Ogrzewanie ścienne

[eniu]

A nie jest to czasem tak, że jak ściana do d*py ocieplona, to
straty są bez związku z ogrzewaniem?

[1950]

dodając do wypowiedzi RAPczyna ściennego nie instaluje się naprzeciw okien,

[animuss]

w czym ścianowe od innego? Jakiego?

Czym wyższe pomieszczenie tym lepiej (równiejszy rozkład temperatur ) ogrzewanie podłogowe ogrzewa powietrze w tym pomieszczeniu od ogrzewania ściennego .

[firewall]

A dlatego na zewnętrznych by dać argument tym od podłogówki że jest oszczędniejsze od ściennego. Naprzeciw okna nie dlatego że część promieniowania podczerwonego przelatuje przez szybę na zawnątrz.

[1950]

tutaj jest artykuł z Rynku Instalacyjnego

Ogrzewanie ścienne
W ostatnim czasie rosną wymagania użytkowników, co do szeroko rozumianej jakości klimatu wewnętrznego. Dlatego poszukuje się rozwiązań alternatywnych wobec powszechnie stosowanych ogrzewań z grzejnikami konwekcyjnymi. Jednym z takich rozwiązań jest ogrzewanie ścienne. Zapewnia ono zazwyczaj lepsze warunki komfortu cieplnego, ponieważ ogranicza chłodzące oddziaływanie ścian. System ten poprawia również warunki higieniczne pomieszczenia.
Warunki komfortu cieplnego
W przypadku tradycyjnego ogrzewania z grzejnikami konwekcyjnymi, większość ciepła przekazywana jest do pomieszczenia na drodze konwekcji. Grzejniki ogrzewają przede wszystkim powietrze, natomiast przegrody budowlane (ściany, podłoga, sufit) mają zazwyczaj niższą temperaturę. Dotyczy to przede wszystkim przegród zewnętrznych.
Ponieważ człowiek wymienia ciepło zarówno na drodze konwekcji z otaczającym go powietrzem, jak i na drodze promieniowania z przegrodami budowlanymi, dlatego na odczucie komfortu cieplnego ma wpływ zarówno temperatura powietrza, jak i średnia temperatura przegród. W pewnym zakresie przyjmuje się, że istnieje równoważność tych temperatur, tzn. niższą temperaturę przegród można skompensować podwyższając odpowiednio temperaturę powietrza . Jednak najlepsze warunki otrzymuje się w przypadku, gdy temperatura przegród nie odbiega zbytnio od temperatury powietrza. Zwróćmy na przykład uwagę, że latem możemy odczuwać komfort cieplny przy niższej temperaturze powietrza wewnętrznego niż zimą. Dzieje się tak, ponieważ latem ściany mają zazwyczaj wyższą temperaturę.
Zimą można uzyskać podobną sytuację przy zastosowaniu ogrzewania ściennego. Jeśli ogrzewanie zostanie zainstalowane w ścianach zewnętrznych, wówczas ich temperatura będzie wyższa niż temperatura powietrza. Ogranicza to odczucie chłodu, związanego z zimnymi ścianami, jak również pozwala obniżyć temperaturę powietrza wewnętrznego o 1-3 K
Wpływ na warunki higieniczne
Obniżenie temperatury w pomieszczeniu ma również istotny aspekt higieniczny, ponieważ przy temperaturze powietrza powyżej 22-24°C wzrasta istotnie ryzyko podrażnienia błony śluzowej. Również podobną korelację znaleziono pomiędzy występowaniem syndromu chorego budynku (ang. Sick Building Syndrome) i podwyższoną temperaturą powietrza wewnętrznego [1]. Wykazano, że ogrzewania niskotemperaturowe powodują w mniejszym stopniu podrażnienia oczu, choroby gardła i błony śluzowej, niż ma to miejsce w przypadku ogrzewania tradycyjnego [1]. Mniejsza cyrkulacja powietrza w ogrzewanym pomieszczeniu powoduje zmniejszenie ilości cząstek zawieszonych. Również ryzyko rozwoju pleśni na ogrzewanych ścianach jest znacznie mniejsze z uwagi na znaczne obniżenie wilgotności względnej w warstwie granicznej ściany.
Wdychanie kurzu może powodować reakcje alergiczne, przy czym decydująca w tym przypadku jest nie ilość cząstek, lecz ich rodzaj. Przy temperaturze 55°C zaczyna się proces suchej destylacji kurzu, w wyniku którego cząstki stają się większe i bardziej drażniące. Dlatego ogrzewania ścienne, podobnie jak i inne systemy niskotemperaturowe, powodują mniejsze reakcje alergiczne w porównaniu do instalacji tradycyjnych (cząstek kurzu jest mniej i są one mniej agresywne).
Podstawowe konstrukcje grzejników ściennych
Grzejniki ścienne to ściany z zabudowanymi w nich elementami grzejnymi, takimi jak przewody wodne albo maty lub przewody elektryczne. Elementy te umieszcza się pod warstwą wykończeniową ściany. Warstwę tę stanowić może tynk lub różnego rodzaju płyty prefabrykowane. W wielu przypadkach wymagana jest również dodatkowa warstwa izolacji termicznej, ograniczająca przepływ ciepła na drugą stronę ściany. Sytuacja taka ma miejsce przede wszystkim w przypadku ścian zewnętrznych, jak również ścian wewnętrznych, oddzielających sąsiednie mieszkania.
Jeśli nie jest wymagana warstwa izolacji, można umieścić rury bezpośrednio na ścianie (rys. 2). Przewody prowadzi się najczęściej w odstępie od 4 do 20 cm. W celu odpowiedniego przymocowania przewodów, stosuje się specjalne elementy montażowe. Przy dłuższych ścianach, zwłaszcza powyżej 10 m, mogą być konieczne dylatacje. Dylatacje stosuje się również pomiędzy różnymi przegrodami budowlanymi, tzn. podłogą, sufitem i ścianami. Rodzaj i rozmieszczenie dylatacji musi być określone w projekcie instalacji.
Grubość tynku powinna wynosić co najmniej 1 cm od powierzchni przewodów. W przypadku grubszych tynków, można je wykonać w postaci kilku warstw. W tym przypadku pod ostatnią warstwą należy zastosować specjalną siatkę zbrojeniową..
