PDA

Zobacz pełną wersję : Zmiana prawa budowlanego?



sliwaprz
07-10-2008, 17:12
Witam, czy ktos z Was wie jakie zmainy ma wprowadzic ta ustawa Palikota odnosnie budownictwa? Nigdzie nie mozna tego znalesc, maja podobno zlikwidowac pozwolenia na budowe.

ekmir
07-10-2008, 20:18
Może i zlikwidują pozwolenie ale napewno będzie coś w zamian :wink:

Nefer
07-10-2008, 20:23
podobno rozdają samochody na Pl. Czerwonym ...czyli nikt nic nie wie a to są plotki:

http://biznes.gazetaprawna.pl/artykuly/39901,wpis_do_rejestru_zastapi_pozwolenie_na_budow e.html

ekmir
07-10-2008, 21:03
Czyli dla przeciętnego Kowalskiego mającego zamiar wybudować domek swoich marzeń nic się nie zmieni.

arturromarr
08-10-2008, 07:33
Zmieni się bo maksymalnie 30 dni będą mogli zwodzić człowieka.
Ja już pozwolenie mam więc bardziej interesuje mnie odbiór.
Dzisiaj przeczytałem wzmiankę o tym:
http://finanse.wp.pl/kat,69476,wid,10439652,raportwiadomosc.html
Jest tam napisane , że znikną też odbiory w dzisiejszym rozumieniu i zastąpi je rejestr. Wie ktoś coś więcej o tym i kiedy jest realna szansa na wejście tego w życie?

Ucieszyłem się kurcze, żeby tylko nie przedwcześnie.

dusia2006
08-10-2008, 09:30
dla zainteresowanych
zgoda urbanistyczna (http://biznes.gazetaprawna.pl/artykuly/24211,do_rozpoczecia_budowy_domu_wystarczy_zgoda_u rbanistyczna.html)
i projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo budowlane, ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw w wersji z dnia 23 września 2008 r.
http://www.warszawa.sarp.org.pl/pokaz.php?id=4809

ciekawa zmiana w ustawie o ochronie gruntów rolnych i leśnych
zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze nie wymaga się dla gruntów rolnych położonych w granicach wyznaczonego w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy obszaru urbanizacji

oskar0259
08-10-2008, 15:33
Owoce prac komisji p. posła Palikota jej owocami, ale to, co prezentuje Dusia, jest efektem prac w ministerstwie infrastruktury.
Pos. Palikot już propozycję zmian w PB złożył i została ona uchwalona przez Sejm - przedłużono okres obowiązywania pozwolenia na budowę z 2 do 3 lat (a ściślej - przerwy w pracach nie mogą być dłuższe, a rozpoczęcie nie późniejsze niż te 3 lata).
Chciałbym ostudzić zbyt wygórowane nadzieje związane z nowelizacją. Dotyczy ona kilkudziesięciu ustaw i zawiera zmiany "na lepsze i na gorsze" - zależy gdzie ucho przyłożyć, czyli dokonać rozbioru logicznego których zapisów.
Nowelizacja prawa budowlanego zajmuje w nowelizacji 30 stron. Dużo? Niekoniecznie. Nowelizacja ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym mieści się na 44 stronach!
To porównanie "objętościowe" może świadczyć o priorytetach, jakie postawił sobie projektodawca. Napisałem to już gdzieś na tym forum: wydaje się (ale czasami myślę, że tylko wydaje się), że ustawa wprowadza ułatwienia dla inwestorów w zakresie przepisów prawa budowlanego, natomiast (tu już nie wydaje mi się, ale jest to najprawdziwsza prawda) znaczące zaostrzenia przewiduje się na etapie planowania przestrzeni.
Np. nie będą już wydawane warunki zabudowy na zasadach ogólnych (po spełnieniu warunków z art. 61), a zbudować "zagrodę" będzie znacznie trudniej - trzeba będzie mieć co najmniej 4 ha areału, a nie średnią, która w niektórych gminach miejskich lub podmiejskich jest symboliczna.
Tego lata musiałem dla celów nazwijmy to naukowych, napisać pracę, w której na marginesie (tylko kilka stron maszynopisu) odniosłem się do proponowanych zmian w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Uwagi są bardzo ogólne, ale pozwolę je sobie, w kilku odcinkach, przytoczyć poniżej. Być może komuś się przydadzą (a być może nie).

oskar0259
08-10-2008, 15:45
Aktualne propozycje zmian wg projektu ministerstwa infrastruktury

1. Projekt do konsultacji społecznych

Projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo budowlane, ustawy - o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw został skierowany do konsultacji społecznych na przełomie czerwca i lipca 2008 roku. Nastąpiło to przez zamieszczenie projektu na stronie internetowej resortu . Prace nad projektem koordynują merytorycznie dwa departamenty ministerstwa infrastruktury: Nieruchomości i Planowania Przestrzennego oraz Rynku Budowlanego i Techniki.
Wiceminister infrastruktury Olgierd Dziekoński, odpowiedzialny za prace nad tym aktem zapewnia, że nie jest on projektem definitywnym i ministerstwo weźmie pod uwagę wszystkie głosy pojawiające się w dyskusji społecznej. Jego zdaniem projekt powinien zostać skierowany najpóźniej na początku października br. do Sejmu, gdzie będzie rozpatrywany wraz z innymi projektami nowelizacji Prawa budowlanego i ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym .
Projekt na 107 stronach zawiera propozycje zmian do kilkunastu ustaw, ale najgłębsze zmiany dotyczą dwóch: Prawa budowlanego i ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Poprawki do tej ostatniej zajmują aż 45 stron, czyli prawie połowę tekstu nowelizacji! Z racji tematu niniejszej pracy omówię tylko część projektu dotyczącą planowania przestrzennego. Zawiera ona zmiany o zróżnicowanej doniosłości - od zmian uściślających i korygujących, wynikających np. ze zmiany innych ustaw, do całkowitej zmiany pojęć i procedur.
Mniej znaczącymi są (choć niosą one czasami znaczące skutki dla zainteresowanych) np. zamiana „uzbrojenia terenu” na „infrastrukturę techniczną”, czy też zdefiniowanie na potrzeby ustawy pojęć „gospodarstwo rolne”, „mały budynek”, „mały budynek mieszkalny” czy „zabudowa zagrodowa”.

