP 49/92, OSNCP z 1993 r., nr 3, poz. 34). Pracodawca powinien wypłacić nagrodę z dniem zakończenia urlopu.
    W czasie urlopu przysługuje:
    • świadczenie z tytułu opieki nad dzieckiem, którego wypłata i wysokość są uzależnione od dochodu na jedną osobę w rodzinie uprawnionego i uregulowane przez ustawę o świadczeniach rodzinnych (o prawie do zasiłku rodzinnego i dodatku do niego napiszemy dalej),
    • prawo do świadczeń zdrowotnych dla pracownika korzystającego z urlopu i członków jego rodziny,
    • prawo do korzystania z lokalu mieszkalnego lub innego pomieszczenia mieszkalnego będącego w dyspozycji pracodawcy, a zajmowanego przed urlopem wychowawczym.




    Praca w czasie urlopu.

    W czasie urlopu wychowawczego pracownik ma prawo podjąć pracę zarobkową u dotychczasowego lub innego pracodawcy albo inną działalność, a także naukę lub szkolenie, pod warunkiem że nie wyłącza to możliwości sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem (art. 1862 par. 1 kodeksu pracy). Pracownik może zatem podjąć pracę u dotychczasowego lub innego pracodawcy. Może to być zatrudnienie na podstawie stosunku pracy albo umowy cywilnoprawnej (np. zlecenia, o dzieło). Istnieje także możliwość prowadzenia własnej działalności gospodarczej albo innej działalności, np. wolontariat, praca społeczna.
    Pracownik nie ma obowiązku występować do pracodawcy o zgodę na podjęcie pracy, działalności lub nauki, a pracodawca nie może mu tego zabronić. Jedynym warunkiem łączenia faktu przebywania na urlopie wychowawczym z podjęciem pracy, działalności albo nauki jest to, by pracownik miał nadal możliwość sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem. Nie ma przy tym znaczenia, w jakim miejscu będzie on sprawował osobistą opiekę nad dzieckiem – nie musi to być miejsce zamieszkania pracownika.
    Jeżeli pracodawca ustali, że pracownik trwale zaprzestał sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, ma prawo odwołać pracownika z urlopu i wezwać go do stawienia się do pracy w terminie przez siebie wskazanym, nie później jednak niż w ciągu 30 dni od dnia powzięcia takiej wiadomości i nie wcześniej niż po upływie 3 dni od dnia wezwania (art. 1862 par. 2 kodeksu pracy). Takie same uprawnienia ma pracodawca, jeżeli stwierdzi, że z urlopu wychowawczego korzystają w tym samym czasie oboje rodzice lub opiekunowie dziecka przez okres przekraczający 3 miesiące.




    Z urlopu można zrezygnować .

    Pracownik może zrezygnować z urlopu wychowawczego:
    • w każdym czasie – za zgodą pracodawcy,
    • po uprzednim zawiadomieniu pracodawcy – najpóźniej na 30 dni przed terminem zamierzonego podjęcia pracy (art. 1863 kodeksu pracy).
    Pracownik ma prawo zrezygnować z całego udzielonego urlopu albo z jego części. Pracodawca musi przyjąć pracownika z powrotem do pracy, jeżeli zawiadomi go on o zamiarze podjęcia pracy najpóźniej na 30 dni przed terminem podjęcia pracy.
    Oświadczenie pracownika o rezygnacji z urlopu może mieć formę ustną albo pisemną. Forma pisemna jest wskazana ze względów dowodowych. Pracownik nie ma obowiązku uzasadniania rezygnacji z urlopu. Nie jest też wymagany ani minimalny okres wykorzystania przez niego urlopu, ani wykorzystanie pozostałej części urlopu przez drugiego z rodziców lub opiekunów.
    Należy odróżnić rezygnację z urlopu od wycofania wniosku o udzielenie urlopu. Pracownik może wycofać wniosek o udzielenie urlopu wychowawczego nie później niż na 7 dni przed rozpoczęciem tego urlopu. Wymagana jest forma pisemna wycofania wniosku, ale nie ma obowiązku podawania przyczyny.