Innym sposobem montażu przewodów jest umieszczenie ich pod suchą płytą prefabrykowaną W tym przypadku należy przytwierdzić do ściany specjalne elementy, do których przymocowana zostanie płyta.
Wiele firm oferuje własne systemy, które zawierają specjalne prefabrykowane płyty ułatwiające prowadzenie przewodów. Płyty takie mogą posiadać zintegrowaną izolację (rys. 5) lub warstwę wykończeniową.
Przed przystąpieniem do wykonywania instalacji powinny być zamontowane wszystkie okna i drzwi zewnętrzne. W czasie prac tynkarskich temperatura powietrza i materiałów budowlanych nie powinna być niższa niż +5°C.
W przypadku stosowania tynków zawierających gips, temperatura wody zasilającej nie powinna przekraczać 50°C. Wyższe temperatury mogą być stosowane tylko w połączeniu z tynkami niezawierającymi gipsu [4].
Ogrzewanie ściany, wykończonej tynkiem zawierającym cement, można rozpocząć po 21 dniach od wykonania tynku. W przypadku tynków zawierających gips ogrzewanie można rozpocząć po 7 dniach lub według zaleceń producenta. Ogrzewanie rozpoczyna się przy temperaturze zasilania +25°C, którą utrzymuje się przez 3 dni. Następnie ustawia się maksymalną temperaturę zasilania i utrzymuje się ją przez 4 dni. W przypadku stosowania wykładzin prefabrykowanych bez dodatkowego tynku, można ogrzewanie rozpocząć natychmiast po montażu wykładziny.
Grzejnik ścienny w ogrzewaniu mikroprzewodowym
Specyficzny grzejnik ścienny występuje w systemie ogrzewania mikroprzewodowego. W tym systemie przewody doprowadzające wodę do grzejników konwekcyjnych umieszczone mogą być w ścianie pod tynkiem . Zwłaszcza w przypadku długich odcinków i braku izolacji wokół przewodów, mogą wystąpić znaczne straty ciepła i ściana będzie przekazywała ciepło do pomieszczenia, podobnie jak ma to miejsce w ogrzewaniu ściennym. Jak wykazały badania doświadczalne, w przypadku prowadzenia przewodów w peszlu, ilość ciepła oddawana do pomieszczenia przez ścianę może nawet przekroczyć strumień ciepła przekazywany przez grzejnik konwekcyjny.
Temperatura czynnika
Ogrzewanie ścienne należy do grupy ogrzewań niskotemperaturowych. Temperatura wody zasilającej wynosi najczęściej od 35 do 60°C, a projektowane schłodzenie wody w grzejniku ściennym przyjmuje się równe 10 K.
Zaleca się, aby temperatura powierzchni ściany nie przekraczała 35°C [4]. W związku z tym, przyjmując współczynnik przejmowania ciepła na wewnętrznej powierzchni ściany ok. 8 W/m2K [4] i temperaturę powietrza w pomieszczeniu 20°C, można oszacować maksymalną wydajność grzejnika ściennego w takim przypadku na poziomie 120 W/m2.
Dlatego ogrzewanie ścienne przeznaczone jest przede wszystkim do budynków o niskim zapotrzebowaniu na ciepło. Może być również stosowane w połączeniu z ogrzewaniem podłogowym, w celu dopełnienia bilansu cieplnego pomieszczenia. Jednocześnie właśnie stosowanie ogrzewania ściennego zmniejsza zapotrzebowanie na ciepło poprzez obniżenie wymaganej temperatury wewnętrznej oraz ograniczenie strat ciepła przez przenikanie.
Izolacja
W przypadku umieszczenia przewodów w ścianie zewnętrznej nie występują już straty ciepła przez przenikanie z pomieszczenia na zewnątrz. Dzięki temu zapotrzebowanie na ciepło pomieszczenia może być znacznie ograniczone. W ekstremalnym przypadku będzie to zapotrzebowanie na wentylację oraz straty ciepła na przenikanie przez okna. Takie potrzeby cieplne mogą zostać pokryte nawet przy stosunkowo niskiej temperaturze powierzchni ściany. Jednak mimo, że pomieszczenie nie traci już ciepła poprzez ściany, w których umieszczono przewody grzejne, to występują straty ciepła od tych przewodów. Straty te są znacznie wyższe niż straty ciepła pomieszczenia w przypadku braku ogrzewania ściennego, ponieważ woda w przewodach ma wyższą temperaturę niż powietrze w pomieszczeniu. Dlatego bardzo istotne jest, aby współczynnik przenikania ciepła U2) ściany zewnętrznej nie przekraczał wartości 0,30 W/m2K. Jeżeli jest wyższy konieczna jest dodatkowa izolacja pod przewodami.
Aby zachować straty ciepła na poziomie podobnym do tego, który wystąpiłby w przypadku braku ogrzewania ściennego zaleca się stosowanie dodatkowej izolacji, nawet jeśli współczynnik U nie przekracza 0,30 W/m2K. Orientacyjne grubości warstwy izolacji o współczynniku przewodzenia ciepła l = 0,04 W/mK podano w tabeli 1.
Jeśli poszczególne mieszkania są indywidualnie rozliczane za ciepło, to również w przypadku prowadzenia przewodów w ścianie wewnętrznej, odgradzającej dwa mieszkania, należy zapewnić odpowiednią izolacyjność termiczną tej ściany, aby ograniczyć podgrzewanie jednego mieszkania na koszt drugiego. W takim przypadku zaleca się aby opór cieplny ściany, licząc od rur w kierunku sąsiedniego mieszkania, wynosił co najmniej 0,75 m2K/W [4].
W celu zilustrowania powyższego zagadnienia przeprowadzono obliczenia symulacyjne przy użyciu programu komputerowego Wall 2D [15]. W obliczeniach przyjęto, że średnia temperatura wody w przewodach wynosi 40°C, współczynnik przejmowania ciepła na powierzchni ogrzewanej ściany jest stały i ma wartość 8 W/m2K [4]. Przewody o średnicy 8×1,0 mm i współczynniku przewodzenia ciepła l = 0,35 W/mK, prowadzone są w odstępie 10 cm. Przewody zostały pokryte warstwą tynku o grubości 2 cm (od powierzchni przewodów). Konstrukcję ściany przedstawiono w tabeli 2.