2. Nowe pojęcia i instrumenty planowania

2.1. Obszar urbanizacji i obszar przestrzeni chronionej

Wyeliminowanie z ustawy wszystkich zapisów o wydawaniu warunków zabudowy i rozszerzenie katalogu aktów prawa miejscowego w zakresie planowania przestrzennego to już zmiana znacząca dla przyszłości systemu.
Najogólniej klasyfikując nowe określenia i rozwiązania „systemowe” dla dalszych zaproponowanych rozwiązań projektu nowelizacji ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym należałoby zacząć od zdefiniowanych w słowniczku art. 2 ustawy nowelizowanej pojęć:
a) obszar urbanizacji i
b) obszar przestrzeni chronionej.
Pierwszy z nich - obszar urbanizacji, to teren planowany do zabudowy, wyznaczony w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Jego granice mają być wyznaczone przy uwzględnieniu istniejącej struktury podziałów geodezyjnych terenu, w ramach określonych, w ocenie aktualności studium, potrzeb rozwoju gminy w odniesieniu do poszczególnych rodzajów użytkowania terenu i zapewniać możliwość realizacji potrzeb wspólnoty gminy, w tym w szczególności lokalnej infrastruktury technicznej.
Drugi, obszar przestrzeni chronionej, to obszar planowany do ochrony przed zabudową. Byłby on także wyznaczony w planie zagospodarowania przestrzennego województwa oraz gminnych studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. W skład obszaru wchodziłyby w szczególności tereny chronione na podstawie ustawy o ochronie przyrody oraz inne tereny zieleni, zadrzewień, lasów i upraw polnych.
Obszar urbanizacji w projekcie nowelizacji podzielono z kolei na dwie strefy, wg kryterium dostępności infrastruktury technicznej:
a) obszar rozwoju zabudowy i
b) obszar kontynuacji zabudowy.
W pierwszym (obszarze rozwoju zabudowy), także wyznaczonym w studium, przewiduje się lokalizację zabudowy wymagającej realizacji sieci wodociągowej, kanalizacyjnej elektroenergetycznej lub ciepłowniczej (określonej w przepisach dotyczących warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie). W drugim (obszarze kontynuacji zabudowy), także wyznaczonym w studium, przewiduje się tylko uzupełnianie zabudowy - niewymagającej wykonania wyżej wymienionych sieci, zgodnie z wymaganiami zapisanymi w tych samych przepisach, co w poprzednim obszarze.

2.2. Nowe instrumenty planowania w gminie

Rozszerzony został zakres instrumentów prowadzenia polityki przestrzennej w gminie (art. 3). Zapisano w projekcie, że oprócz dotychczasowych, czyli: studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy i miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego dojdą dwa nowe:
a) lokalne parametry urbanistyczne oraz
b) miejscowe przepisy urbanistyczne,
c) które również będą należały do zadań własnych gminy.
Lokalne parametry urbanistyczne oraz miejscowe przepisy urbanistyczne, w przeciwieństwie do planu miejscowego, będą uchwalane bez opinii i uzgodnień innych organów. Obu tych dokumentów nie sporządza się dla terenów zamkniętych. W projekcie zapisano, że w strefach ochronnych ustala się ograniczenia w zagospodarowaniu i korzystaniu z terenów, w tym zakaz zabudowy (art. 4 ust. 2).
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji (art. 4), ale już nie WZiZT (dzielonej na dwa typy: lokalizacji celu publicznego bądź o warunkach zabudowy), ale o:
1) ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego,
2) zatwierdzeniu urbanistycznego planu realizacyjnego,
3) zatwierdzeniu zgłoszenia urbanistycznego.
Z poprzedniej (aktualnie obowiązującej) ustawy pozostaje więc tylko jeden z typów decyzji o WZiZT, znika natomiast decyzja o warunkach zabudowy, czyli wskazująca zasady lokalizacji inwestycji innych niż celu publicznego.
MPZP oraz trzy wyżej wymienione decyzje stanowią zgodę urbanistyczną. Ustalenia planu, lokalnych parametrów i miejscowych przepisów kształtują, wraz z innymi przepisami, sposób wykonywania prawa własności nieruchomości (art. 6). Poszerzono więc, na wszystkie dokumenty składające się na zgodę urbanistyczną, zakres ich oddziaływania na prawo własności.
Wydaje się, że w przypadku uchwalenia takiego zapisu może być podniesiony zarzut jego niekonstytucyjności. Zgodnie z ustawą zasadniczą prawo własności mogą kształtować przepisy ustaw, tymczasem w tym przypadku mogą wpływać na niego rozstrzygnięcia decyzji administracyjnych. Co prawda byłyby one wydawane na podstawie ustawy, ale faktyczne kształtowanie, a właściwie ograniczanie praw właścicieli następowałoby w sposób nieadekwatny do ochrony założonej w Konstytucji.
Konsekwencja wpisania do ustawy nowych dokumentów planistycznych było rozszerzenie uprawnień wójta, burmistrza, prezydenta miasta przy rozstrzyganiu o nieuwzględnieniu wniosków i uwag do tych projektów (art. 7). Wnioski i uwagi nie podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego.
Przeredagowano przepisy dotyczące komisji urbanistyczno-architektonicznych. Byłyby one, na szczeblu gminy, powoływane już nie przez wójta, ale przez radę gminy na wniosek wójta (art. 8 ust. 3). W jej skład wchodziłoby co najmniej 6 osób o wykształceniu wyższym i przygotowaniu zawodowym pozwalającym na ocenę zjawisk związanych z zagospodarowaniem przestrzennym (ust. 6). Obecny zapis mówi o członkostwie w komisji osób o wykształceniu i przygotowaniu fachowym związanym bezpośrednio z teorią i praktyką planowania przestrzennego. Zmianę interpretuję jako wskazanie możliwości powołania do komisji nie przede wszystkim urbanistów i architektów, ale np. specjalistów rynku nieruchomości (...). To przypuszczenie może być jednak błędne, gdyż w następnym zdaniu projektu do dwóch zawodów dodaje się tylko przedstawicieli branżowych stowarzyszeń i samorządów zawodowych inżynierów budownictwa .

