wa_wo
09-02-2010, 09:57
Wklejam zasadnicza czesc odpowiedzi uzyskanej od BZ via KNF (zapytanie dotyczylo zapisow umowy kredytu hipotecznego), moze sie przyda osobom decydującym się na kredyt złotowy lub wybierającym kredyt walutowy:
"„ WIBOR (Warsaw Interbank Offered Ratę) - oznacza stawkę oprocentowania depozytów międzybankowych w Warszawie dostępną w serwisie Reutersa na stronie WIBO o lub około godziny 11:00. Jeśli z jakiejkolwiek przyczyny strona WIBO Reutersa przestanie być dostępna, np. w związku z zaniechaniem takiej usługi, Bank powiadomi niezwłocznie o tym Kredytobiorcę i będzie stosował stawki oprocentowania depozytów międzybankowych oferowane przez trzy główne banki prowadzące aktywne działania na rynku międzybankowym w Warszawie, wybrane przez Bank. Nowy wskaźnik będzie obowiązywał od dnia likwidacji stawki WIBOR „
[P]ragnę na wstępnie podkreślić, że stawka oprocentowania kredytu została jednoznacznie wskazana w umowie kredytowej i jest w praktyce stosowana, zaś jej stosowanie nie budzi wątpliwości stron. Została ona oparta o stawkę WIBOR, przy czym stawka powyższa jest powszechnie stosowana na rynku finansowym, w tym w umowach kredytowych jako baza oprocentowania (powiększona o stosowną marżę banku i ewentualne ściśle określone koszty, stanowiące łącznie koszt kredytu). Stosownie do wiedzy banku nie istnieją żadne projekty zmiany tej stawki na inną, bądź też zaniechania jej stosowania w bliższej, bądź dalszej perspektywie.
Zapis wskazujący na stosowanie innej alternatywnej metody określenia bazowej stawki oprocentowania znajdzie zastosowanie tylko i wyłącznie, gdyby doszło do sytuacji, że z przyczyn leżących poza Bankiem strona, na której stawka WIBOR jest publikowana, nie będzie funkcjonowała, w szczególności jako oczywiste następstwo np. likwidacji stawki WIBOR. Jest to zapis wybitnie ostrożnościowy, którego celem jest uniknięcie ewentualnego przyszłego sporu z Klientami co do wysokości bazy oprocentowania przy założeniu, że wysokość oprocentowania winna być ustalona w oparciu o jasne kryteria wskazane przez podmioty trzecie nie powiązane z Bankiem, co konsekwentnie pozwala na oczekiwanie uzyskania obiektywizmu w tym względzie.
Jedną z takich sytuacji, w których może dojść do likwidacji stawki WIBOR, może być sytuacja ewentualnej implementacji Euro w Polsce. Uprzedzając dalsze rozważania wskazujemy jednak, że ani sam fakt implementacji (poza ogólnym zobowiązaniem wynikającym z traktatu o przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej), ani też data implementacji nie jest znana, czy choćby racjonalnie przewidywana. Aktualnie brak jest rządowych planów implementacji EUR, czy też wstępnych zasad tej implementacji. Nie istnieją żadne projekty ustaw, czy też choćby założenia, do których Bank miałby wgląd, które mogłyby w jakimś stopniu rozświetlić wątpliwości. Oczywistym źródłem takich dokumentów mógłby być Narodowy Bank Polski, bądź Ministerstwo Finansów. Dotychczasowa praktyka przewalutowania zobowiązań w razie implementacji Euro w poszczególnych krajach członkowskich jest różna (praktyka sztywnego kursu, czy też praktyka utrzymania teoretycznego kursu płynnego). Nie można jednocześnie wykluczyć sytuacji, w której sama stawka WIBOR zostanie utrzymana w nieco zmodyfikowanej formie.
