Szafa secesyjna - efekt końcowy

[grecko87]

Witam

Czytałem tutaj o wielu osobach, które szukają porad związanych z odnawianiem starych mebli. Przyznaje, że miałem podobny problem, lecz zdecydowałem się działać w pojedynkę. Podczas jeden z wypraw na pchli targ zobaczyłem szafę. Prosta, bez żadnych dziwnych dodatków i frezów. Postanowiłem ją kupić za śmieszne pieniądze. Stan mebla nie był najlepszy, wiec do domku przyjechała kupka drzewa. Cudowne podejście rodziny i znajomych, którzy mnie wyśmiali że nic z tego nie będzie i po prostu to spale w piecu dodawało mi siły do walki. Części powędrowały do garażu, gdzie w nierównych warunkach, w zimnie i pyle z czyszczonego drzewa spędziłem 5 cudownych wieczorów Każdego dnia uzupełniałem brakujące częsci konstrukcyjne i takie które musiałem dodać aby zwiększyć stabilność mebla. Wiele elementów spodu to po prostu próchno i elementy z widocznymi po kornikach śladów. Nie przestraszyło mnie to, tyle ile mogłem odciąłem ze spodu, nóżki praktycznie zniknęły. Mebel obniżył się do takiego poziomu aby swobodnie otworzyć szuflady. Dodatkowo kilka części niewidocznych a mocno uszkodzonych zostało wymienionych. Z górą poszło o wiele szybciej gdyż stan drzewa był o wiele lepszy. Dodam zdjęcie aby było widać jak mebel się prezentuje teraz.



Mebel ze względu na możliwość zadomowienia lokatorów, został zabezpieczony obustronnie preparatem zwalaczającym korniki i ich larwy. Po wyschnięciu wnętrze szafy(bez drzwi) szuflady(bez blatów zewnętrznych) tył oraz góra szafy potraktowana została bejcą sosnową dla rozjaśnienia. Gdy bejca zastygła został położony lakier, niestety warunki i ilość lakieru w jednej puszcze pozwoliła mi na cześciowe pomalowanie. Dodatkowo temperatura praktycznie zerowa wpłyneła na to, że lakier nie chciał schnąć. Szafa powędrowała do ciepłego pokoju gdzie śmierdziała około 10 dni. Postanowiłem, że we wakacje ostatecznie potraktuje ją lakierem tak, aby teraz nikt się w domu nie udusił.

Wnętrze zostało przedzielone, udało mi się znaleźć podobne deski i szafa została podzielona na część wieszakową i część półkową. W tym celu musiałem zrobić drabinkę która wyszła mi bardzo solidnie Całość została oczywiście wykonana przed bejcowaniem i lakierowaniem które już opisałem. Udało mi się znaleźć kawałek rurki z stali nierdzewnej na który powędrują wieszaki.



Z ważnych rzeczy, poslużyłem się jeszcze szpachlą meblową w odcieniu podobnym do dębu z którego jest szafa. Wszelkie większe ubytki próbowałem zamaskować co w większości się udało. Szpachla nie poradziła sobie ze śladami po zamkach w szufladach



oraz z pękniętą deską z boku szafy. Szuflady oraz drzwi zyskały klasycznie proste rączki do otwierania. Dodatkowo jedna połowa drzwi zamykana jest suwakiem do góry, a druga na kluczyk. Zamek który był nie działał i nie miałem kluczyka, zakup owego zamka był najtrudniejszy Żaden sklep nie miał niczego podobnego. Udało się w Obi, nie był to dokładnie to co powinny być ale wymiarowo pasowało i funkcję swoja spełnia.



Całość jak dla mnie prezentuje się okazale, teraz wszyscy się zachwycają, choć wcześniej tak mnie dołowali... pozostało mi dorobić blaty półek, myślę o granitowych ale zobaczymy. No i całośc jeszcze raz polakierować, a szuflady dwukrotnie gdyż jeszcze lakieru nie widziały.

Do czyszczenia drewna użyłem papieru sciernego 50, 120, 150, 180 oraz szlifierki mechanicznej. Dodatkowo potrzeba było puszka lakierobejcy sosnowej puszka lakieru, dwie butelki preparatu zwalczającego kornika i ich rodzinę Dwa pędzelki, paczka wkrętów, i dużo zaparcia i czasu.

Szukałem w internecie i okazało się, że moja szafa to szafa secesyjna. W Polsce secesje szacowało sie na lata około 1910-1920 możliwe, że ten mebel jest właśnie z tego okresu, tym bardziej mnie cieszy, że udało się ją uratować.







Myślę, że w miarę o wszystkim napisałem, owocnego czyszczenia mebelków Pozdrawiam.