2.3. Zmiany w przepisach dotyczących studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego

Nowym, z pozoru tylko kosmetycznym zapisem, jest dodanie, że w uchwale o przystąpieniu do sporządzania studium rada gminy (podobnie jest z zapisem dotyczącym sporządzania MPZP) określa cel planowanej zmiany (art. 9 ust. 2). Rozszerzono też zakres dokumentów, które trzeba przygotować już na etapie przygotowywania studium (poprzednio MPZP). Znalazły się wśród nich uwarunkowania wynikające ze stanu środowiska określonego w: „opracowaniu ekofizjograficznym, o którym mowa w przepisach dotyczących ochrony środowiska, w tym rozmieszczenie obszarów przestrzeni chronionej, stanu rolniczej i leśnej przestrzeni produkcyjnej, wielkości i jakości zasobów wodnych oraz wymogów ochrony środowiska, przyrody, krajobrazu naturalnego i kulturowego” (art. 10).
Wg projektu nowelizacji studium stałoby się dokumentem bardziej szczegółowym, określającym, w ramach struktury przestrzennej gminy m.in.:
a) obszary przestrzeni chronionej,
b) obszary urbanizacji, a w ich granicach obszary: kontynuacji zabudowy i rozwoju zabudowy oraz zasady ich zagospodarowania,
c) wartość parametrów urbanistycznych dla terenów położnych w granicach obszarów rozwoju zabudowy,
d) zasady użytkowania terenów, w tym tereny wyłączone spod zabudowy,
e) kierunki i zasady rozwoju systemów komunikacji i infrastruktury technicznej, w tym rozmieszczenie dróg publicznych wraz z określeniem ich kategorii i klas,
f) obszary lokalizacji ponadlokalnych inwestycji celu publicznego (nie tylko plan województwa, ale również ostatecznej decyzji o lokalizacji drogi krajowej, wojewódzkiej lub powiatowej, linii kolejowej lub przedsięwzięcia Euro 2012,
g) bilans określający powierzchnie poszczególnych obszarów, ze wskazaniem, które z nich wymagają ochrony, wyposażenia w infrastrukturę techniczną, a także przewidywane do osiągnięcia wskaźniki rozwoju urbanistycznego oraz zestawienie i przewidywane koszty realizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym (art. 10 ust. 2).
W projekcie dano jednocześnie delegację ustawową ministrowi właściwemu do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej do określenia w rozporządzeniach:
1) wymaganego zakresu projektu studium,
2) rodzajów parametrów urbanistycznych, służących do ustalenia w studium zasad zagospodarowania i użytkowania terenów obszaru urbanizacji oraz sposób ich określania,
3) sposobu wykorzystywania i publicznego udostępniania informacji przestrzennych (to ostatnie w porozumieniu z ministrem właściwym ds. ochrony środowiska).
Wydłużona została lista instytucji, do których wójt występuje z wnioskiem o opinię o przygotowanym projekcie danego aktu planistycznego, a także o jego uzgodnienie (art. 11). Koszt wykonania, np. studium, mogą współfinansować, w zakresie, w którym zmiana w studium wynika z uwzględnienia ich zadań – inwestycji celu publicznego o charakterze ponadlokalnym: wojewoda, samorząd województwa i powiat . Nowością, a właściwie w jakimś zakresie powrotem do praktyki z lat 90-tych jest zapis, że np. wykonanie studium może sfinansować „inwestor realizujący inwestycje celu publicznego – w części, w jakiej zmiana studium jest bezpośrednią konsekwencją zamiaru realizacji tej inwestycji”. Spory w sprawach współfinansowania mają rozstrzygać sądy powszechne.

2.4. Nowe rozwiązania w planie miejscowym

Nowością w procedurze uchwalania i zmiany studium i MPZP, jest to, że oba te akty mogą być uchwalane (zmieniane) równocześnie (jeśli przewidywane ustalenia będą niezgodne z ustaleniami studium, rada zobowiązuje wójta do przygotowania projektu zmian w studium – art. 14 ust. 6).
Do sytuacji, w których przygotowanie MPZP jest obowiązkowe (dotychczas: gdy wymagają tego przepisy odrębne) projekt dodaje sytuacje w których:
a) sejmik wojewódzki uchwali plan zagospodarowania województwa lub
b) została wydana ostateczna decyzja o lokalizacji drogi krajowej, wojewódzkiej lub powiatowej, linii kolejowej lub przedsięwzięcia Euro 2012, z którymi ten plan jest sprzeczny.
Zmiana MPZP w takim przypadku musi nastąpić w terminie 18 miesięcy, jeśli to nie nastąpi wojewoda sporządza plan miejscowy lub jego zmianę oraz wydaje zarządzenie zastępcze (ta sytuacja dotyczy także programów krajowych (art. 48) służących realizacji inwestycji celu publicznego.
Zmiany projektu dotyczą tych parametrów MPZP, które określa się w nich obowiązkowo (art. 15). Uzupełniono m.in. zasady ochrony środowiska o konieczność określenia obszarów Natura 2000, a do zasad modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej dodano również ”ich lokalizacje”. Wykreślono natomiast z tej grupy opłatę planistyczną (do 30 proc. wzrostu wartości), przesuwając ja do składników fakultatywnych planu. Wprowadzono jednocześnie jako obowiązkowe do wprowadzenia w planie stawki procentowe opłaty adiacenckiej z art. 146 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami (czyli opłaty ponoszonej z tytułu wybudowania urządzeń infrastruktury technicznej – do 50 proc. wzrostu wartości nieruchomości).
Wśród składników fakultatywnych do określenia w planie miejscowym dodano:
a) granice terenów, na których lokalizuje sie przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko, oraz środowiskowe uwarunkowania ich realizacji,
b) granice terenów lokalizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym (plan województwa, programy krajowe, decyzje o lokalizacji itp.),
c) wspomniana już powyżej opłatę planistyczną, ściślej „stawki procentowe, na podstawie których ustala się opłatę lub odstąpienie od pobierania opłaty”.

