Aedifico
01-11-2008, 10:10
...czyli słów kilka komentarza
1. Bzdura numer jeden od której się zaczęło.
na koniec tylko jedna dygresja, o wytrzymałości decyduje i tak zbrojenie, więc jeśli zbroisz swoje ławy fundamentowe to rodzaj cementu nie a żadnego znaczna, stal ma wytrzymałość ponad 200MPa a cement ten najdroższy 52,5MPa standartowo najczęściej stosuje się 32,5MPa
Komentuję tylko podkreślone bo rodzaj cementu rzeczywiście nie ma dla wytrzymałości znaczenia.
Tekst dotyczył ław betonowych zbrojonych konstrukcyjnie wzdłuż wyżej wymienianej ławy. Twierdzenie,że o jej wytrzymałości decyduje zbrojenie to oczywista nieprawda wynikająca z niewiedzy autora tych słów.
Aby w ogóle zrozumieć o co chodzi należy rozpatrzyć dwa przypadki pracy tej ławy i wyodrębnić przypadek decydujący o wytrzymałości ławy betonowej.
a) praca poprzeczna
Decydujące znaczenie dla ławy betonowe ma jej praca w poprzek przekroju a mianowicie jej ścinanie pod kątem 33,5' od lica ściany fundamentowej i zginanie wsporników dla wyjaśnienia wspornik to fragment ławy a dokładnie jej połowa. Wysokość czyli ławy oraz klasę betonu dobiera się właśnie odpowiednio dla sił zginających i ścinających tę ławę. Taki sposób wymiarowania powoduje,że nie ma potrzeby stosowanie zbrojenia do przeniesienia tych sił bo przenosi je beton o odpowiednim przekroju a co za tym idzie twierdzenie,że zbrojenie pełni decydującą rolę w wytrzymałości tej ławy jest bzdurą.
Decydującą rolę zbrojenie pełni w ławach żelbetowych zbrojonych poprzecznie w których to właśnie poprzeczne zbrojenie (wzdłuż wsporników, prostopadle do osi ścian fundamentowych) wymiarowane jest na występujące siły w tym przede wszystkim na zginanie wsporników. Zbrojenie owe powoduje,że zazwyczaj przekrój wspornika ławy żelbetowej tj. jej wysokość jest znacznie mniejsza niż w analogicznie obciążonej ławie betonowej. Wybór rodzaju ławy najczęściej wynika po prostu z sensu ekonomicznego i dla stosunkowo mało obciążonych domków jednorodzinnych najczęściej uzasadnione ekonomicznie jest stosowanie ław betonowych.
b) praca podłużna
Dla pracy podłużnej fundamentu główne znaczenie ma poziom wykonawstwa posadowienia oraz rodzaj gruntu i jego jednorodność. Czasami też wpływ na to mają nieprawidłowości w użytkowaniu o czym dalej.
Wykonawstwo:
Częstym przypadkiem w posadawianiu jest jego błędne wykonanie przez ekipy nieświadome swoich błędów. Kluczowe znaczenie dla tego procesu ma nienaruszenie struktury gruntu rodzimego. Dlatego też niezwłocznie po wykonaniu wykopu pod ławy fundamentowe zaleca się na dnie wykopu wykonać warstwę chudego betonu, która zabezpieczy grunt przed rozluźnieniem wynikającym z opadów atmosferycznych, mrozu itp. Przy długotrwałym odsłonięciu dna wykopu dodatkowo występuje jego odprężenie.
Naruszenie struktury gruntu ma wpływ na jego późniejsze osiadania pod wpływem obciążeń, szczególnie dla gruntów spoistych w których proces osiadania w przeciwieństwie do gruntów niespoistych może następować po dość długim czasie.
Jednorodność gruntu:
Często spotykanym przypadkiem jest występowanie w obrębie jednej działki przewarstwień różnych gruntów. Grunty niejednorodne mają różne parametry w tym ściśliwość a więc pod wpływem obciążenia będą rożnie osiadać a więc nierównomiernie.