Bank zmuszony jest zatem opierać swoją działalność na podstawowych zasadach krajowego systemu prawnego. Jeżeli w trakcie obowiązywania umowy cywilnoprawnej dojdzie do zmiany systemu prawnego państwa, to zmiana ta bezpośrednio wpływa na treść stosunku prawnego, jeżeli taka bezpośrednia ingerencja jest przewidziana przez ustawę (bądź pośrednio w zakresie skutków prawnych). W konsekwencji powyższego Bank nie przewiduje w umowie scenariuszy dotyczących prawdopodobieństwa, że ustawodawca zmieni prawo, gdyż taka możliwość zawsze występuje i jest poza całkowitą kontrolą stron. Ustawa o implementacji Euro powinna określać zasady przewalutowania kredytu na euro, jak i wpływu tego przewalutowania na obecne i przyszłe stawki rynkowe (np. WIBOR może zostać automatycznie zastąpiony stawką EURIBOR).
Co do samego zapisu zasad postępowania w przypadku braku stawki WIBOR, pragnę przekazać, że zapisy dotyczące stosowania stawek przez trzy główne Banki aktywne na rynku krajowym, to standardowa metoda kwotowań rynkowych na rynku międzybankowym, powszechnie stosowana, znajdująca zastosowanie w umowach ramowych międzybankowych, bądź krajowych, bądź transgranicznych. Metoda ta jest wyrażana np. w dokumentacji ISDA (International Swaps and Derivatives Association), czy też umowie ramowej Związku Banków Polskich - powszechnie funkcjonuje pod nazwą Metody Kwotowań Rynkowych (Market Ouotation). Polega ona na uzyskaniu kwotowania danego produktu od co najmniej trzech różnych banków aktywnych na danym rynku (z reguły głównych animatorów rynku), przy czym po uzyskaniu kwotowania odrzuca się kwotowania skrajne, zaś kwotowaniem wybranym dla danego produktu jest kwotowanie środkowe. W tym miejscu chciałbym podkreślić, że nie możemy mówić o dowolności przyjętych reguł, gdyż reguły te są powszechnie uznawane i stały się częścią ukształtowanego prawa zwyczajowego - szczegółowy opis metody (w przypadku transakcji skarbowych) został zawarty w powyższych dokumentacjach ISDA i Związku Banków Polskich.
Metoda Kwotowań Rynkowych jest charakterystyczna dla rynków o znacznym stopniu płynności, gdzie możliwości manipulacji rynkiem, bądź jego zniekształcenia przez jeden, bądź kilka podmiotów jest ograniczona. Takim rynkiem jest krajowy rynek finansowy."
"„ WIBOR (Warsaw Interbank Offered Ratę) - oznacza stawkę oprocentowania depozytów międzybankowych w Warszawie dostępną w serwisie Reutersa na stronie WIBO o lub około godziny 11:00. Jeśli z jakiejkolwiek przyczyny strona WIBO Reutersa przestanie być dostępna, np. w związku z zaniechaniem takiej usługi, Bank powiadomi niezwłocznie o tym Kredytobiorcę i będzie stosował stawki oprocentowania depozytów międzybankowych oferowane przez trzy główne banki prowadzące aktywne działania na rynku międzybankowym w Warszawie, wybrane przez Bank. Nowy wskaźnik będzie obowiązywał od dnia likwidacji stawki WIBOR „
[P]ragnę na wstępnie podkreślić, że stawka oprocentowania kredytu została jednoznacznie wskazana w umowie kredytowej i jest w praktyce stosowana, zaś jej stosowanie nie budzi wątpliwości stron. Została ona oparta o stawkę WIBOR, przy czym stawka powyższa jest powszechnie stosowana na rynku finansowym, w tym w umowach kredytowych jako baza oprocentowania (powiększona o stosowną marżę banku i ewentualne ściśle określone koszty, stanowiące łącznie koszt kredytu). Stosownie do wiedzy banku nie istnieją żadne projekty zmiany tej stawki na inną, bądź też zaniechania jej stosowania w bliższej, bądź dalszej perspektywie.
Zapis wskazujący na stosowanie innej alternatywnej metody określenia bazowej stawki oprocentowania znajdzie zastosowanie tylko i wyłącznie, gdyby doszło do sytuacji, że z przyczyn leżących poza Bankiem strona, na której stawka WIBOR jest publikowana, nie będzie funkcjonowała, w szczególności jako oczywiste następstwo np. likwidacji stawki WIBOR. Jest to zapis wybitnie ostrożnościowy, którego celem jest uniknięcie ewentualnego przyszłego sporu z Klientami co do wysokości bazy oprocentowania przy założeniu, że wysokość oprocentowania winna być ustalona w oparciu o jasne kryteria wskazane przez podmioty trzecie nie powiązane z Bankiem, co konsekwentnie pozwala na oczekiwanie uzyskania obiektywizmu w tym względzie.