oskar0259
08-10-2008, 15:53
3. Lokalne parametry i przepisy miejscowe

3.1. Lokalne parametry urbanistyczne

Do projektu wprowadzono zapisy dotyczące sposobu tworzenia nowych instrumentów planistycznych, ustalających warunki zagospodarowania i zasady zabudowy terenów na obszarze urbanizacji, nie objętych planem miejscowym, w tym sposobu przeznaczenia terenu (art. 26a-26g). Wg założeń projektu ma to być nowym narzędziem prowadzenia polityki przestrzennej w gminie, a celem nowych rozwiązań - prawne usankcjonowanie zasad gospodarki przestrzennej ustanowionych w gminnym studium – w przypadku braku MPZP.
Rada gminy może podjąć, na wniosek wójta, uchwałę w sprawie przyjęcia lub zmiany lokalnych parametrów urbanistycznych zwanych dalej „lokalnymi parametrami”. Procedura jest analogiczna do stosowanej w przypadku studium czy MPZP, z pominięciem etapu uzgodnień i opiniowania przez instytucje zewnętrzne (wyjątek – przedstawienie wojewodzie przyjętej przez radę uchwały wraz z załącznikami oraz dokumentacji prac planistycznych w celu oceny ich zgodności z przepisami prawa).
Lokalne parametry są aktem prawa miejscowego, a sporządza się je dla całego lub części obszaru rozwoju zabudowy. Podobny, jak w poprzednim przypadku jest zapis dotyczący obowiązkowej zmiany lokalnych parametrów w przypadku ich sprzeczności z planem województwa czy ostatecznymi decyzjami lokalizacyjnymi (także wymienionymi powyżej –drogi, kolej, Euro2012). Termin takiej zmiany upływa już po 2 miesiącach, po tym terminie wkracza wojewoda, który na koszt gminy sporządza zmianę parametrów.
Jest to dobre rozwiązanie z punktu widzenia sprawności realizacji decyzji władz szczebla krajowego i wojewódzkiego. Nie jest najlepsze z punktu widzenia jednostek odpowiedzialnych za planowanie na najniższym szczeblu – gmin. Oznacza bowiem całkowite wyłączenie gminy z planowania w tej sferze - następuje uzyskanie (i wykonanie) pojedynczych decyzji lokalizacyjnych poza tym systemem. MPZP porządkuje sprawy zagospodarowania przestrzennego, do których muszą stosować się, po ich uchwaleniu, mieszkańcy – lokalizując swoje inwestycje. Pozostawienie możliwości wzruszenia ustaleń studium czy planu przez decyzji lokalizacyjne dla dróg, kolei i przedsięwzięć Euro 2012 działa destrukcyjnie na cały zaproponowany system planowania w gminie - podważa wiarygodność uchwalanych studiów i planów, a tym samym też wiarygodność instytucji, które je przygotowywały.
W lokalnych parametrach ustala się:
1) intensywność zabudowy jako wskaźnik powierzchni całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej,
2) sposób przeznaczenia terenu,
3) udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej,
4) maksymalną wysokość zabudowy dla terenu o określonym sposobie przeznaczenia;
5) minimalna ilość miejsc parkowania i sposób ich realizacji dla terenów o określonym sposobie przeznaczenia,
a w odniesieniu do terenów planowanych na cele budownictwa mieszkaniowego ustala się ponadto:
a) procentowy udział powierzchni terenów przeznaczonych na cele zieleni osiedlowej i placów zabaw w odniesieniu do działki budowlanej;
b) ilość miejsc, które będą zapewnione w ramach usług szkolnych i przedszkolnych w odniesieniu do 1000 m kw. powierzchni całkowitej mieszkań realizowanych w ramach działki budowlanej (sposób zapewnienia określa się w ramach umowy urbanistycznej pomiędzy inwestorem i gminą).
W zależności od potrzeb ustala się ponadto:
1) stawki procentowe, na podstawie których ustala sie opłatę lub odstąpienie od pobierania opłaty planistycznej,
2) minimalną wielkość nowo wydzielanych działek gruntu położonych w obszarze urbanizacji,
3) minimalną wielkość przestrzeni publicznie dostępnych.
Powyższe ustalenia lokalnych parametrów mogą być realizowane poza obszarem działki budowlanej, do której odnoszą się, w obszarze urbanizacji, na podstawie umowy urbanistycznej zawartej przez inwestora z gminą. Tak szczegółowe zapisanie wymagań wobec lokalnych parametrów czynią je „mini planem” – o trudnej procedurze tworzenia i realizacji. Jest to reakcja projektodawców na obecne, bardzo liberalne zasady uzyskiwania decyzji o warunkach zabudowy, zwłaszcza przez deweloperów. Wydaje się jednak, że w przedstawionej wersji są one trudne do praktycznej realizacji nie tylko dla inwestorów, ale i dla gmin tworzących taki dokument (uchwałę).
Zgodnie z projektem nowelizacji minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej ma określić, w drodze rozporządzeń:
1) wymagany zakres umowy urbanistycznej (warunki i tryb zawierania) oraz
2) parametry krajowe, w zakresie:
a) intensywności zabudowy jako wskaźnika powierzchni całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej,
b) udziału procentowego powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej,
c) wysokości zabudowy dla terenu o określonym sposobie przeznaczenia,
d) ilości miejsc parkowania i sposób ich realizacji dla terenów o określonym sposobie przeznaczenia,
e) wielkości nowo wydzielanych działek gruntu położonych w obszarze urbanizacji.