Przeprowadzono dwa warianty obliczeń. W wariancie 1 przyjęto brak izolacji, natomiast w wariancie 2 uwzględniono izolację w postaci styropianu o grubości 3 cm. Założono, że temperatura powietrza w pomieszczeniach po obu stronach ściany jest stała (brak gradientu temperatury) i wynosi +20°C.
Pole temperatury w przekroju ściany, przy założeniu stałej temperatury wody w przewodach, przedstawiono na rysunkach 8 i 9. Wyniki obliczeń zestawiono w tabeli 3.
Jak wynika z tabeli 3, w przypadku braku izolacji cieplnej, gęstość mocy przekazywanej do pomieszczenia sąsiedniego jest znacząca i wynosi 50% mocy przekazywanej do pomieszczenia po stronie przewodów. Natomiast zastosowanie izolacji w postaci warstwy styropianu o grubości 3 cm ogranicza tę wartość do 15%.
Regulacja eksploatacyjna
Zagadnienie regulacji eksploatacyjnej instalacji centralnego ogrzewania z grzejnikami ściennymi jest podobne do regulacji ogrzewania podłogowego. Podstawową różnicą jest to, że grzejniki ścienne posiadają zazwyczaj znacznie mniejszą bezwładność niż grzejniki podłogowe. Mogą więc znacznie szybciej reagować na zmianę parametrów wymuszających ich pracę (temperatura i strumień czynnika) i w konsekwencji w krótszym czasie dostosowywać swoją wydajność do chwilowego zapotrzebowania na ciepło.
Dzięki niskiej temperaturze powierzchni grzejnej (ściany) również grzejniki ścienne, podobnie jak grzejniki podłogowe, posiadają właściwości samoregulacyjne, które ułatwiają dostosowanie chwilowej mocy grzejnika do zmieniających się potrzeb cieplnych3).
Dlatego ogrzewanie ścienne powinno posiadać niezależną od źródła ciepła regulację temperatury wody zasilającej. Wyjątek stanowią źródła o wysokiej dokładności regulacji, np. kotły gazowe z płynną regulacją palników lub pompy ciepła sterowane częstotliwościowo.
W przypadku kotłów z wymuszonym obiegiem i małą pojemnością wodną zaleca się stosowanie pionowego rozdzielacza hydraulicznego.
Chwilowe zapotrzebowanie na ciepło w konkretnym pomieszczeniu może zmieniać się niezależnie od innych pomieszczeń. Zmiany te mogą być spowodowane zarówno warunkami zewnętrznymi (np. zmiana nasłonecznienia), jak również pojawianiem się wewnętrznych zysków ciepła (np. obecność ludzi czy włączenie sprzętu biurowego). Dlatego oprócz regulacji centralnej wskazane jest stosowanie niezależnej regulacji miejscowej.
W tym przypadku najczęściej stosowana jest regulacja ilościowa (dławieniowa) z wykorzystaniem zaworów termostatycznych bezpośredniego działania lub sterowanych elektronicznie. W zależności od temperatury powietrza w pomieszczeniu oraz wartości nastawionej przez użytkownika, zawór regulacyjny jest otwierany lub przymykany. W konsekwencji zmienia się przepływ czynnika grzejnego przez grzejnik, co z kolei powoduje dostosowanie chwilowej mocy grzejnika do aktualnych potrzeb cieplnych w danym pomieszczeniu.
P class=opis>Termostaty elektroniczne (rys. 11) montowane są na ścianie ogrzewanego pomieszczenia i łączone są przewodem elektrycznym z głowicą zaworu regulacyjnego, który najczęściej umieszczony jest na rozdzielaczu. Zaletą termostatów elektronicznych jest to, że zawór regulacyjny nie musi znajdować się w punkcie pomiaru temperatury powietrza wewnętrznego. Należy jednak pamiętać, że w tym przypadku zarówno termostat, jak i głowica zaworu wymagają zasilania elektrycznego.
Takiego wymagania nie posiadają głowice termostatyczne bezpośredniego działania (rys. 12). Montuje się je wprost na zaworze regulacyjnym. W tym przypadku przewód wodny pętli ogrzewania ściennego musi być doprowadzony do zaworu, który umieszczany jest w ścianie ogrzewanego pomieszczenia.
Zagrożenia
Ogrzewanie ścienne, oprócz swoich zalet, posiada również pewne wady i zagrożenia, na które należy zwrócić uwagę przy wyborze, projektowaniu i wykonywaniu instalacji w tym systemie. Do ogrzewania mogą być wykorzystane tylko ściany, niezasłonięte meblami. A więc umieszczenie grzejników ściennych utrudnia późniejszą aranżację pomieszczenia.
W przypadku późniejszego wiercenia otworów w ścianie, istnieje ryzyko uszkodzenia przewodów. Dlatego po ułożeniu rur należy przeprowadzić ich dokładną inwentaryzację i przekazać ją użytkownikowi. W przypadku braku takiej inwentaryzacji można posłużyć się folią termoczułą.
W trakcie wykonywania instalacji należy zwrócić uwagę na kolizję z innymi instalacjami, zwłaszcza z instalacją elektryczną.
W przypadku umieszczenia przewodów grzejnych w ścianie zewnętrznej mogą wystąpić znaczne straty ciepła. Dlatego należy zapewnić wysoką izolacyjność cieplną ścian zewnętrznych.
Podsumowanie
Z uwagi na posiadane właściwości, ogrzewanie ścienne należy polecić przede wszystkim dla pomieszczeń o szczególnie wysokich wymaganiach co do komfortu cieplnego i warunków higienicznych, np. sal szpitalnych. Często stosuje się je na basenach. Może być również używane, jako uzupełnienie ogrzewania podłogowego.
Ogrzewanie ścienne, z uwagi na niską temperaturę czynnika, jest szczególnie odpowiednie do zastosowania w połączeniu z nowoczesnymi źródłami ciepła, takimi jak kocioł kondensacyjny czy pompa ciepła. Źródła te osiągają wówczas wyższe sprawności, niż w połączeniu z tradycyjnym ogrzewaniem wysokotemperaturowym.