    Zamiast urlopu krótszy czas pracy.

    Pracownik uprawniony do urlopu wychowawczego może złożyć pracodawcy wniosek o obniżenie jego wymiaru czasu pracy do wymiaru nie niższego niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy w okresie, w którym mógłby korzystać z takiego urlopu. Pracodawca jest obowiązany uwzględnić wniosek pracownika (art. 1867 kodeksu pracy).
    Z powyższego wynika, że pracownik może wystąpić o obniżenie wymiaru czasu pracy nie niższego jednak niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy, może więc na przykład wnioskować o 3/4 etatu.
    W przepisach nie określono:
    • w jakim terminie przed zmianą wymiaru czasu pracy pracownik powinien zawiadomić pracodawcę,
    • ile razy może występować z wnioskiem o zmniejszenie wymiaru czasu pracy w okresie, w którym pracownik mógłby korzystać z urlopu,
    • zasad rezygnacji z obniżonego wymiaru urlopu,
    • formy wniosku o zmniejszenie wymiaru czasu pracy i wniosków o rezygnację ze zmniejszenia,
    • zasad szczególnej ochrony przed wypowiedzeniem i rozwiązaniem stosunku pracy osób korzystających ze zmniejszonego wymiaru czasu pracy.
    Ze względów dowodowych wnioski należy składać na piśmie. Pracodawca ma obowiązek wyrazić każdorazowo zgodę na kolejny wniosek. Pracownik powinien jednak uwzględniać potrzeby pracodawcy związane z organizacją pracy. Jeżeli pracownik zamierza zrezygnować z obniżenia wymiaru czasu pracy, wydaje się, że pracodawca powinien uwzględnić jego wniosek w terminie możliwym ze względu na konieczne zmiany organizacyjno-personalne. Natomiast w razie, gdy pracownik zamierza zrezygnować z obniżonego wymiaru etatu i skorzystać z urlopu wychowawczego, powinien złożyć stosowny wniosek na omówionych zasadach.
    Przyjmuje się, że pracownik korzystający ze zmniejszonego wymiaru czasu pracy nie podlega szczególnej ochronie przez wypowiedzeniem i rozwiązaniem stosunku pracy. Jeżeli jeden z rodziców lub opiekunów korzysta ze zmniejszonego wymiaru czasu pracy, wówczas drugi może jednocześnie korzystać z urlopu wychowawczego lub ze zmniejszenia wymiaru czasu pracy jedynie przez 3 miesiące. Zatem do wniosku o zmniejszenie wymiaru czasu należy – tak jak w przypadku wniosku o urlop – dołączyć pisemne oświadczenie drugiego z rodziców lub opiekunów dziecka o braku zamiaru korzystania z urlopu wychowawczego przez okres wskazany we wniosku.




    Co po zakończeniu urlopu.