Jedną z takich sytuacji, w których może dojść do likwidacji stawki WIBOR, może być sytuacja ewentualnej implementacji Euro w Polsce. Uprzedzając dalsze rozważania wskazujemy jednak, że ani sam fakt implementacji (poza ogólnym zobowiązaniem wynikającym z traktatu o przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej), ani też data implementacji nie jest znana, czy choćby racjonalnie przewidywana. Aktualnie brak jest rządowych planów implementacji EUR, czy też wstępnych zasad tej implementacji. Nie istnieją żadne projekty ustaw, czy też choćby założenia, do których Bank miałby wgląd, które mogłyby w jakimś stopniu rozświetlić wątpliwości. Oczywistym źródłem takich dokumentów mógłby być Narodowy Bank Polski, bądź Ministerstwo Finansów. Dotychczasowa praktyka przewalutowania zobowiązań w razie implementacji Euro w poszczególnych krajach członkowskich jest różna (praktyka sztywnego kursu, czy też praktyka utrzymania teoretycznego kursu płynnego). Nie można jednocześnie wykluczyć sytuacji, w której sama stawka WIBOR zostanie utrzymana w nieco zmodyfikowanej formie.
Bank zmuszony jest zatem opierać swoją działalność na podstawowych zasadach krajowego systemu prawnego. Jeżeli w trakcie obowiązywania umowy cywilnoprawnej dojdzie do zmiany systemu prawnego państwa, to zmiana ta bezpośrednio wpływa na treść stosunku prawnego, jeżeli taka bezpośrednia ingerencja jest przewidziana przez ustawę (bądź pośrednio w zakresie skutków prawnych). W konsekwencji powyższego Bank nie przewiduje w umowie scenariuszy dotyczących prawdopodobieństwa, że ustawodawca zmieni prawo, gdyż taka możliwość zawsze występuje i jest poza całkowitą kontrolą stron. Ustawa o implementacji Euro powinna określać zasady przewalutowania kredytu na euro, jak i wpływu tego przewalutowania na obecne i przyszłe stawki rynkowe (np. WIBOR może zostać automatycznie zastąpiony stawką EURIBOR).
Co do samego zapisu zasad postępowania w przypadku braku stawki WIBOR, pragnę przekazać, że zapisy dotyczące stosowania stawek przez trzy główne Banki aktywne na rynku krajowym, to standardowa metoda kwotowań rynkowych na rynku międzybankowym, powszechnie stosowana, znajdująca zastosowanie w umowach ramowych międzybankowych, bądź krajowych, bądź transgranicznych. Metoda ta jest wyrażana np. w dokumentacji ISDA (International Swaps and Derivatives Association), czy też umowie ramowej Związku Banków Polskich - powszechnie funkcjonuje pod nazwą Metody Kwotowań Rynkowych (Market Ouotation). Polega ona na uzyskaniu kwotowania danego produktu od co najmniej trzech różnych banków aktywnych na danym rynku (z reguły głównych animatorów rynku), przy czym po uzyskaniu kwotowania odrzuca się kwotowania skrajne, zaś kwotowaniem wybranym dla danego produktu jest kwotowanie środkowe. W tym miejscu chciałbym podkreślić, że nie możemy mówić o dowolności przyjętych reguł, gdyż reguły te są powszechnie uznawane i stały się częścią ukształtowanego prawa zwyczajowego - szczegółowy opis metody (w przypadku transakcji skarbowych) został zawarty w powyższych dokumentacjach ISDA i Związku Banków Polskich.
Metoda Kwotowań Rynkowych jest charakterystyczna dla rynków o znacznym stopniu płynności, gdzie możliwości manipulacji rynkiem, bądź jego zniekształcenia przez jeden, bądź kilka podmiotów jest ograniczona. Takim rynkiem jest krajowy rynek finansowy."