Kącik poezji własnej

[stalowa]

Najpiękniejsza poezja to rozmowa z Panem Bogiem.

MODLITWA

Boże Miłosierny od Świętej Faustyny
Zaklęty w obrazach i kamiennych rzeźbach
Wyśpiewany w świątyniach
W krzyżach cmentarzy śpiący
Boże Wielkiej Łaski
Od Świętego Łotra
W Biblii wychwalony od początku do końca
Wyryty w tablicach
Kwieciem pachnący

Boże kochający od malutkich dzieci
Z ramionami ciężkimi
Nie od krzyża przecież
Lecz od miłości najmłodszych

Boże wyrozumiały od śpiących staruszek
Zamknięty w kółkach różańcowych
Wycałowany gorliwiej może
Niźli przez Judasza

Boże wypłakany, od rąk narkomana
Bezimienny bezdomny na bruku zdeptany
Cierpiący za wszystkich
Wiecznymi ranami

Boże szukający od zgubionych dusz
Chodzący po ulicach choćby noc ciemna
Płaczący za tymi co zgubili drogę
Wiecznie w podróży i wiecznie na nogach

Boże tych świętych i tych pełnych grzechu
Płaczących po nocach, hulających w parku
Boże niewierzących i wiary pełnych po uszy
Odezwij się cichutko
Żebym uwierzyła

[JoShi]

* * *

Ktoś mi odebrał
sen mój spokojny,
ktoś myśli mi moje
rozgonił;

Księżyc mi mówi,
że już pora zasnąć
tylko oczy wciąż
nie chcą wierzyć.

[Renia]

Gdzie jestem, gdzie będę ?

Zgubiłam dzisiaj godzinę
zgubiłam cały dzień
nieodwołalnie straciłam szansę
na to by znaleźć sens
kręcę się dookoła
czuję, że to nie to
że mogłabym polecieć
poza granice snu ...

oddycham zapachem chmur
zielony wiatr głaszcze me włosy
dotykam promieni słońca
by ogrzać swą duszę
tęsknota mi każe szukać
czegoś, co nigdy nie wróci ...

spróbuję znaleźć marzenie
przytrzymać go na dłużej
nakarmić się na zapas
nie chcieć wracać na ziemię
sen będzie trwał wiecznie
ja będę wiecznie młoda
me ciało przygarną anioły
dusza będzie w rozterce.

[Renia]

Smak życia

Gdzieś na rozstaju marzeń
dawno temu o świcie
dotknęłam przyszłości przez szybę
poczułam smak życia
i opętana ciekawością
wędrówkę rozpoczęłam
niewiele mając w kieszeni
i oczekując zbyt wiele
zgubiłam wnet na zakręcie
swoje wczorajsze życzenie ...
żeby nic nie bolało
żeby było bezpiecznie
żebym była szczęśliwa
żebym mogła żyć wiecznie

poznałam smak porażki
i smak zwycięstwa poznałam
życie płynęło swym nurtem
anioły tańczyły w oddali
i tylko sen w nocy koił
za dnia zadane rany
i każdy dzień przybliżał
to co jest za zakrętem
budziłam się, zasypiałam
bez nadziei na zmianę ...
że nie będzie bolało
że będzie bezpiecznie
że będę taka szczęśliwa
że będę mogła żyć wiecznie

wreszcie po długiej wędrówce
gdzieś na rozstajach marzeń
pewnego dnia o świcie
poczułam w sobie odwagę
i odznalazłam sens życia
odkryłam, że mogę odejść
pofrunąć wysoko w przestworza
dotknąć przez szybę Boga ...
będę szczęśliwa, bezpieczna
będę mogła żyć wiecznie
i nic nie będzie bolało
i nic mnie nie zatrzyma
poczuję smak wolności
spełnię wczorajsze życzenie.