Ojgyn z Pnioków
19-12-2009, 11:17
Tropicie sie ło wilijne gyszynki, ja? Nó, tóż posuchejcie:
Wiycie! Kiejsik spichnółech sie we szynku ze kamratym ze ftorym żech do kupy ze niyjednego piekarszczoka chlyb ćkôł, łobsztalowali my sie jak zawdy po sznapsie i zajdlu piwa, i łorôz tyn kamrat, Jorguś napoczynô łozprawiać:
– Wiysz Ojgyn, moja starô sie zawinszowała, cobych ji spatrzoł na Dziecióntko telki pelcmantel ze afinych łogónów, ze małupicowych chwostów.
– Niy godej? I co Jorguś, poradzisz to ji lajstnóńć? Na isto poradzisz, ja ?
– Wiysz Ojgyn, dugoch medikowôł ażech prziszoł yntlich na te idy. Nale, to ino dô sie możno sporzóńdzić do kupy ze cia.
– Ja? Niy gôdej! Richtik?
– Ja Ojgyn. Ty môsz roztomajte kónszachty i kóndowity, i beztóż tyż bółbyś nôjlepszyjszym kamratym do tego, coch wypokopiół.
– Nó, tóż gôdej, a wartko mi to wytuplikuj! Możno i jô mojij staryj tyż cosik takigo wyłónaca.
– Nó, tóż dôwej pozór Ojgyn! Móm ci już dwa bilety tam a nazôd na fliger do Afriki, jedyn dupny miech, gywera i ... bobera. Miarkujesz, takigo, co to go kiejsik sztyjc we telewizyji pokazowali.
– Jakigo juzaś bobera?
– Nó, takigo ze tymi epnymi, biôłymi a fest łyskajóncymi zymbolami.
– Nó, miarkuja. Ale chopie! Fimlaś chyciół? A dyć każ ty tela małupiców nojńdziesz, coby ci stykło jejich chwostów na pelcmantel?
– Niy fandzol Ojgyn ino dowej dalszij pozór. Kiej my już dofurgnymy do tyj Afriki, karnymy sie zarôzki hań-tam kaj styrcóm te srogie „baobaby” po kierych fórt fyrtajóm te afy. Jô wlejza na sóm wiyrch stroma, blank na wiyrzchowisko i byda tyrpać astami. Małupice bydóm ślatywać na ziym, direkt ci na tego mojigo bobera, łón jim wartko uźre, bajsnie te jejich duge łogóny a ty drab te szwance wciepniesz do miecha. Nó, i to je ino tela, podwiyl niy nafolujesz blank połnygo miecha.
– Nó, ja toch jesce spokopiół. Ale, bo jô wiym?
– Nic sie niy trop Ojgyn wszyjsko bydzie do porzóndku, wartko sie z tym uwinymy.
Nó możno? Nale, rzyknij mi po kiego pieróna ci jesce ze sia ta srogo gywera?
– Anó, to jes nôjważniyjsze ....
– Niy miarkuja! Po jakiymu nôjważniyjsze?
– Wiysz Ojgyn, ta flinta to je skuli tego, iże kiejbych jô śleciôł ze tego „baobabu”, to ty ... zarôzki, wartko, w te pyndy musisz praskóńć ... bobera!
Wiycie! Kiejsik spichnółech sie we szynku ze kamratym ze ftorym żech do kupy ze niyjednego piekarszczoka chlyb ćkôł, łobsztalowali my sie jak zawdy po sznapsie i zajdlu piwa, i łorôz tyn kamrat, Jorguś napoczynô łozprawiać:
– Wiysz Ojgyn, moja starô sie zawinszowała, cobych ji spatrzoł na Dziecióntko telki pelcmantel ze afinych łogónów, ze małupicowych chwostów.
– Niy godej? I co Jorguś, poradzisz to ji lajstnóńć? Na isto poradzisz, ja ?
– Wiysz Ojgyn, dugoch medikowôł ażech prziszoł yntlich na te idy. Nale, to ino dô sie możno sporzóńdzić do kupy ze cia.
– Ja? Niy gôdej! Richtik?
– Ja Ojgyn. Ty môsz roztomajte kónszachty i kóndowity, i beztóż tyż bółbyś nôjlepszyjszym kamratym do tego, coch wypokopiół.
– Nó, tóż gôdej, a wartko mi to wytuplikuj! Możno i jô mojij staryj tyż cosik takigo wyłónaca.
– Nó, tóż dôwej pozór Ojgyn! Móm ci już dwa bilety tam a nazôd na fliger do Afriki, jedyn dupny miech, gywera i ... bobera. Miarkujesz, takigo, co to go kiejsik sztyjc we telewizyji pokazowali.
– Jakigo juzaś bobera?
– Nó, takigo ze tymi epnymi, biôłymi a fest łyskajóncymi zymbolami.
– Nó, miarkuja. Ale chopie! Fimlaś chyciół? A dyć każ ty tela małupiców nojńdziesz, coby ci stykło jejich chwostów na pelcmantel?
– Niy fandzol Ojgyn ino dowej dalszij pozór. Kiej my już dofurgnymy do tyj Afriki, karnymy sie zarôzki hań-tam kaj styrcóm te srogie „baobaby” po kierych fórt fyrtajóm te afy. Jô wlejza na sóm wiyrch stroma, blank na wiyrzchowisko i byda tyrpać astami. Małupice bydóm ślatywać na ziym, direkt ci na tego mojigo bobera, łón jim wartko uźre, bajsnie te jejich duge łogóny a ty drab te szwance wciepniesz do miecha. Nó, i to je ino tela, podwiyl niy nafolujesz blank połnygo miecha.
– Nó, ja toch jesce spokopiół. Ale, bo jô wiym?
– Nic sie niy trop Ojgyn wszyjsko bydzie do porzóndku, wartko sie z tym uwinymy.
Nó możno? Nale, rzyknij mi po kiego pieróna ci jesce ze sia ta srogo gywera?
– Anó, to jes nôjważniyjsze ....
– Niy miarkuja! Po jakiymu nôjważniyjsze?
– Wiysz Ojgyn, ta flinta to je skuli tego, iże kiejbych jô śleciôł ze tego „baobabu”, to ty ... zarôzki, wartko, w te pyndy musisz praskóńć ... bobera!