Użytkowanie:
Jednym z najczęstszych przypadków nieprawidłowego użytkowania obiektu jest brak odprowadzenia wód opadowych poza bezpośredni kontakt z gruntem przy obiekcie. Rozważmy dwa przypadki:
Przypadek pierwszy - grunt niespoisty:
W przypadku gruntu niespoistego głównym zagrożeniem wywołującym nierównomierne osiadania może być zmienny poziom zwierciadła wód gruntowych. Woda zmienia parametry gruntu niespoistego (np.piasku) wypełniając wolne przestrzenie. W chwili w której po pewnym czasie zostaje uwolniona z tych przestrzeni pod wpływam obciążenia grunt ulega dalszemu zagęszczeniu a co za tym idzie wtórnemu osiadaniu. Wnioski są takie,że bezwzględnie należy odprowadzać wodę z rur spustowych poza budynek i unikać sytuacji w której zwierciadło wód gruntowych będzie zmienne. Czasami z tego powodu zaleca się wykonać odwodnienie ale przed budową!
Przypadek drugi - grunt spoisty:
Podobnie jak dla gruntów niespoistych grunty spoiste (np.gliny) źle funkcjonują pow wpływem zwierciadła wód gruntowych. Woda powoduje uplastycznienie gruntu i osiadania.
To są trzy główne powody występowania nierównomiernych osiadań. Pomijam przez niektórych wymieniane powodzie, osunięcia, grunty na szkodach górniczych itp. dlatego,że budynki narażone na tego typu zagrożenia powinno się rozpatrywać oddzielnie i zwykłe środki mogą w tych przypadkach nie wystarczyć.
Więc po co to zbrojenie?
Zbrojenie podłużne częściowo zniweluje efekty występowania nierównomiernych osiadań i zredukuje ewentualne rysy np. na ścianach nośnych. Niemniej jednak to zbrojenie nie ma wpływu na wytrzymałość ławy fundamentowej betonowej (patrz pkt. a) praca poprzeczna) i nawet brak tego zbrojenia nie spowoduje zniszczenia ławy fundamentowej a w przypadkach wyżej wymienionych brak zbrojenia może spowodować pojawienie się zarysowań np.ścian. W szczególnych przypadkach mimo zastosowania zbrojenia ściany też mogą się zarysować więc dlatego kluczowe jest prawidłowe wykonanie posadowienia. W prawidłowo posadowionej ławie wykonanej na gruntach jednorodnych nie ma potrzeby stosowania zbrojenia acz ze względów praktycznych wym. wyżej zaleca się zawsze wykonać takie zbrojenie.
Podsumowując. Główną osią pracy wpływającą na wytrzymałość ławy betonowej jest oś prostopadłą do kierunku ścian fundamentowym czyli oś poprzeczna w której nie stosuje się żadnego zbrojenia ponieważ, całość sił przenosi beton a co za tym idzie twierdzenia,że zbrojenie na w ławie betonowej decydująca rolę to oczywiste przekłamanie. Brak zbrojenia w ławie betonowej nie spowoduje katastrofy budowlanej w przeciwieństwie do znacznego zredukowania przekroju i klasy betonu.
2. Bzdura numer dwa link: http://brasil.cel.agh.edu.pl/~08tszymanski/data/poszerzenie_law.html
link o wzmacnianiu ław fundamentowych kamiennych, ceglanych w nawiązaniu do moich słów:
jak wyżej pisałem sporo ław kamienno-ceglaanych powinna się zniszczyć bo w elementach gdzie zbrojenie ma decydujący wpływ brak tego zbrojenia powoduje zniszczenie elementu.