mgr inż. Michał Strzeszewski

Instytut Ogrzewnictwa i Wentylacji

Politechnika Warszawska


Literatura

1. Eijdems H. H. E. W. et al., Low Temperature Heating Systems: Impact on IAQ, Thermal Comfort and Energy Consumption, LowEx Newsletter no 1, Annex 37, Finland 2000, (http://www.vtt.fi/rte/projects/annex37).

2. Eggert H., Vom Zentralheizungs-Radiator zur Niedertemperatur- Wandflächenheizung, Erneuerbare Energie 4/1995.

3. Fachinformationsdienst Flächenheizung BVF, Warmwasser-Flächenheizung – Die ideale Voraussetzung für die Nutzung von Brennwerttechnik, Solarenergie und Umweltwärme bei der Gebäudeheizung, Bundesverband Flächenheizungen e.V., Hagen, Niemcy, 1999, (http://www.flaechenheizung.de/MerkblattE.pdf).

4. Fachinformationsdienst Flächenheizung BVF, Richtlinie zur Herstellung beheizter Wandkonstruktionen im Wohnungs-, Gewerbe- und Industriebau”, Bundesverband Flächenheizungen e.V., Hagen, Niemcy, 1999, (http://www.flaechenheizung.de/MerkblattGpdf).

5. Fanger P.O., Komfort cieplny, Arkady, Warszawa 1974.

6. Gabo Systemtechnik GmbH, Das revolutionäre Heizungssystem von gabo. Technische Informationen, 1999, (http: //www.gabosys.de).

7. Gundersen P., Energy-Efficient Heating Plants Using Low-Temperature Water-Borne Heat, Future Building Forum, Low Temperature Heating Systems in Buildings – Workshop, Stockholm 11-12 June 1998, (http://www.bim.kth.se/fbf/papers/pap..._efficient.pdf).

8. Kociołek W., Wodne ogrzewanie ścienne. Pętla pod tynkiem, Magazyn Instalatora, 7-8/2001 (http://www.instalator.pl/archi/archiwum.html).

9. Ljungqvist J., Bergsten R., Internal Low Temperature Heated Wall in a Well Insulated One Family House, Future Building Forum, Low Temperature Heating Systems in Buildings � Workshop, Stockholm 11-12 June 1998 (http://www.bim.kth.se /fbf/papers/paper14/internal_low_temperature.pdf).

10. Rabjasz R., Dzierzgowski M., Ogrzewanie podłogowe. Poradnik, Centralny Ośrodek Informacji Budownictwa, Warszawa 1995.

11. Rabjasz R., Dzierzgowski M., Instalacje centralnego ogrzewania z rur wielowarstwowych, Wyd. KANON, Gdańsk, 1998.

12. Rabjasz R. et al., Charakterystyki techniczno-eksploatacyjne nowoczesnych systemów ogrzewań mieszkaniowych poziomych jedno- i wieloobwodowych, Raport IOiW PW, Warszawa 2001.

13. Strzeszewski M., Kowalczyk A., Wpływ właściwości inercyjnych na regulację grzejników podłogowych, Rynek Instalacyjny 1-2/2002.

14. Strzeszewski M., Rabjasz R., Ogrzewanie mikroprzewodowe. Podstawowe informacje, Rynek Instalacyjny 3/2002.

15. Strzeszewski M., Wall 2D, program komputerowy, Instytut Ogrzewnictwa i Wentylacji Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1997-2002.


Artykuł pochodzi z miesięcznika "RYNEK INSTALACYJNY"nr 06/02

[1950]

zewnętrznych

[firewall]

ponieważ większość ludzi nie potrafi czytać ze zrozumieniem. A tak w ogóle można i stosować naprzeciw okna pod warunkiem że mamy szyby niskoemisyjne.

[animuss]

ponieważ?

Jeżeli naprawdę uparłeś się na to ogrzewanie ścienne to ogrzewanie ścienne montuj w ścianie zewnętrznej pod oknem i do 1 m poza okno .Resztę rur wpakuj w ściany wewnętrzne ale w miejscach stykających się ze ścianą zewnętrzną.Wymusi to większy ruch powietrza w pomieszczeniu i będzie większy komfort cieplny. Pamiętaj że w mieszkaniu ustawia się meble ,które mogą zasłonić ogrzewanie i spadnie sprawność instalacji.Przemyśl jeszcze ogrzewanie mieszane podłogowe z grzejnikiem płytowymi pod oknem w sypialniach .

[eniu]