3.2. Miejscowe przepisy urbanistyczne

Sposób tworzenia miejscowych przepisów urbanistycznych (będących także przepisami prawa miejscowego) jest analogiczny, jak w przypadku lokalnych parametrów. Różnica polega na skali opracowania. O ile te ostatnie sporządzano dla konkretnego obszaru rozwoju zabudowy (całego lub jego części) to przepisy miejscowe tworzy się dla całego lub części obszaru gminy (art. 26e i nast.).
W przepisach miejscowych uwzględnia sie zwłaszcza dostosowanie obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych, do krajobrazu i otaczającej zabudowy, w szczególności w odniesieniu do terenów przestrzeni publicznej. Określa się:
1) zasady i warunki ich sytuowania oraz gabaryty;
2) standardy jakościowe i techniczne, a także rodzaje materiałów budowlanych z jakich mogą być wykonane;
3) kolorystykę obiektów.
a w zależności od potrzeb również:
a) sposób ich usytuowania w stosunku do dróg i przestrzeni publicznych oraz granic przyległych nieruchomości w odległości nie większej niż w przepisach odrębnych,
b) geometrię dachu,
c) kolorystykę ścian zewnętrznych i pokrycia dachu,
d) rozwiązania detali architektonicznych elewacji, w tym kształtowanie okien i drzwi, uwzględniające lokalne tradycje budowlane.
Przepisy miejscowe uchwala rada gminy, po stwierdzeniu ich zgodności z ustaleniami studium. Mogą być one uchwalone dla obszaru mniejszego niż określony w uchwale o przystąpieniu do sporządzania przepisów, jednak obszar ten nie może wykraczać poza granice w niej określone. Przepisy podlegają ocenie zgodności z prawem przez wojewodę.

oskar0259
08-10-2008, 15:57
4. Rola mediatora w tworzeniu dokumentów planistycznych

Wzrost konfliktowości uchwalania dokumentów planistycznych, wynikający z obniżenia poziomu ochrony własności prywatnej w projekcie usiłuje się zrównoważyć powołaniem nowej instytucji – mediatora. Powoływany przez radę gminy (na 2 lata) na wniosek wójta, ma równoważyć w polityce przestrzennej gminy interes jednostkowy (art.10a). W przypadku nie powołania mediatora funkcje te pełni właściwe SKO. Zadaniem mediatora ma być ograniczenie zakresu sporów i dochodzenie do rozwiązań równoważących interesy zainteresowanych stron w trakcie sporządzania studium, MPZP, miejscowych przepisów urbanistycznych oraz ustalania lokalnych parametrów urbanistycznych.
Postępowanie przed mediatorem rozpoczyna sie w dniu podania do publicznej wiadomości informacji o wyłożeniu projektu tych aktów do publicznego wglądu. W projekcie zapisano, iż w postępowaniu przed mediatorem zainteresowani mają równe prawa. Mediator przyjmuje od zainteresowanych wszelkie dokumenty, ma obowiązek wysłuchania, przeprowadzenia dowodu z oględzin itp. Wójt powiadamia mediatora o wszystkich podejmowanych przez siebie czynnościach. Mediatorem może być osoba fizyczna: bez względu na obywatelstwo, mająca zdolność do czynności prawnych i ciesząca sie nieskazitelną opinią. Nie może nim być czynny sędzia lub osoba powiązana stosunkiem osobistym lub służbowym ze stronami postępowania. Mediator może pełnić swoją funkcję więcej niż jednej gminie.
Wydaje się, że to pożyteczne rozwiązanie zawisło niejako w próżni. Nie wiadomo, czy mediator byłby koordynatorem społecznego udziału w planowaniu, działającym imieniu wójta - na co wskazywałaby obowiązkowość występowania tej instytucji, czy tylko instytucją mającą na celu rozwiązywanie sporów. Nie jest także jasne, w jakiej sytuacji mediator podejmuje działania mediacyjne. I co oznacza pojęcie „spór”? Tak jak dotychczas dokumenty planistyczne będą wzbudzały wiele ogólnych, ale i szczegółowych sporów. Czy mediator ma się zajmować wszystkimi, czy też sporami spełniającymi pewne kryteria, np. dotyczącymi tylko konkretnych inwestycji.
Nic nie wiadomo o sposobie rozstrzygania sporów przed mediatorem i ich przełożenia na konkretne zapisy dokumentów planistycznych, zatwierdzanych przecież przez radę gminy, a sporządzanych przez wójta. Czy będą one związane ustaleniami rozwiązującymi spór przed mediatorem? Jeśli nie, to instytucja ta stanie się martwą procedurą. Rola mediatora wydaje się podobna do roli jaką pełni czynność rozpatrywania uwag, opinii i wniosków z dyskusji publicznej, których uwzględnienie rozstrzyga rada gminy.

5. Wprowadzanie zmian w aktach planistycznych

Zmiana studium, planu miejscowego, lokalnych parametrów oraz przepisów miejscowych następuje w takim trybie, w jakim są one uchwalane. Każdy ma prawo wystąpić do wójta o ich sporządzenie lub zmianę. Do rozpatrywania tych wniosków nie stosuje sie przepisów kpa. Każdy ma też prawo wnieść uwagi do projektów tych aktów (art. 27). Istotne naruszenie procedury ich sporządzania, sprzeczność z prawem uchwały w sprawie studium, planu miejscowego, lokalnych parametrów, miejscowych przepisów lub załączników powodują nieważność uchwały rady gminy w całości lub części. Wszystkie uchwały byłyby publikowane w dzienniku urzędowym województwa i wchodziłyby w życie 30 dni po publikacji (art. 28).
Planistyczne akty prawa miejscowego byłyby poddawane okresowej ocenie aktualności (art. 32). Wejście w życie planu miejscowego powoduje utratę mocy obowiązującej innych planów miejscowych i lokalnych parametrów (lub ich części),oraz miejscowych przepisów odnoszących sie do objętego nim terenu (art. 34), ale wydane na ich podstawie decyzje administracyjne zachowałyby moc.
Projekt rozciąga też dotychczasowe przepisy dotyczące odszkodowania lub wykupienia nieruchomości, na wszystkie akty planistyczne (art. 36), a także możliwość pobierania przez gminę opłaty (jako dochodu własnego) za wzrost wartości nieruchomości (do 30 proc. wzrostu), choć może również od tej opłaty odstąpić .