Otóż spieszę z wytłumaczeniem. ławy kamienne czy ceglane w większości przypadków wzmacnia się ze względu na:
a) nieprawidłowy dobór przekroju pierwotnego gdzie często nie było wyodrębionej ławy tylko po prostu przedłużona ściana fundamentowa. Taki kształt powoduje ,że naprężenia w gruncie mogą zostać przekroczone i może wystąpić wypieranie grunt spod podstawy fundamentu czasami też przechylenie ławy co w dalszym okresie może spowodować wtórne osiadania. Ława taka wciska się w grunt niczym nóż w masło a zjawisko wypierania gruntu można zaobserwować np. chodząc po plaży, Wciskanie stopy w piasek wywołuje wypieranie jego spod stopy i utworzenie się w pobliżu warstw wypartego gruntu i osiadanie stopy :)
b) utrata nośności spoin a co za tym idzie utrata zdolności do przenoszenia sił przed wszystkim zginających i ścinających w mniejszym stopniu ściskających. Zaprawa w elementach murowanych z reguły jest najsłabszym ogniwem i utrata jej pierwotnych właściwości prowadzi do konieczności np. wzmocnienia fundamentu poprzez dobetonowanie gdzie w praktyce całość sił przeniesie już fundament dobetonowany.
c) wtórne osiadania ze względu na nieprawidłowe użytkowanie (patrz pkt. użytkowanie) powodujące spękania ścian i osiadania konstrukcji często też spotęgowane dobraniem nieprawidłowego przekroju ławy. Logicznym jest,że im mniejsza powierzchnia styku ławy z gruntem tym będą występowały większe naprężenia w gruncie a co za tym idzie większe osiadania dodatkowo jeszcze zwiększane poprzez zmiany charakterystyk grunt np. uplastycznienie
Podsumowując głównym czynnikiem uszkodzeń i późniejszych wzmocnień ław nie jest brak w nich zbrojenia tylko nieprawidłowy dobór przekroju, korozja materiału (głównie spoin) i nieprawidłowe użytkowanie. Co za tym idzie twierdzenie ,że zbrojenie ma decydującą rolę w ławach betonowych to bzdura bo gdyby ławy kamienno ceglane prawidłowo wykonano, zaprojektowano, użytkowano to z wyjątkiem jednego przypadku ich praca byłaby praktycznie bezawaryjna a wzmocnienie niepotrzebne niemniej jednak ww. punkty są trudne do spełnienie choćby ze względu na to,że w czasach kiedy wznoszono tego typu konstrukcje izolacje jako takie w praktyce nie istniały stąd m.in. korozja spoin. Odstępstwem od tego,może być przypadek wymieniany wcześniej. Osiadanie od nieprawidłowego posadowienia lub niejednorodnego gruntu. W tym przypadku zbrojenie pełni dużą rolę ale nie w wytrzymałości ław tylko w kwestii mogących wystąpić zarysowań wznoszonych murów np. Ww. osiadania najczęściej jednak występują w pierwszym okresie użytkowania obiektu i sobie z nimi radzono zwykle bez problemu. Dlatego też wzmacnianie ław nie ma z tym nic wspólnego (występują w pierwszym okresie użytkowania obiektu)
Jeśli zbrojenie ław jest nie potrzebne, to dlaczego w projekcie jest wyraźnie napisane, aby zachować ciągłość zbrojenia na narożnikach budynku ?
Odpowiedź:
Większość ław w domkach jednorodzinnych to ławy betonowe w których żadne zbrojenie nie decyduje o nośności. Zbrojenie jest jedynie po to aby w kierunku podłużnym niwelować ewentualne nierównomierne osiadania. Stosuje się je głównie dlatego ,że :
- nie zawsze wykonywane są badania gruntu a co za tym idzie istnieje ryzyko,że grunt jest niejednorodny a w związku z tym może nierównomiernie osiadać. częjsto w obrębie jednej działki występują przewarstwienia różnych gruntów
- jakośc wykonawców wykonująych posadowienie często bywa kiepska. Dno wykopu jest źle przygotowane, częstym błędem jest dopuszczenie do rozluźnienia gruntu w dnie wykopu, uplastycznienia lub przemarznięcia w związku z czym j.w. występuje ryzyko wystąpienia nierównomiernych osiadań.
W przypadku gdy w poziomie posadowienia występuje grunt jednorodny a posadowienie zostało wykonane w prawidłowy sposób nie ma potrzeby stosowania zbrojenia podłużnego a ława betonowa jest w pełni bezpieczna.