tutaj jest artykuł z Rynku Instalacyjnego

Ogrzewanie ścienne
W ostatnim czasie rosną wymagania użytkowników, co do szeroko rozumianej jakości klimatu wewnętrznego. Dlatego poszukuje się rozwiązań alternatywnych wobec powszechnie stosowanych ogrzewań z grzejnikami konwekcyjnymi. Jednym z takich rozwiązań jest ogrzewanie ścienne. Zapewnia ono zazwyczaj lepsze warunki komfortu cieplnego, ponieważ ogranicza chłodzące oddziaływanie ścian. System ten poprawia również warunki higieniczne pomieszczenia.
Warunki komfortu cieplnego
W przypadku tradycyjnego ogrzewania z grzejnikami konwekcyjnymi, większość ciepła przekazywana jest do pomieszczenia na drodze konwekcji. Grzejniki ogrzewają przede wszystkim powietrze, natomiast przegrody budowlane (ściany, podłoga, sufit) mają zazwyczaj niższą temperaturę. Dotyczy to przede wszystkim przegród zewnętrznych.
Ponieważ człowiek wymienia ciepło zarówno na drodze konwekcji z otaczającym go powietrzem, jak i na drodze promieniowania z przegrodami budowlanymi, dlatego na odczucie komfortu cieplnego ma wpływ zarówno temperatura powietrza, jak i średnia temperatura przegród. W pewnym zakresie przyjmuje się, że istnieje równoważność tych temperatur, tzn. niższą temperaturę przegród można skompensować podwyższając odpowiednio temperaturę powietrza . Jednak najlepsze warunki otrzymuje się w przypadku, gdy temperatura przegród nie odbiega zbytnio od temperatury powietrza. Zwróćmy na przykład uwagę, że latem możemy odczuwać komfort cieplny przy niższej temperaturze powietrza wewnętrznego niż zimą. Dzieje się tak, ponieważ latem ściany mają zazwyczaj wyższą temperaturę.
Zimą można uzyskać podobną sytuację przy zastosowaniu ogrzewania ściennego. Jeśli ogrzewanie zostanie zainstalowane w ścianach zewnętrznych, wówczas ich temperatura będzie wyższa niż temperatura powietrza. Ogranicza to odczucie chłodu, związanego z zimnymi ścianami, jak również pozwala obniżyć temperaturę powietrza wewnętrznego o 1-3 K
Wpływ na warunki higieniczne
Obniżenie temperatury w pomieszczeniu ma również istotny aspekt higieniczny, ponieważ przy temperaturze powietrza powyżej 22-24°C wzrasta istotnie ryzyko podrażnienia błony śluzowej. Również podobną korelację znaleziono pomiędzy występowaniem syndromu chorego budynku (ang. Sick Building Syndrome) i podwyższoną temperaturą powietrza wewnętrznego [1]. Wykazano, że ogrzewania niskotemperaturowe powodują w mniejszym stopniu podrażnienia oczu, choroby gardła i błony śluzowej, niż ma to miejsce w przypadku ogrzewania tradycyjnego [1]. Mniejsza cyrkulacja powietrza w ogrzewanym pomieszczeniu powoduje zmniejszenie ilości cząstek zawieszonych. Również ryzyko rozwoju pleśni na ogrzewanych ścianach jest znacznie mniejsze z uwagi na znaczne obniżenie wilgotności względnej w warstwie granicznej ściany.
Wdychanie kurzu może powodować reakcje alergiczne, przy czym decydująca w tym przypadku jest nie ilość cząstek, lecz ich rodzaj. Przy temperaturze 55°C zaczyna się proces suchej destylacji kurzu, w wyniku którego cząstki stają się większe i bardziej drażniące. Dlatego ogrzewania ścienne, podobnie jak i inne systemy niskotemperaturowe, powodują mniejsze reakcje alergiczne w porównaniu do instalacji tradycyjnych (cząstek kurzu jest mniej i są one mniej agresywne).
Podstawowe konstrukcje grzejników ściennych
Grzejniki ścienne to ściany z zabudowanymi w nich elementami grzejnymi, takimi jak przewody wodne albo maty lub przewody elektryczne. Elementy te umieszcza się pod warstwą wykończeniową ściany. Warstwę tę stanowić może tynk lub różnego rodzaju płyty prefabrykowane. W wielu przypadkach wymagana jest również dodatkowa warstwa izolacji termicznej, ograniczająca przepływ ciepła na drugą stronę ściany. Sytuacja taka ma miejsce przede wszystkim w przypadku ścian zewnętrznych, jak również ścian wewnętrznych, oddzielających sąsiednie mieszkania.
Jeśli nie jest wymagana warstwa izolacji, można umieścić rury bezpośrednio na ścianie (rys. 2). Przewody prowadzi się najczęściej w odstępie od 4 do 20 cm. W celu odpowiedniego przymocowania przewodów, stosuje się specjalne elementy montażowe. Przy dłuższych ścianach, zwłaszcza powyżej 10 m, mogą być konieczne dylatacje. Dylatacje stosuje się również pomiędzy różnymi przegrodami budowlanymi, tzn. podłogą, sufitem i ścianami. Rodzaj i rozmieszczenie dylatacji musi być określone w projekcie instalacji.
Grubość tynku powinna wynosić co najmniej 1 cm od powierzchni przewodów. W przypadku grubszych tynków, można je wykonać w postaci kilku warstw. W tym przypadku pod ostatnią warstwą należy zastosować specjalną siatkę zbrojeniową..
Innym sposobem montażu przewodów jest umieszczenie ich pod suchą płytą prefabrykowaną W tym przypadku należy przytwierdzić do ściany specjalne elementy, do których przymocowana zostanie płyta.
Wiele firm oferuje własne systemy, które zawierają specjalne prefabrykowane płyty ułatwiające prowadzenie przewodów. Płyty takie mogą posiadać zintegrowaną izolację (rys. 5) lub warstwę wykończeniową.
Przed przystąpieniem do wykonywania instalacji powinny być zamontowane wszystkie okna i drzwi zewnętrzne. W czasie prac tynkarskich temperatura powietrza i materiałów budowlanych nie powinna być niższa niż +5°C.
W przypadku stosowania tynków zawierających gips, temperatura wody zasilającej nie powinna przekraczać 50°C. Wyższe temperatury mogą być stosowane tylko w połączeniu z tynkami niezawierającymi gipsu [4].
Ogrzewanie ściany, wykończonej tynkiem zawierającym cement, można rozpocząć po 21 dniach od wykonania tynku. W przypadku tynków zawierających gips ogrzewanie można rozpocząć po 7 dniach lub według zaleceń producenta. Ogrzewanie rozpoczyna się przy temperaturze zasilania +25°C, którą utrzymuje się przez 3 dni. Następnie ustawia się maksymalną temperaturę zasilania i utrzymuje się ją przez 4 dni. W przypadku stosowania wykładzin prefabrykowanych bez dodatkowego tynku, można ogrzewanie rozpocząć natychmiast po montażu wykładziny.
Grzejnik ścienny w ogrzewaniu mikroprzewodowym
Specyficzny grzejnik ścienny występuje w systemie ogrzewania mikroprzewodowego. W tym systemie przewody doprowadzające wodę do grzejników konwekcyjnych umieszczone mogą być w ścianie pod tynkiem . Zwłaszcza w przypadku długich odcinków i braku izolacji wokół przewodów, mogą wystąpić znaczne straty ciepła i ściana będzie przekazywała ciepło do pomieszczenia, podobnie jak ma to miejsce w ogrzewaniu ściennym. Jak wykazały badania doświadczalne, w przypadku prowadzenia przewodów w peszlu, ilość ciepła oddawana do pomieszczenia przez ścianę może nawet przekroczyć strumień ciepła przekazywany przez grzejnik konwekcyjny.
Temperatura czynnika
Ogrzewanie ścienne należy do grupy ogrzewań niskotemperaturowych. Temperatura wody zasilającej wynosi najczęściej od 35 do 60°C, a projektowane schłodzenie wody w grzejniku ściennym przyjmuje się równe 10 K.
Zaleca się, aby temperatura powierzchni ściany nie przekraczała 35°C [4]. W związku z tym, przyjmując współczynnik przejmowania ciepła na wewnętrznej powierzchni ściany ok. 8 W/m2K [4] i temperaturę powietrza w pomieszczeniu 20°C, można oszacować maksymalną wydajność grzejnika ściennego w takim przypadku na poziomie 120 W/m2.
Dlatego ogrzewanie ścienne przeznaczone jest przede wszystkim do budynków o niskim zapotrzebowaniu na ciepło. Może być również stosowane w połączeniu z ogrzewaniem podłogowym, w celu dopełnienia bilansu cieplnego pomieszczenia. Jednocześnie właśnie stosowanie ogrzewania ściennego zmniejsza zapotrzebowanie na ciepło poprzez obniżenie wymaganej temperatury wewnętrznej oraz ograniczenie strat ciepła przez przenikanie.