    Pracodawca dopuszcza pracownika po zakończeniu urlopu wychowawczego (także w razie rezygnacji) do pracy na dotychczasowym stanowisku, a jeżeli nie jest to możliwe, na stanowisku równorzędnym z zajmowanym przed rozpoczęciem urlopu lub na innym stanowisku odpowiadającym jego kwalifikacjom zawodowym, za wynagrodzeniem nie niższym od wynagrodzenia za pracę przysługującego pracownikowi w dniu podjęcia pracy na stanowisku zajmowanym przed urlopem (art. 1864 kodeksu pracy).
    Pracownik niezdolny do pracy w dniu zakończenia urlopu wychowawczego powinien powiadomić o tym pracodawcę. Powiadomienie to jest równoznaczne ze zgłoszeniem gotowości do pracy i wywiera skutki, jakie przepisy wiążą z podjęciem pracy. Jeżeli zatem pracownik nie może podjąć pracy, np. z powodu choroby, od dnia zawiadomienia pracodawcy o tym nabywa prawo do wynagrodzenia za czas choroby, a następnie do zasiłku chorobowego.
    Powierzenie równorzędnego lub innego stanowiska odpowiedniego ze względu na posiadane przez pracownika kwalifikacje nie wymaga wypowiedzenia warunków pracy lub płacy, jeżeli pracownik nie będzie otrzymywał niższego wynagrodzenia (por. wyrok SN z 1 października 1984 r., I PRN 129/84, OSNCP z 1985 r. nr 7, poz. 93).
    Przez kwalifikacje zawodowe należy rozumieć kwalifikacje posiadane przez pracownika zarówno przed rozpoczęciem urlopu wychowawczego, jak i te, które uzyskał w następstwie przyuczenia do pracy zaproponowanego przez pracodawcę (por. uzasadnienie uchwały SN z 10 grudnia 1979 r., sygn. akt I PZP 40/79, OSNCP z 1980 r. nr 6, poz. 111).
    Jeżeli w czasie, w którym pracownik przebywał na urlopie wychowawczym, pracodawca przeprowadził regulacje płac, powinien je uwzględnić w wysokości wynagrodzenia zaproponowanego pracownikowi po powrocie z urlopu wychowawczego. Niezgodne z przepisami jest zatrudnienie pracownika po urlopie wychowawczym na stanowisku, dla którego górna granica wynagrodzenia jest niższa niż dla stanowiska poprzednio przez niego zajmowanego (por. uchwałę SN z 27 września 1979 r., sygn. akt I PZP 37/79, OSNCP z 1980 r. nr 2, poz. 22).
    Z powyższego wynika, że pracodawca ma obowiązek dopuścić pracownika do pracy po urlopie wychowawczym. Często jednak okazuje się, że poprzednie stanowisko pracownika zostało zlikwidowane, a pracodawca nie ma możliwości zatrudnienia pracownika na stanowisku równorzędnym. W takiej sytuacji pracodawca w zasadzie powinien zatrudnić pracownika na stanowisku, które nie będzie ani równorzędne ani odpowiadające kwalifikacjom pracownika.
    Jednakże Sąd Najwyższy stwierdził, że brak możliwości zatrudnienia pracownicy po urlopie wychowawczym na stanowisku równorzędnym z zajmowanym przez nią przed urlopem lub zgodnym z jej kwalifikacjami uzasadnia wypowiedzenie umowy o pracę (wyrok z 3 listopada 1994 r., sygn. akt I PRN 77/94, OSNAPiUS z 1995 r. nr 2, poz. 24). Przyczyna wypowiedzenia będzie wówczas „niedotycząca pracownika”, a zatem, jeżeli pracodawca zatrudnia co najmniej 20 pracowników, będzie miał obowiązek zastosowania tzw. ustawy o zwolnieniach grupowych i wypłacenia odprawy.
    Należy zauważyć, że pracownik ma prawo odwołać się do sądu pracy zarówno od wypowiedzenia umowy o pracę, jak i od wypowiedzenia warunków pracy lub płacy. W konkretnej sytuacji sąd pracy oceni, czy pracodawca celowo, aby „zablokować” powrót pracownika z urlopu wychowawczego, zatrudnił na jego stanowisku pracy nowego pracownika na podstawie umowy na czas nieokreślony.




    2 dni na opiekę nad dzieckiem.

    Pracownikowi (obojga płci) wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku kalendarzowego zwolnienie od pracy na 2 dni, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Wprowadzenie takiego zwolnienia od pracy ma ułatwić załatwienie spraw związanych ze sprawowaniem opieki nad dzieckiem. Dwudniowe zwolnienie przysługuje w każdym roku kalendarzowym, w razie faktycznego wychowywania dziecka (może to być dziecko własne, przysposobione a także przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej). Wymiar tego zwolnienia jest stały i nie zależy od liczby wychowywanych dzieci.
    Z uprawnienia do zwolnienia od pracy może skorzystać nie tylko pracownica, ale także pracownik. Jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie dziecka są zatrudnieni, z prawa do zwolnienia od pracy może skorzystać jedno z nich. Z uwagi na brak w przepisach ograniczeń wydaje się, że pracownik może skorzystać z dni wolnych od pracy także wówczas, gdy drugi rodzic albo opiekun nie pracuje i może sprawować opiekę nad dzieckiem.
    Aby skorzystać z wolnych dni, nie ma konieczności dokumentowania, w jakim celu to zwolnienie będzie wykorzystane. Warto też wiedzieć, że prawo do omawianych dni wolnych nie jest uzależnione od stażu pracy i że niewykorzystane w roku kalendarzowym dni nie przechodzą na rok następny.