Dodam tylko,że nie uciąglenie zbrojenia w narożach w dużym stopniu niweluje działanie zbrojenia i pręty sąsiednie nie są wciągane do współpracy a zatem sąsiednie np. prostopadłe ławy mimo zbrojenia mogą i tak osiadać nierównomiernie.
Podsumowując. Zbrojenie podłużne częściowo zabezpiecza przed skutkami nierównomiernego osiadania pod warunkiem prawidłowego wykonania. Niemniej jednak nie pełni decydującej roli gdyż brak zbrojenia nie wywoła mechanizmu zniszczenia ławy. Taki mechanizm wywoła jej nieprawidłowe dobranie przekroju i klasy betonu do przewidywanych obciążeń. Brak zbrojenia może ewentualnie przy nie spełnionych ww. punktach zmianę charakteru pracy ławy wywołanej osiadaniem i co za tym idzie mieć wpływ na pracę konstrukcji i zarysowania obiektu. W skrajnych przypadkach nieprawidłowości zbrojenie może mieć duży wpływ ale na cały obiekt a nie na ławy. Po wtórze w ławach betonowych zbrojenie w ich wytrzymałości nie pełni decydującej roli w przeciwieństwie do klasy betonu i przekroju w tym głównie wysokości (w zakresie wytrzymałości).
Wnioski: Ławy betonowe ze względów praktycznych (jakośc wykonawstwa, badania gruntu itp) należy zbroić konstrukcyjnie natomiast nie mylić zbrojenia konstrukcyjnego (podłużnego) ze zbrojeniem głównym (nośnym) sytuowanym poprzecznie w ławach żelbetowych w których w przeciwieństwie do ław betonowych brak zbrojenia powoduje w konsekwencji katastrofę budowlaną.
http://img221.imageshack.us/img221/5484/awypoprzecznierv1.jpg (http://imageshack.us) http://img221.imageshack.us/img221/awypoprzecznierv1.jpg/1/w946.png (http://g.imageshack.us/img221/awypoprzecznierv1.jpg/1/)
P.S. Tekst ma wiele uproszczeń bo to nie forum akademickie więc te uproszczenia wynikają z chęci stworzenia tekstu zrozumiałego dla ogółu[/b]
1. Bzdura numer jeden od której się zaczęło.
na koniec tylko jedna dygresja, o wytrzymałości decyduje i tak zbrojenie, więc jeśli zbroisz swoje ławy fundamentowe to rodzaj cementu nie a żadnego znaczna, stal ma wytrzymałość ponad 200MPa a cement ten najdroższy 52,5MPa standartowo najczęściej stosuje się 32,5MPa
Komentuję tylko podkreślone bo rodzaj cementu rzeczywiście nie ma dla wytrzymałości znaczenia.
Tekst dotyczył ław betonowych zbrojonych konstrukcyjnie wzdłuż wyżej wymienianej ławy. Twierdzenie,że o jej wytrzymałości decyduje zbrojenie to oczywista nieprawda wynikająca z niewiedzy autora tych słów.
Aby w ogóle zrozumieć o co chodzi należy rozpatrzyć dwa przypadki pracy tej ławy i wyodrębnić przypadek decydujący o wytrzymałości ławy betonowej.
a) praca poprzeczna
Decydujące znaczenie dla ławy betonowe ma jej praca w poprzek przekroju a mianowicie jej ścinanie pod kątem 33,5' od lica ściany fundamentowej i zginanie wsporników dla wyjaśnienia wspornik to fragment ławy a dokładnie jej połowa. Wysokość czyli ławy oraz klasę betonu dobiera się właśnie odpowiednio dla sił zginających i ścinających tę ławę. Taki sposób wymiarowania powoduje,że nie ma potrzeby stosowanie zbrojenia do przeniesienia tych sił bo przenosi je beton o odpowiednim przekroju a co za tym idzie twierdzenie,że zbrojenie pełni decydującą rolę w wytrzymałości tej ławy jest bzdurą.