Izolacja
W przypadku umieszczenia przewodów w ścianie zewnętrznej nie występują już straty ciepła przez przenikanie z pomieszczenia na zewnątrz. Dzięki temu zapotrzebowanie na ciepło pomieszczenia może być znacznie ograniczone. W ekstremalnym przypadku będzie to zapotrzebowanie na wentylację oraz straty ciepła na przenikanie przez okna. Takie potrzeby cieplne mogą zostać pokryte nawet przy stosunkowo niskiej temperaturze powierzchni ściany. Jednak mimo, że pomieszczenie nie traci już ciepła poprzez ściany, w których umieszczono przewody grzejne, to występują straty ciepła od tych przewodów. Straty te są znacznie wyższe niż straty ciepła pomieszczenia w przypadku braku ogrzewania ściennego, ponieważ woda w przewodach ma wyższą temperaturę niż powietrze w pomieszczeniu. Dlatego bardzo istotne jest, aby współczynnik przenikania ciepła U2) ściany zewnętrznej nie przekraczał wartości 0,30 W/m2K. Jeżeli jest wyższy konieczna jest dodatkowa izolacja pod przewodami.
Aby zachować straty ciepła na poziomie podobnym do tego, który wystąpiłby w przypadku braku ogrzewania ściennego zaleca się stosowanie dodatkowej izolacji, nawet jeśli współczynnik U nie przekracza 0,30 W/m2K. Orientacyjne grubości warstwy izolacji o współczynniku przewodzenia ciepła l = 0,04 W/mK podano w tabeli 1.
Jeśli poszczególne mieszkania są indywidualnie rozliczane za ciepło, to również w przypadku prowadzenia przewodów w ścianie wewnętrznej, odgradzającej dwa mieszkania, należy zapewnić odpowiednią izolacyjność termiczną tej ściany, aby ograniczyć podgrzewanie jednego mieszkania na koszt drugiego. W takim przypadku zaleca się aby opór cieplny ściany, licząc od rur w kierunku sąsiedniego mieszkania, wynosił co najmniej 0,75 m2K/W [4].
W celu zilustrowania powyższego zagadnienia przeprowadzono obliczenia symulacyjne przy użyciu programu komputerowego Wall 2D [15]. W obliczeniach przyjęto, że średnia temperatura wody w przewodach wynosi 40°C, współczynnik przejmowania ciepła na powierzchni ogrzewanej ściany jest stały i ma wartość 8 W/m2K [4]. Przewody o średnicy 8×1,0 mm i współczynniku przewodzenia ciepła l = 0,35 W/mK, prowadzone są w odstępie 10 cm. Przewody zostały pokryte warstwą tynku o grubości 2 cm (od powierzchni przewodów). Konstrukcję ściany przedstawiono w tabeli 2.
Przeprowadzono dwa warianty obliczeń. W wariancie 1 przyjęto brak izolacji, natomiast w wariancie 2 uwzględniono izolację w postaci styropianu o grubości 3 cm. Założono, że temperatura powietrza w pomieszczeniach po obu stronach ściany jest stała (brak gradientu temperatury) i wynosi +20°C.
Pole temperatury w przekroju ściany, przy założeniu stałej temperatury wody w przewodach, przedstawiono na rysunkach 8 i 9. Wyniki obliczeń zestawiono w tabeli 3.
Jak wynika z tabeli 3, w przypadku braku izolacji cieplnej, gęstość mocy przekazywanej do pomieszczenia sąsiedniego jest znacząca i wynosi 50% mocy przekazywanej do pomieszczenia po stronie przewodów. Natomiast zastosowanie izolacji w postaci warstwy styropianu o grubości 3 cm ogranicza tę wartość do 15%.
Regulacja eksploatacyjna
Zagadnienie regulacji eksploatacyjnej instalacji centralnego ogrzewania z grzejnikami ściennymi jest podobne do regulacji ogrzewania podłogowego. Podstawową różnicą jest to, że grzejniki ścienne posiadają zazwyczaj znacznie mniejszą bezwładność niż grzejniki podłogowe. Mogą więc znacznie szybciej reagować na zmianę parametrów wymuszających ich pracę (temperatura i strumień czynnika) i w konsekwencji w krótszym czasie dostosowywać swoją wydajność do chwilowego zapotrzebowania na ciepło.
Dzięki niskiej temperaturze powierzchni grzejnej (ściany) również grzejniki ścienne, podobnie jak grzejniki podłogowe, posiadają właściwości samoregulacyjne, które ułatwiają dostosowanie chwilowej mocy grzejnika do zmieniających się potrzeb cieplnych3).
Dlatego ogrzewanie ścienne powinno posiadać niezależną od źródła ciepła regulację temperatury wody zasilającej. Wyjątek stanowią źródła o wysokiej dokładności regulacji, np. kotły gazowe z płynną regulacją palników lub pompy ciepła sterowane częstotliwościowo.
W przypadku kotłów z wymuszonym obiegiem i małą pojemnością wodną zaleca się stosowanie pionowego rozdzielacza hydraulicznego.
Chwilowe zapotrzebowanie na ciepło w konkretnym pomieszczeniu może zmieniać się niezależnie od innych pomieszczeń. Zmiany te mogą być spowodowane zarówno warunkami zewnętrznymi (np. zmiana nasłonecznienia), jak również pojawianiem się wewnętrznych zysków ciepła (np. obecność ludzi czy włączenie sprzętu biurowego). Dlatego oprócz regulacji centralnej wskazane jest stosowanie niezależnej regulacji miejscowej.
W tym przypadku najczęściej stosowana jest regulacja ilościowa (dławieniowa) z wykorzystaniem zaworów termostatycznych bezpośredniego działania lub sterowanych elektronicznie. W zależności od temperatury powietrza w pomieszczeniu oraz wartości nastawionej przez użytkownika, zawór regulacyjny jest otwierany lub przymykany. W konsekwencji zmienia się przepływ czynnika grzejnego przez grzejnik, co z kolei powoduje dostosowanie chwilowej mocy grzejnika do aktualnych potrzeb cieplnych w danym pomieszczeniu.
P class=opis>Termostaty elektroniczne (rys. 11) montowane są na ścianie ogrzewanego pomieszczenia i łączone są przewodem elektrycznym z głowicą zaworu regulacyjnego, który najczęściej umieszczony jest na rozdzielaczu. Zaletą termostatów elektronicznych jest to, że zawór regulacyjny nie musi znajdować się w punkcie pomiaru temperatury powietrza wewnętrznego. Należy jednak pamiętać, że w tym przypadku zarówno termostat, jak i głowica zaworu wymagają zasilania elektrycznego.
Takiego wymagania nie posiadają głowice termostatyczne bezpośredniego działania (rys. 12). Montuje się je wprost na zaworze regulacyjnym. W tym przypadku przewód wodny pętli ogrzewania ściennego musi być doprowadzony do zaworu, który umieszczany jest w ścianie ogrzewanego pomieszczenia.
Zagrożenia
Ogrzewanie ścienne, oprócz swoich zalet, posiada również pewne wady i zagrożenia, na które należy zwrócić uwagę przy wyborze, projektowaniu i wykonywaniu instalacji w tym systemie. Do ogrzewania mogą być wykorzystane tylko ściany, niezasłonięte meblami. A więc umieszczenie grzejników ściennych utrudnia późniejszą aranżację pomieszczenia.
W przypadku późniejszego wiercenia otworów w ścianie, istnieje ryzyko uszkodzenia przewodów. Dlatego po ułożeniu rur należy przeprowadzić ich dokładną inwentaryzację i przekazać ją użytkownikowi. W przypadku braku takiej inwentaryzacji można posłużyć się folią termoczułą.
W trakcie wykonywania instalacji należy zwrócić uwagę na kolizję z innymi instalacjami, zwłaszcza z instalacją elektryczną.
W przypadku umieszczenia przewodów grzejnych w ścianie zewnętrznej mogą wystąpić znaczne straty ciepła. Dlatego należy zapewnić wysoką izolacyjność cieplną ścian zewnętrznych.
Podsumowanie
Z uwagi na posiadane właściwości, ogrzewanie ścienne należy polecić przede wszystkim dla pomieszczeń o szczególnie wysokich wymaganiach co do komfortu cieplnego i warunków higienicznych, np. sal szpitalnych. Często stosuje się je na basenach. Może być również używane, jako uzupełnienie ogrzewania podłogowego.
Ogrzewanie ścienne, z uwagi na niską temperaturę czynnika, jest szczególnie odpowiednie do zastosowania w połączeniu z nowoczesnymi źródłami ciepła, takimi jak kocioł kondensacyjny czy pompa ciepła. Źródła te osiągają wówczas wyższe sprawności, niż w połączeniu z tradycyjnym ogrzewaniem wysokotemperaturowym.