    Przerwy na karmienie.

    Aby pracownica, która po wykorzystaniu urlopu macierzyńskiego wraca do pracy, mogła karmić dziecko piersią, wprowadzono przerwy na karmienie. Ich długość zależy od wymiaru czasu pracy i liczby dzieci karmionych piersią. Przerwy na karmienie nie przysługują pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy niż 4 godziny dziennie, czyli w niższym niż pół etatu wymiarze czasu pracy.
    Przerwy w pracy na karmienie wliczane są do czasu pracy i przysługuje za nie wynagrodzenie obliczane jak wynagrodzenie za urlop. Są one udzielane przez cały okres karmienia piersią.
    Pracodawca udziela pracownicy przerw na karmienie na jej wniosek. We wniosku musi ona złożyć oświadczenie, że karmi dziecko piersią. Pracodawca może zażądać, aby pracownica potwierdziła ten fakt zaświadczeniem lekarskim. Pracodawca wyznacza konkretny czas przerw. Powinien w tym względzie uwzględnić wniosek pracownicy, ale musi też wziąć pod uwagę funkcjonowanie zakładu pracy. Na wniosek pracownicy przerwy na karmienie mogą być udzielane łącznie. Często kumulowane są dwie przerwy i udzielane przed pracą albo po pracy.
    Pracodawca ma obowiązek udzielić przerw na karmienie. Jeśli pozbawi pracownicy tego prawa, narazi się na odpowiedzialność wykroczeniową.




    Albo matka, albo ojciec.

    Jeżeli oboje rodzice albo opiekunowie dziecka są pracownikami, to z określonych uprawnień (wymienionych w tabeli na str. może korzystać tylko jedno z nich.
    Zatem niektóre prawa, co trzeba wyraźnie podkreślić, związane z opieką i wychowaniem dziecka mogą przysługiwać nie matce, opiekunce dziecka ale jego ojcu, opiekunowi.



    Kiedy przysługuje zasiłek opiekuńczy.

    Zasiłek opiekuńczy przysługuje wyłącznie: pracownikom, członkom rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz osobom odbywającym służbę zastępczą. Można go otrzymać zarówno za opiekę nad zdrowym, jak i chorym dzieckiem własnym, małżonka, przysposobionym albo obcym przyjętym na wychowanie i utrzymanie.

    Liczba i długość przerw na karmienie dziecka Czas pracy pracownicy krótszy niż 4 godziny dziennie - Przerwy nie przysługują,
    Czas pracy pracownicy nie przekracza 6 godzin dziennie - Jedna przerwa półgodzinna, a w przypadku pracownicy karmiącej więcej niż jedno dziecko 45-minutowa.
    Czas pracy pracownicy powyżej 6 godzin dziennie - Dwie przerwy 30-minutowe, a w przypadku pracownicy karmiącej więcej niż jedno dziecko dwie przerwy 45-minutowe.

    Za opiekę nad zdrowym dzieckiem zasiłek przysługuje do ukończenia przez dziecko 8 lat i tylko wtedy gdy zaistnieje jedna z poniższych sytuacji:
    • nieprzewidziane zamknięcie żłobka, przedszkola lub szkoły, do których dziecko uczęszcza (uważa się, że zamknięcie placówki, np. żłobka, przedszkola, szkoły, jest nieprzewidziane, gdy pracownik zostanie o tym powiadomiony w terminie krótszym niż 7 dni przed dniem ich zamknięcia),
    • poród lub choroba małżonka ubezpieczonego, stale opiekującego się dzieckiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu małżonkowi sprawowanie opieki,
    • pobyt małżonka ubezpieczonego, stale opiekującego się dzieckiem, w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej.
    Z kolei za opiekę nad chorym dzieckiem zasiłek opiekuńczy przysługuje do ukończenia przez nie 14 lat. Gdy dziecko ukończy 14 lat, warunkiem otrzymania przez pracownika zasiłku jest pozostawanie z nim we wspólnym gospodarstwie domowym w okresie sprawowania opieki.