Decydującą rolę zbrojenie pełni w ławach żelbetowych zbrojonych poprzecznie w których to właśnie poprzeczne zbrojenie (wzdłuż wsporników, prostopadle do osi ścian fundamentowych) wymiarowane jest na występujące siły w tym przede wszystkim na zginanie wsporników. Zbrojenie owe powoduje,że zazwyczaj przekrój wspornika ławy żelbetowej tj. jej wysokość jest znacznie mniejsza niż w analogicznie obciążonej ławie betonowej. Wybór rodzaju ławy najczęściej wynika po prostu z sensu ekonomicznego i dla stosunkowo mało obciążonych domków jednorodzinnych najczęściej uzasadnione ekonomicznie jest stosowanie ław betonowych.
b) praca podłużna
Dla pracy podłużnej fundamentu główne znaczenie ma poziom wykonawstwa posadowienia oraz rodzaj gruntu i jego jednorodność. Czasami też wpływ na to mają nieprawidłowości w użytkowaniu o czym dalej.
Wykonawstwo:
Częstym przypadkiem w posadawianiu jest jego błędne wykonanie przez ekipy nieświadome swoich błędów. Kluczowe znaczenie dla tego procesu ma nienaruszenie struktury gruntu rodzimego. Dlatego też niezwłocznie po wykonaniu wykopu pod ławy fundamentowe zaleca się na dnie wykopu wykonać warstwę chudego betonu, która zabezpieczy grunt przed rozluźnieniem wynikającym z opadów atmosferycznych, mrozu itp. Przy długotrwałym odsłonięciu dna wykopu dodatkowo występuje jego odprężenie.
Naruszenie struktury gruntu ma wpływ na jego późniejsze osiadania pod wpływem obciążeń, szczególnie dla gruntów spoistych w których proces osiadania w przeciwieństwie do gruntów niespoistych może następować po dość długim czasie.
Jednorodność gruntu:
Często spotykanym przypadkiem jest występowanie w obrębie jednej działki przewarstwień różnych gruntów. Grunty niejednorodne mają różne parametry w tym ściśliwość a więc pod wpływem obciążenia będą rożnie osiadać a więc nierównomiernie.
Użytkowanie:
Jednym z najczęstszych przypadków nieprawidłowego użytkowania obiektu jest brak odprowadzenia wód opadowych poza bezpośredni kontakt z gruntem przy obiekcie. Rozważmy dwa przypadki:
Przypadek pierwszy - grunt niespoisty:
W przypadku gruntu niespoistego głównym zagrożeniem wywołującym nierównomierne osiadania może być zmienny poziom zwierciadła wód gruntowych. Woda zmienia parametry gruntu niespoistego (np.piasku) wypełniając wolne przestrzenie. W chwili w której po pewnym czasie zostaje uwolniona z tych przestrzeni pod wpływam obciążenia grunt ulega dalszemu zagęszczeniu a co za tym idzie wtórnemu osiadaniu. Wnioski są takie,że bezwzględnie należy odprowadzać wodę z rur spustowych poza budynek i unikać sytuacji w której zwierciadło wód gruntowych będzie zmienne. Czasami z tego powodu zaleca się wykonać odwodnienie ale przed budową!
Przypadek drugi - grunt spoisty:
Podobnie jak dla gruntów niespoistych grunty spoiste (np.gliny) źle funkcjonują pow wpływem zwierciadła wód gruntowych. Woda powoduje uplastycznienie gruntu i osiadania.
To są trzy główne powody występowania nierównomiernych osiadań. Pomijam przez niektórych wymieniane powodzie, osunięcia, grunty na szkodach górniczych itp. dlatego,że budynki narażone na tego typu zagrożenia powinno się rozpatrywać oddzielnie i zwykłe środki mogą w tych przypadkach nie wystarczyć.
Więc po co to zbrojenie?
Zbrojenie podłużne częściowo zniweluje efekty występowania nierównomiernych osiadań i zredukuje ewentualne rysy np. na ścianach nośnych. Niemniej jednak to zbrojenie nie ma wpływu na wytrzymałość ławy fundamentowej betonowej (patrz pkt. a) praca poprzeczna) i nawet brak tego zbrojenia nie spowoduje zniszczenia ławy fundamentowej a w przypadkach wyżej wymienionych brak zbrojenia może spowodować pojawienie się zarysowań np.ścian. W szczególnych przypadkach mimo zastosowania zbrojenia ściany też mogą się zarysować więc dlatego kluczowe jest prawidłowe wykonanie posadowienia. W prawidłowo posadowionej ławie wykonanej na gruntach jednorodnych nie ma potrzeby stosowania zbrojenia acz ze względów praktycznych wym. wyżej zaleca się zawsze wykonać takie zbrojenie.