oskar0259
08-10-2008, 16:03
6. Ustalanie zasad zabudowy i zagospodarowania na terenach bez MPZP

6.1. Zmiana przepisów dotyczących WZiZT

Gruntownym zmianom projekt poddaje rozdział 5 ustawy, dotychczas zawierający zasady wydawania decyzji o inwestycjach celu publicznego i warunkach zabudowy. Nadano mu tytuł „Ustalanie zasad zabudowy i zagospodarowania terenu w drodze decyzji administracyjnej”. Jego przepisy odnoszą się do pojęcia zgody urbanistycznej, do której, przypomnijmy, należą takie dokumenty jak: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz zatwierdzenie urbanistycznego planu realizacyjnego lub zgłoszenia urbanistycznego.
Rozwiązania proponowane w rozdziale 5 ograniczą inwestycje, zwłaszcza prowadzone na podstawie promes, jakimi są decyzje o warunkach zabudowy. Projekt komplikuje bowiem i przedłuża proces inwestycyjny, czego nie są w stanie zrekompensować ułatwienia wprowadzone w Prawie budowlanym – bilans zmian obu tych ustaw wychodzi zdecydowanie na niekorzyść inwestorów. Propozycje w rozdziale 5 stanowią regres w stosunku do aktualnych rozwiązań, choć należy również przyznać, że w jakiś sposób porządkują również dotychczasowy chaos decyzyjny.
Projekt przewiduje, że zgody urbanistycznej ma wymagać zmiana:
1) zagospodarowania terenu polegająca na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu robót budowlanych,
2) funkcji użytkowej terenu, obiektu budowlanego lub jego części jeżeli:
• spowoduje ograniczenie w użytkowaniu działek sąsiednich,
• planowana funkcja użytkowa zaliczona jest do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.
Takiej zgody nie wymagają roboty budowlane:
a) nie powodujące zmiany formy architektonicznej obiektu budowlanego w odniesieniu do gabarytów budynku,
b) nie wymagające wykonania projektu budowlanego,
c) nie powodujące związanych z tymi robotami ograniczeń w zagospodarowaniu terenu działek sąsiednich oraz
d) nie zaliczone do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.
Choć zmiana funkcji użytkowej terenu, obiektu budowlanego lub jego części nie wymaga zgody urbanistycznej, to wymaga zgłoszenia organowi wykonawczemu gminy -wójtowi. Zmiana funkcji użytkowej może nastąpić, jeżeli w terminie 30 dni wójt nie wniesie sprzeciwu w drodze decyzji i nie później niż po upływie 2 lat od doręczenia zgłoszenia. W ten sposób w projekcie powielono sposób stosowany już obecnie, na podstawie art. 29 Prawa budowlanego, w stosunku do inwestycji podejmowanych na tzw. zgłoszenie. Zmiana funkcji użytkowej budynku bez zgłoszenia podlegałaby karze administracyjnej w wysokości 100 zł za każdy metr kwadratowy powierzchni użytkowej obiektu, na której nastąpiła zmiana funkcji (art. 52).

6.2. Rodzaje wydawanych decyzji administracyjnych

Projekt przewiduje, że w przypadku braku planu miejscowego zgodę urbanistyczną stanowi, na obszarze urbanizacji, w odniesieniu do:
a) inwestycji celu publicznego - decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego,
b) małych domów mieszkalnych (do 350 m kw. powierzchni całkowitej) i małych budynków (do 1000 m sześć. kubatury) planowanych na obszarze kontynuacji zabudowy oraz małych domów mieszkalnych na obszarze rozwoju zabudowy - - decyzja o zatwierdzeniu zgłoszenia urbanistycznego,
c) pozostałych inwestycji planowanych na obszarze kontynuacji zabudowy i obszarze rozwoju zabudowy - decyzja o zatwierdzeniu urbanistycznego planu realizacyjnego.
Poza obszarem urbanizacji, w odniesieniu do:
1) części inwestycji celu publicznego wydawana byłaby decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego,
2) obiektów zabudowy zagrodowej, w przypadku gdy powierzchnia gospodarstwa rolnego związanego z tą zabudową przekracza 4 ha – wydawano by decyzję o zatwierdzeniu zgłoszenia urbanistycznego.
Dla inwestycji innych niż inwestycje celu publicznego na obszarze objętym obowiązkiem sporządzenia MPZP, tzn. w przypadku budowy m.in:
a) obiektów handlowych o pow. sprzedaży powyżej 2000 m kw.,
b) instalacji do chowu lub hodowli zwierząt w liczbie nie niższej niż 210 dużych jednostek przeliczeniowych inwentarza (DJP - w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 51 ust. 8 ustawy Prawo ochrony środowiska),
c) inwestycji planowanych na wyznaczonych w studium obszarach wymagających scalenia i podziału nieruchomości oraz inwestycji planowanych poza obszarem urbanizacji
zgodę urbanistyczną stanowiłby wyłącznie plan miejscowy. Dla inwestycji mogących znacząco oddziaływać na środowisko, w przypadku braku planu miejscowego, zgodę urbanistyczną mógłby stanowić urbanistyczny plan realizacyjny (art. 53).
Inwestycja celu publicznego ma być lokalizowana na podstawie planu miejscowego, a gdy go brak - w drodze decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Organami właściwymi są w odniesieniu do:
1) inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym i wojewódzkim - wójt, burmistrz albo prezydent miasta w uzgodnieniu z, odpowiednio, wojewodą albo marszałkiem województwa,
2) inwestycji celu publicznego o znaczeniu powiatowym i gminnym - wójt, burmistrz albo prezydent miasta w uzgodnieniu ze starostą,
3) inwestycji celu publicznego na terenach zamkniętych – wojewoda (z wyjątkiem inwestycji wymienionych w art. 3 ust. 1b).
Niewydanie decyzji o znaczeniu krajowym, wojewódzkim albo powiatowym przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta w terminie 2 miesięcy, skutkuje wezwaniem przez wojewodę o jej wydanie w wyznaczonym terminie, a po jego upływie wydaniem decyzji przez wojewodę (art. 54). Ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego w drodze decyzji następuje na wniosek inwestora. Informacja jest podawana do publicznej wiadomości i przeprowadza się rozprawę administracyjną. Nie można odmówić ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego, jeżeli zamierzenie inwestycyjne jest zgodne z przepisami odrębnymi (art.55-59).
Postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego wójt może zawiesić na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia złożenia wniosku, ale musi ono być podjęte (a decyzja wydana), jeśli:
1) w ciągu dwóch miesięcy od dnia zawieszenia postępowania rada gminy nie podjęła uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu miejscowego, albo
2) w okresie zawieszenia postępowania nie uchwalono planu miejscowego lub jego zmiany (art. 61).
Projekt nowelizacji szczegółowo określa procedury administracyjne dotyczące zatwierdzenia urbanistycznego planu realizacyjnego, które są analogiczne, z wyjątkiem dotyczącym zawieszenia (3, a nie 2 miesiące na podjecie uchwały w sprawie przystąpienia do opracowywania MPZP albo lokalnych parametrów). Decyzja o zatwierdzeniu urbanistycznego planu realizacyjnego wygasa, jeżeli w terminie trzech lat od dnia, w którym stała sie ostateczna, nie złożono wniosku o rejestrację zamierzonej inwestycji lub o zgodę na realizacjęprzedsięwzięcia (art. 62-64).