    GDY RODZICE PRACUJĄ NA ZMIANY.
    Z uwagi, że wielu rodziców i opiekunów pracuje w systemie pracy zmianowej oraz w związku z licznymi wątpliwościami, jakie są w takiej sytuacji zasady korzystania z zasiłku opiekuńczego, ZUS postanowił, że:
    • w przypadku gdy rodzice dziecka w wieku do lat 8 zatrudnieni są w systemie pracy zmianowej na różnych zmianach, każdego z nich uważa się za osobę stale opiekującą się dzieckiem w wieku do lat 8 i w razie choroby, porodu lub pobytu jednego z rodziców w zamkniętym zakładzie opieki zdrowotnej, drugiemu z rodziców przysługuje zasiłek opiekuńczy;
    • jeśli oboje rodzice bądź jedno z nich pracują w systemie pracy zmianowej, zasiłek opiekuńczy przysługuje za okres sprawowania opieki, w którym oboje rodzice pracują na różnych zmianach, a chore dziecko pozostawałoby bez opieki w wyniku częściowego pokrywania się godzin pracy, wskutek dojazdu lub dojścia do pracy i z pracy;
    • w przypadku gdy oboje rodzice dziecka są zatrudnieni, a jedno z nich zatrudnione jest w systemie pracy zmianowej, zasiłek opiekuńczy przysługuje za dni, w które dziecko w wieku do lat 8 pozostawałoby bez opieki z powodu porodu, choroby lub pobytu drugiego z rodziców w zamkniętym zakładzie opieki zdrowotnej.

    KIEDY ZASIŁEK NIE PRZYSŁUGUJE.
    Trzeba zapamiętać, że zasiłek opiekuńczy nie przysługuje, gdy są inni członkowie rodziny pozostający we wspólnym gospodarstwie domowym, mogący zapewnić dziecku opiekę. Aby nie było wątpliwości, ZUS wyjaśnił, że za członka rodziny pozostającego we wspólnym gospodarstwie domowym mogącego zapewnić opiekę nie uważa się:
    • osoby całkowicie niezdolnej do pracy,
    • osoby chorej,
    • osoby, która ze względu na wiek jest niesprawna fizycznie lub psychicznie,
    • osoby prowadzącej gospodarstwo rolne,
    • pracownika odpoczywającego po pracy na nocnej zmianie,
    • osoby prowadzącej działalność pozarolniczą, która nie może regulować swojego czasu pracy w sposób dowolny (ma ustalone godziny pracy),
    • osoby niezobowiązanej do sprawowania opieki na podstawie przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jeżeli odmawia ona sprawowania opieki.
    Warto też zapamiętać, że nie otrzyma zasiłku opiekuńczego pracownik, który:
    • w okresie, w którym powinien sprawować opiekę, wykonuje pracę zarobkową lub wykorzystuje zwolnienie od pracy w celu sprawowania opieki niezgodnie z jego celem,
    • sfałszował zaświadczenie lekarskie,
    • przebywa na urlopie bezpłatnym, wychowawczym.

    LIMIT DNI ZASIŁKOWYCH.
    Zasiłek opiekuńczy przysługuje tylko przez określoną liczbę dni w roku kalendarzowym. Przez 60 dni – gdy opieka jest sprawowana nad dzieckiem zdrowym w wieku do 8 lat albo nad dzieckiem chorym w wieku do 14 lat, a przez 14 dni – gdy jest sprawowana nad chorym dzieckiem w wieku ponad 14 lat.
    Przy ustalaniu dni opieki, za które przysługuje zasiłek, trzeba pamiętać o jeszcze jednym ograniczeniu – łączny okres wypłaty zasiłku opiekuńczego z tytułu opieki nad dziećmi zdrowymi, chorymi i innymi członkami rodziny (niezależnie od liczby członków rodziny uprawnionych do zasiłku opiekuńczego oraz bez względu na liczbę dzieci i innych członków rodziny wymagających opieki) nie może przekroczyć w roku kalendarzowym 60 dni.