Podsumowując. Główną osią pracy wpływającą na wytrzymałość ławy betonowej jest oś prostopadłą do kierunku ścian fundamentowym czyli oś poprzeczna w której nie stosuje się żadnego zbrojenia ponieważ, całość sił przenosi beton a co za tym idzie twierdzenia,że zbrojenie na w ławie betonowej decydująca rolę to oczywiste przekłamanie. Brak zbrojenia w ławie betonowej nie spowoduje katastrofy budowlanej w przeciwieństwie do znacznego zredukowania przekroju i klasy betonu.
2. Bzdura numer dwa link: http://brasil.cel.agh.edu.pl/~08tszymanski/data/poszerzenie_law.html
link o wzmacnianiu ław fundamentowych kamiennych, ceglanych w nawiązaniu do moich słów:
jak wyżej pisałem sporo ław kamienno-ceglaanych powinna się zniszczyć bo w elementach gdzie zbrojenie ma decydujący wpływ brak tego zbrojenia powoduje zniszczenie elementu.
Otóż spieszę z wytłumaczeniem. ławy kamienne czy ceglane w większości przypadków wzmacnia się ze względu na:
a) nieprawidłowy dobór przekroju pierwotnego gdzie często nie było wyodrębionej ławy tylko po prostu przedłużona ściana fundamentowa. Taki kształt powoduje ,że naprężenia w gruncie mogą zostać przekroczone i może wystąpić wypieranie grunt spod podstawy fundamentu czasami też przechylenie ławy co w dalszym okresie może spowodować wtórne osiadania. Ława taka wciska się w grunt niczym nóż w masło a zjawisko wypierania gruntu można zaobserwować np. chodząc po plaży, Wciskanie stopy w piasek wywołuje wypieranie jego spod stopy i utworzenie się w pobliżu warstw wypartego gruntu i osiadanie stopy :)
b) utrata nośności spoin a co za tym idzie utrata zdolności do przenoszenia sił przed wszystkim zginających i ścinających w mniejszym stopniu ściskających. Zaprawa w elementach murowanych z reguły jest najsłabszym ogniwem i utrata jej pierwotnych właściwości prowadzi do konieczności np. wzmocnienia fundamentu poprzez dobetonowanie gdzie w praktyce całość sił przeniesie już fundament dobetonowany.
c) wtórne osiadania ze względu na nieprawidłowe użytkowanie (patrz pkt. użytkowanie) powodujące spękania ścian i osiadania konstrukcji często też spotęgowane dobraniem nieprawidłowego przekroju ławy. Logicznym jest,że im mniejsza powierzchnia styku ławy z gruntem tym będą występowały większe naprężenia w gruncie a co za tym idzie większe osiadania dodatkowo jeszcze zwiększane poprzez zmiany charakterystyk grunt np. uplastycznienie
Podsumowując głównym czynnikiem uszkodzeń i późniejszych wzmocnień ław nie jest brak w nich zbrojenia tylko nieprawidłowy dobór przekroju, korozja materiału (głównie spoin) i nieprawidłowe użytkowanie. Co za tym idzie twierdzenie ,że zbrojenie ma decydującą rolę w ławach betonowych to bzdura bo gdyby ławy kamienno ceglane prawidłowo wykonano, zaprojektowano, użytkowano to z wyjątkiem jednego przypadku ich praca byłaby praktycznie bezawaryjna a wzmocnienie niepotrzebne niemniej jednak ww. punkty są trudne do spełnienie choćby ze względu na to,że w czasach kiedy wznoszono tego typu konstrukcje izolacje jako takie w praktyce nie istniały stąd m.in. korozja spoin. Odstępstwem od tego,może być przypadek wymieniany wcześniej. Osiadanie od nieprawidłowego posadowienia lub niejednorodnego gruntu. W tym przypadku zbrojenie pełni dużą rolę ale nie w wytrzymałości ław tylko w kwestii mogących wystąpić zarysowań wznoszonych murów np. Ww. osiadania najczęściej jednak występują w pierwszym okresie użytkowania obiektu i sobie z nimi radzono zwykle bez problemu. Dlatego też wzmacnianie ław nie ma z tym nic wspólnego (występują w pierwszym okresie użytkowania obiektu)
Jeśli zbrojenie ław jest nie potrzebne, to dlaczego w projekcie jest wyraźnie napisane, aby zachować ciągłość zbrojenia na narożnikach budynku ?