6.3. Budowa małych domów, małych budynków i zagród

W przypadku braku MPZP i zamiaru budowy małego domu mieszkalnego, małego budynku lub obiektów zabudowy zagrodowej inwestor dokonuje zgłoszenia właściwemu wójtowi (burmistrzowi albo prezydentowi miasta) zamiaru zmiany zagospodarowania terenu (art. 67b). Treść zgłoszenia urbanistycznego powinna być zgodna z wymogami określonymi w art. 62 (dla zatwierdzenia planu realizacyjnego) oraz warunkami określonymi w przepisach miejscowych lub lokalnych parametrach, a w przypadku braku lokalnych parametrów, w krajowych parametrach urbanistycznych.
Wójt wydaje decyzję w ciągu 30 dni w sprawie zatwierdzenia zgłoszenia urbanistycznego w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków:
a) dla planowanej inwestycji istnieje lub została zagwarantowana w drodze umowy urbanistycznej obsługa w zakresie infrastruktury technicznej wymaganej przepisami odrębnymi,
b) teren, którego dotyczy zgłoszenie ma dostęp do drogi publicznej,
c) zgłoszenie nie dotyczy terenu objętego obowiązkiem sporządzenia planu miejscowego albo planu realizacyjnego lub inwestycji, dla której zgodę urbanistyczną stanowi wyłącznie plan miejscowy,
d) inwestycja objęta zgłoszeniem jest zgodna z przepisami prawa, w tym przepisami miejscowymi lub lokalnymi parametrami, a przypadku ich braku, krajowymi parametrami urbanistycznymi,
e) zgłoszenie nie dotyczy przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko,
f) dla terenu objętego zgłoszeniem nie została wydana ostateczna decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, drogi publicznej, linii kolejowej lub przedsięwzięcia Euro 2012, z którą inwestycja jest sprzeczna.
Podobnie jak i w pozostałych przypadkach możliwe jest zawieszenie postępowania, ale na czas nie dłuższy niż 9 miesięcy, gdy gmina jest w trakcie sporządzania MPZP lub zgłoszenie jest sprzeczne z polityką przestrzenną gminy określoną w studium. Podjęcie postępowania (i wydanie decyzji) następuje, gdy w okresie zawieszenia rada gminy nie uchwaliła planu lub dla terenu nie została wydana decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego (art. 67 c). Organ, który wydał decyzję o zgodzie urbanistycznej stwierdza jej wygaśniecie, jeżeli inny wnioskodawca dla tego terenu dokonał rejestracji zamierzonej inwestycji lub dla tego terenu uchwalono plan miejscowy, którego ustalenia są inne, niż w wydanej decyzji.
W przypadku gdy właściwy organ nie wyda decyzji w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego, zatwierdzenia planu realizacyjnego, zgłoszenia urbanistycznego lub zezwolenia na realizacje przedsięwzięcia w wymaganym terminie, SKO wymierza temu organowi, w drodze decyzji, od której przysługuje odwołanie, karę w wysokości 500 zł za każdy dzień zwłoki (art. 67u). Wpływy z kar stanowią (jak dotychczas w przypadku zwłoki z wydaniem pozwolenia na budowę) dochód budżetu państwa.
Decyzje stanowiące zgodę urbanistyczną oraz w sprawie zezwolenia na realizacje przedsięwzięcia wydane w pierwszej instancji przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta są ostateczne w rozumieniu kodeksu postępowania administracyjnego (nie ma odwołania do drugiej instancji, przysługuje tylko skarga do WSA). Stroną postępowania w sprawie uzyskania zgody urbanistycznej oraz zezwolenia na realizację przedsięwzięcia jest każdy zainteresowany treścią rozstrzygnięcia. W przypadku złożenia skargi na decyzję wójta, sąd administracyjny, nie później niż w ciągu 30 dni od dnia wniesienia skargi wyznacza termin rozprawy (art. 67w).