    WYSOKOŚĆ ZASIŁKU.
    Aby obliczyć wysokość zasiłku, trzeba najpierw ustalić tzw. podstawę jego wymiaru – ile wynosi przeciętne miesięczne wynagrodzenie z określonego okresu. Generalnie przeciętne wynagrodzenie ustala się z okresu 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym powstała konieczność sprawowania opieki, ale w przypadku np. gdy pracownik pracował krócej niż rok, z okresu pełnych miesięcy kalendarzowych zatrudnienia. Miesięczny zasiłek opiekuńczy wynosi 80 proc. tej podstawy i wypłacany jest za każdy dzień opieki, nie wyłączając dni wolnych od pracy.
    Dziennik
    Kołmentarze,
    Nalewki - nowe hobby
    Suma inteligencji na świecie jest stała, ale liczba ludności ciągle rośnie.

  3. #3

    Domyślnie

    Nefer, czy w tym co wkleiłaś jest odpowiedź na moje pytanie?

    Tak sie składa ze przed zamieszczeniem topiku przeczytałem w internecie to wszystko co prezentujesz - tyle ze nie znalazłem tam odpowiedzi.
    ILczę ze ktoś dobrze zna prawo pracy lub problem z autopsji.

  4. #4
    REKORDZISTA FORUM (10 tysięcy postów!) NAJPOŻYTECZNIEJSZY FORUMOWICZ od ZAWSZEFORUMOWICZ WIELKI SERCEM Avatar Nefer
    Zarejestrowany
    Dec 2005
    Posty
    35.721
    Wpisy w Dziennikach Budowy
    2772

    Domyślnie

    Cytat Napisał sonal
    Nefer, czy w tym co wkleiłaś jest odpowiedź na moje pytanie?

    Tak sie składa ze przed zamieszczeniem topiku przeczytałem w internecie to wszystko co prezentujesz - tyle ze nie znalazłem tam odpowiedzi.
    ILczę ze ktoś dobrze zna prawo pracy lub problem z autopsji.
    Masz tam warunki brzegowe - jeśli dostarczony jest urlop w odpowiednim czasie i z odpowiednimi załącznikami - pracodawca nie może decydować o tym jak długo ten urlop ma trwać. Podobnie z jego skróceniem. Jesli Twoja żona złoży urlop na najbliższy rok a następnie na miesiąc przed końcem roku złoży pismo o skrócenie urlopu - pracodawca nie będzie miał żadnych przesłanek, żeby Twoja żona nie wróciła do pracy.
    Jeśli zaś - jak twierdzisz - prawdopodobnie będzie chciał ją zwolnić i ma kogoś na jej miejsce - to ZAWSZE to może po prostu zrobić.
    Wystarczy, że na jeden dzień wróci z urlopu i otrzyma wypowiedzenie.
    Wkleiłam Ci przepisy z odpośnikami do wykładni prawnej. Z autopsji też to znam, bo bywałam na urlopach wychowawczych. Wystarczy czytać ze zrozumieniem.... Jak widzisz wyżej urlop może być dzielony - na maksymalnie 4 części. Doprawdy nie wiem jakiej odpowiedzi oczekujesz....

    Ja wiem, że trudno poszukać przepisów, ale :

    Urlopu wychowawczego udziela się na wniosek pracownika i co istotne o ile pracownik pracownik spełnia warunki określone w art. 186 k.p. pracodawca nie może odmówić udzielenia takiego urlopu. Zasady na jakich udziela się tego urlopu zostały określone w rozporządzeniu z dnia 16 grudnia 2003 w sprawie szczegółowych warunków udzielania urlopu wychowawczego - Dz.U. z 2003r. Nr 230, poz. 2291.
    Dziennik
    Kołmentarze,
    Nalewki - nowe hobby
    Suma inteligencji na świecie jest stała, ale liczba ludności ciągle rośnie.