mgr inż. Michał Strzeszewski

Instytut Ogrzewnictwa i Wentylacji

Politechnika Warszawska


Literatura

1. Eijdems H. H. E. W. et al., Low Temperature Heating Systems: Impact on IAQ, Thermal Comfort and Energy Consumption, LowEx Newsletter no 1, Annex 37, Finland 2000, (http://www.vtt.fi/rte/projects/annex37).

2. Eggert H., Vom Zentralheizungs-Radiator zur Niedertemperatur- Wandflächenheizung, Erneuerbare Energie 4/1995.

3. Fachinformationsdienst Flächenheizung BVF, Warmwasser-Flächenheizung – Die ideale Voraussetzung für die Nutzung von Brennwerttechnik, Solarenergie und Umweltwärme bei der Gebäudeheizung, Bundesverband Flächenheizungen e.V., Hagen, Niemcy, 1999, (http://www.flaechenheizung.de/MerkblattE.pdf).

4. Fachinformationsdienst Flächenheizung BVF, Richtlinie zur Herstellung beheizter Wandkonstruktionen im Wohnungs-, Gewerbe- und Industriebau”, Bundesverband Flächenheizungen e.V., Hagen, Niemcy, 1999, (http://www.flaechenheizung.de/MerkblattGpdf).

5. Fanger P.O., Komfort cieplny, Arkady, Warszawa 1974.

6. Gabo Systemtechnik GmbH, Das revolutionäre Heizungssystem von gabo. Technische Informationen, 1999, (http: //www.gabosys.de).

7. Gundersen P., Energy-Efficient Heating Plants Using Low-Temperature Water-Borne Heat, Future Building Forum, Low Temperature Heating Systems in Buildings – Workshop, Stockholm 11-12 June 1998, (http://www.bim.kth.se/fbf/papers/pap..._efficient.pdf).

8. Kociołek W., Wodne ogrzewanie ścienne. Pętla pod tynkiem, Magazyn Instalatora, 7-8/2001 (http://www.instalator.pl/archi/archiwum.html).