dusia2006
08-10-2008, 19:12
Oskar chylę czoła
i mam pytanie, jak się będzie mieć wyznaczony "obszar przestrzeni chronionej" do późniejszej decyzji "zezwolenie na realizację inwestycji drogowej" gdzie nie stosuje się przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,
mam na myśli te największe, najbardziej konfliktowe inwestycje drogowe

oskar0259
08-10-2008, 20:05
Dość szarogęsienia się gmin! :evil:
Ministerstwo w nowelizacji zrobiło porządek :roll: :x : jeśli jest decyzja o lokalizacji celu publicznego (rozumianego zgodnie z art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami), to jest ona nadrzędna w stosunku do wszelkich aktów planistycznych gminy.
"Dobrowolnie, ale pod przymusem" rada albo wójt (to zależy od rodzaju aktu planistycznego) muszą doprowadzić do zgodności - oczywiście z decyzją o lokalizacji celu publicznego. W przeciwnym razie, wojewoda wyda itd. itp., a kosztami obciąży itd. itp. :o 8) :o

Filo
09-10-2008, 00:17
Witam,

Zapoznałem się pobieżnie z propozycjami nowelizacji i mam poniższe spostrzeżenia:

1) Dotychczas można było małe obiekty typu budynek gospodarczy, altenę czy wiatę zgłosić samodzielnie, po nowelizacji będzie:

Art. 33d. Do wniosku o rejestrację zamierzonej inwestycji dla obiektów wymienionych w art. 33a, z zastrzeżeniem art. 33e, w miejsce projektu budowlanego należy załączyć, wykonane przez projektanta posiadającego uprawnienia budowlane w odpowiedniej specjalności ... Miało być łatwiej i będzie, zrobi to za nas projektant pewnie za jakieś 1000 PLN :evil:

2) Nowelizowany rozdział 5 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym był bublem prawnym pozwalający urzędom dowolnie interpretować wymóg posiadania WZZT w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego dla budów i prac podlegających zgłoszeniu w/g prawa budowlanego. Nowelizacja daje urzędnikom podobną zabawkę:


Art.50
Ustęp 2. Nie wymagają ustalenia zasad zabudowy i zagospodarowania terenu roboty budowlane:
1) niepowodujące zmiany formy architektonicznej obiektu budowlanego w odniesieniu do gabarytów budynku jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, szerokość, długość, bądź liczba kondygnacji, z zastrzeżeniem ust. 3;
2) niewymagające wykonania projektu budowlanego określone w art. 33a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane
- jeśli nie prowadzą do ograniczeń w zagospodarowaniu terenu działek sąsiednich poprzez naruszenie warunków technicznych wynikających z ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane oraz nie są zaliczone do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy z dnia ............. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.
Brzmi dobrze ale.., powyższy artykuł mówi o robotach budowlanych a w prawie budowlanym i art. 33a tego prawa mamy podział na roboty budowlane oraz budowy. Idę o zakład, że nie jednemu urzędnikowi dalsze odwołanie do
... art. 33a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane nie przeszkodzi w domaganiu się ustalenia zasad zabudowy dla budów np. wolno stojących parterowych budynków gospodarczych, wiat i altan oraz przydomowych oranżerii (ogrodów zimowych) o powierzchni zabudowy do 25 m2.

ekmir
27-11-2008, 17:20
Dla zainteresowanych:
http://biznes.onet.pl/0,1870432,wiadomosci.html

Nefer
27-11-2008, 17:43
Jakoś mnie to nie zaskakuje. Przecież urzędnicy gmin będą nadal niezbędni i nadal będą uzasadniać swoje istnienie. Tylko już nie będą ponosić odpowiedzialności - brawo.

Tomkii
29-11-2008, 00:14
A mnie zastanawia jedna rzecz. Skoro nie będzie pozwolenia na budowę (czyli decyzji administracyjnej) to co się stanie gdy:
- uzyskamy odpowiednik warunków zabudowy,
- rozpoczniemy zgodnie z nimi budowę,
- gmina (w czasie trwania budowy) uchwali plan który będzie niezgodny z naszą budową?

mynia_pynia
29-11-2008, 14:10
Pracuje w urz. gm. i kilka lat temu było tak, że wydawaliśmy pozwolenia i robiliśmy odbiory i nie wiem skąd przeświadczenie, że wtedy było źle, skoro przychodzą do nas ludzie i z wyrzutem pytają się, czemu nam to odebrano.
Szczerze, dla nas lepiej, bo nie musimy zasuwać w teren oglądać, kto co wybudował i jak, czego brakuje, zlikwidowano kilka stanowisk pracy, bo osoby były już gminie zbędne, ale nie bardzo się te osoby przejęły, bo w tym samym czasie zatrudniono 10 razy tyle w starostwie.

I pytanie, ile osób z was chciałoby załatwiać wszystko w jednym urzędzie???

Ale nasza gmina jest fajna i w 1-szej dziesiątce naj naj fajniejszych gmin w Polsce.

Ps. za inne gminy się nie wypowiadam.

ekmir
02-12-2008, 22:17
I pytanie, ile osób z was chciałoby załatwiać wszystko w jednym urzędzie???
Szanowny Panie jakoś w to nie wierzę aby udało się wszystko załatwić w jednym urzędzie - nawet jeśli był, czy jest najlepszym w kraju.

Zbyt dużo różnych przepisów co do których ktoś inny ma kompetencje. Zabawne jest to, że nawet w urzędach tego samego szczebla urzędnicy mają często inną, własną interpretację tych samych zapisów prawa.

A najważniejsze, że za swoje błędy i niekompetencje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności.

bietka19640904
05-12-2008, 17:58
Podpowiedzcie mi bo nic z tego nadal nie rozumiem-mam działkę rekreacyjną zakupioną po byłym ośrodku wypoczynkowym.W gminie twierdzą,że nic na niej nie mogę postawić ew.holenderkę bo nie ma miejscowego planu zagospodarowania.Czy ew.domek gospodarczy /ilu metrowy?/ mozna postawić bez pozwolenia?Czy dla nas lepiej będzie poczekać do polowy następnego roku?