  5. #5

    Domyślnie

    Jest odpowiedź na wszyściutkie pytania, z wyjątkiem tego, czy szefowa chce wkręcić kogoś znajomego.

  6. #6
    REKORDZISTA FORUM (10 tysięcy postów!) NAJPOŻYTECZNIEJSZY FORUMOWICZ od ZAWSZEFORUMOWICZ WIELKI SERCEM Avatar Nefer
    Zarejestrowany
    Dec 2005
    Posty
    35.721
    Wpisy w Dziennikach Budowy
    2772

    Domyślnie

    Przykład wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego


    Warszawa, dnia......
    Pracownik
    Elżbieta Nowak


    Pracodawca XYZ Sp. z o.o.

    Wniosek o udzielenie urlopu wychowawczego

    Na podstawie art. 186 kodeksu pracy wnoszę o udzielenie urlopu wychowawczego w celu sprawowania osobistej opieki nad moim dzieckiem Janem Nowakiem urodzonym dnia....w okresie od dnia ...... do dnia .....tj. w wymiarze....... Do chwili obecnej korzystałam z urlopu wychowawczego w okresie od dnia 1 stycznia 2004 r. do dnia 30 maja 2004 r.

    ....................../podpis/

    Załączniki:
    - oświadczenie Krzysztofa Nowaka o braku zamiaru korzystania z urlopu wychowawczego we wskazanym okresie


    Po złożeniu przez pracownika wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego pracodawca ma obowiązek udzielić go na okres wskazany we wniosku. Urlop wychowawczy może być wykorzystany najwyżej w czterech częściach, zatem w przypadku konieczności przedłużenia jednej z części urlopu należy złożyć wniosek o jego przedłużenie. Należy pamiętać, iż przedłużenie urlopu nie jest równoznaczne z rozpoczęciem kolejnej części urlopu wychowawczego
    Dziennik
    Kołmentarze,
    Nalewki - nowe hobby
    Suma inteligencji na świecie jest stała, ale liczba ludności ciągle rośnie.

  7. #7
    ELITA FORUM (min. 1000)
    abromba

    Zarejestrowany
    Sep 2004
    Posty
    1.705
    Wpisy w Dziennikach Budowy
    58

    Domyślnie

    Cytat Napisał opall
    Jest odpowiedź na wszyściutkie pytania, z wyjątkiem tego, czy szefowa chce wkręcić kogoś znajomego.
    To prawda, niestety w praktyce często zdarza się zwalnianie kobiet na wychowawczym pod pretekstem likwidacji stanowiska pracy lub tzw. "zwolnień grupowych". Bo przed wypowiedzeniem z innych przyczyn pracownica jest chroniona od złożenia wniosku o urlop wychowawczy. Do wygrania w sądzie w ok. 90%, ale niestety trwa...

    Sama planuję po macierzyńskim i wypoczynkowym wziąć 29 dni wychowawczego. Polecam, bo wtedy nie traci się proporcjonalnie 2 dni urlopu wypoczynkowego przypadającego na ten okres.

  8. #8

    Domyślnie Re: Wymiar urlopu wychowawczego - czy pracodawca decyduje il

    Cytat Napisał sonal
    Odpowiedzcie czy przypadkiem ta pani nie postępuje niezgodnie z prawem próbując decydować o długości urlopu wychowawczego?
    Oczywiście że Ta Pani łamie/próbuje złamać prawo. Pracodawca udziela urlopu wychowawczego na okres wskazany we wniosku. Żona powinna złożyć na dziennik wniosek o urlop taki jak jej pasuje i niczym się nie przejmować. Nie wdawać się w dyskusje z Tą Panią!

Tagi dla tego tematu

Zwiń / Rozwiń Uprawnienia

  • Nie możesz zakładać nowych tematów
  • Nie możesz pisać wiadomości
  • Nie możesz dodawać załączników
  • Nie możesz edytować swoich postów
  •  
  • BB Code jest aktywny(e)
  • Emotikonyaktywny(e)
  • [IMG] kod jest aktywny(e)
  • [VIDEO] code is aktywny(e)
  • HTML kod jest wyłączony