Odpowiedź:
Większość ław w domkach jednorodzinnych to ławy betonowe w których żadne zbrojenie nie decyduje o nośności. Zbrojenie jest jedynie po to aby w kierunku podłużnym niwelować ewentualne nierównomierne osiadania. Stosuje się je głównie dlatego ,że :
- nie zawsze wykonywane są badania gruntu a co za tym idzie istnieje ryzyko,że grunt jest niejednorodny a w związku z tym może nierównomiernie osiadać. częjsto w obrębie jednej działki występują przewarstwienia różnych gruntów
- jakośc wykonawców wykonująych posadowienie często bywa kiepska. Dno wykopu jest źle przygotowane, częstym błędem jest dopuszczenie do rozluźnienia gruntu w dnie wykopu, uplastycznienia lub przemarznięcia w związku z czym j.w. występuje ryzyko wystąpienia nierównomiernych osiadań.
W przypadku gdy w poziomie posadowienia występuje grunt jednorodny a posadowienie zostało wykonane w prawidłowy sposób nie ma potrzeby stosowania zbrojenia podłużnego a ława betonowa jest w pełni bezpieczna.
Dodam tylko,że nie uciąglenie zbrojenia w narożach w dużym stopniu niweluje działanie zbrojenia i pręty sąsiednie nie są wciągane do współpracy a zatem sąsiednie np. prostopadłe ławy mimo zbrojenia mogą i tak osiadać nierównomiernie.
Podsumowując. Zbrojenie podłużne częściowo zabezpiecza przed skutkami nierównomiernego osiadania pod warunkiem prawidłowego wykonania. Niemniej jednak nie pełni decydującej roli gdyż brak zbrojenia nie wywoła mechanizmu zniszczenia ławy. Taki mechanizm wywoła jej nieprawidłowe dobranie przekroju i klasy betonu do przewidywanych obciążeń. Brak zbrojenia może ewentualnie przy nie spełnionych ww. punktach zmianę charakteru pracy ławy wywołanej osiadaniem i co za tym idzie mieć wpływ na pracę konstrukcji i zarysowania obiektu. W skrajnych przypadkach nieprawidłowości zbrojenie może mieć duży wpływ ale na cały obiekt a nie na ławy. Po wtórze w ławach betonowych zbrojenie w ich wytrzymałości nie pełni decydującej roli w przeciwieństwie do klasy betonu i przekroju w tym głównie wysokości (w zakresie wytrzymałości).
Wnioski: Ławy betonowe ze względów praktycznych (jakośc wykonawstwa, badania gruntu itp) należy zbroić konstrukcyjnie natomiast nie mylić zbrojenia konstrukcyjnego (podłużnego) ze zbrojeniem głównym (nośnym) sytuowanym poprzecznie w ławach żelbetowych w których w przeciwieństwie do ław betonowych brak zbrojenia powoduje w konsekwencji katastrofę budowlaną.
http://img221.imageshack.us/img221/5484/awypoprzecznierv1.jpg (http://imageshack.us) http://img221.imageshack.us/img221/awypoprzecznierv1.jpg/1/w946.png (http://g.imageshack.us/img221/awypoprzecznierv1.jpg/1/)
P.S. Tekst ma wiele uproszczeń bo to nie forum akademickie więc te uproszczenia wynikają z chęci stworzenia tekstu zrozumiałego dla ogółu[/b]