9. Ljungqvist J., Bergsten R., Internal Low Temperature Heated Wall in a Well Insulated One Family House, Future Building Forum, Low Temperature Heating Systems in Buildings � Workshop, Stockholm 11-12 June 1998 (http://www.bim.kth.se /fbf/papers/paper14/internal_low_temperature.pdf).

10. Rabjasz R., Dzierzgowski M., Ogrzewanie podłogowe. Poradnik, Centralny Ośrodek Informacji Budownictwa, Warszawa 1995.

11. Rabjasz R., Dzierzgowski M., Instalacje centralnego ogrzewania z rur wielowarstwowych, Wyd. KANON, Gdańsk, 1998.

12. Rabjasz R. et al., Charakterystyki techniczno-eksploatacyjne nowoczesnych systemów ogrzewań mieszkaniowych poziomych jedno- i wieloobwodowych, Raport IOiW PW, Warszawa 2001.

13. Strzeszewski M., Kowalczyk A., Wpływ właściwości inercyjnych na regulację grzejników podłogowych, Rynek Instalacyjny 1-2/2002.

14. Strzeszewski M., Rabjasz R., Ogrzewanie mikroprzewodowe. Podstawowe informacje, Rynek Instalacyjny 3/2002.

15. Strzeszewski M., Wall 2D, program komputerowy, Instytut Ogrzewnictwa i Wentylacji Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1997-2002.


Artykuł pochodzi z miesięcznika "RYNEK INSTALACYJNY"nr 06/02

Bardzo fajne opracowanie. Do takich klasycznych zastosowań, najlepszy system
to ogrzewanie ścienne gazowe. Być może używam tu terminologii amatorszczyka,
al chodzi mi o system, w którym woda przepływa tylko w jednej poziomej rurce,
stanowiącej kolektor dla odchodzących od niej pionowych odgałęzień . Te piony
mają wewnątrz jakiś gaz, który reaguje natychmiast na temperaturę wody w
kolektorze. Skuteczność i szybkość nagrzewania ponoć rewelacyjna...

Ale ja nie o tym . Wspomniałem wam o moim "systemie ściennym", zrobionym
na zasadzie "Józek sobie wymyślił", a że nie wiedział jak , zrobił jak umiał
Całe szczęście ,że najpierw zrobiłem, a potem dopiero zacząłem się interesować...
Nigdy bym tak nie zrobił, gdybym zgłębił najpierw TEORIĘ.

Teraz mam grzejniki schowane w ścianach. NIE MA , A GRZEJE. Nic nie widać,
nie przejmuję się meblami, opóźnioną reakcję , rekompensuje mi kumulacja
działająca jeszcze jakiś czas po zaprzestaniu palenia (w kominku z PW).
Rurki miedziane (zasilane wodą) są na tyle blisko siebie, na ile pozwoliły
trójniki (3-4 cm ?). Nie miało to być ogrzewanie ścienne, tylko brak grzejników
w części dziennej domu. Oczywiście powierzchnia ściany, którą musiałem na
to przeznaczyć ,jest 4-krotnie większa niż pow. która zajął by grzejnik o
tej samej mocy. Jest to jednak wielokrotnie mniej niż powierzchnia typowego
ogrzewania ściennego (tzw niskotemperaturowego). Szafa która stoi "na"
tej ścianie, ogranicza oczywiście promieniowanie, ale nie ogranicza konwekcji.
Przy wysokiej temp. ścian (ca 50 st C), nie stanowi to jakiegoś problemu.
Szafę postawiłem 6-7 cm od ściany.

[cronin]

INSTALACJA OGRZEWANIA ŚCIENNEGO
Wodne ogrzewanie ścienne wykonuje się bardzo podobnie do ogrzewania podłogowego (wodnego). Ogrzewana jest przeważnie zimna ściana zewnętrzna, której współczynnik przenikania ciepła "k" powinien odpowiadać obowiązującym normom (k=0,3 W/m2K). Jeżeli tak nie jest konieczna jest dodatkowa izolacja termiczna. Rury mocuje się na ścianie za pomocą odpowiednich elementów mocujących - listwy, haki dyblowe. W tego typu instalacjach, ze względu na łatwość układania, najlepiej sprawdzają się rury z tworzywa sztucznego - muszą o*ne być szczelne, wyposażone np. w antydyfuzyjną wkładkę aluminiową, w przeciwnym wypadku tlen, który dostanie się do ich wnętrza spowoduje korozję metalowych elementów instalacji.Instalacje wodnego ogrzewania ściennego układa się w odstępach 10-20 cm. Rurę zasilającą prowadzi się od dołu ku górze ściany w formie wężownicy. Po ułożeniu przewodów w ścianie pokrywa się je tynkiem o grubości ok. 2 cm, minimum 1 cm od górnej powierzchni rur.

TYNKOWANIE INSTALACJI OGRZEWANIA ŚCIENNEGO
Tynki stosowane przy ogrzewaniu ściennym muszą gwarantować dobrą przewodność cieplną, którą osiąga się przez wysoką gęstość tynku po wyschnięciu. Odpowiednie do ogrzewania ściennego są tynki zawierające jako środek wiążący: gips, gips/wapno, wapno, wapno/cement lub cement. Temperatura zasilania , przy tynkach zawierających gips, nie powinna przekraczać 45 oC. Dla zmniejszenia ryzyka rys i pęknięć wymagana jest siatka zbrojeniowa przy nakładaniu tynku. W przypadku tynków gipsowych stosuje się siatkę tekstylną o oczkach 7x7 mm nakładana metodą "na mokro", przy stosowaniu dwuwarstwowego tynku należy stosować siatkę o oczkach 4x4 mm. Przy ścianach dłuższych niż 10 m, z powodu termicznych zmian długości należy zaplanować dylatacje.

ROZDZIELACZ OGRZEWANIA ŚCIENNEGO
Sercem instalacji ogrzewania ściennego jest rozdzielacz, który stanowi centralę regulacyjną dla wszystkich pętli (pomieszczeń) ogrzewania ściennego na danej kondygnacji. Segment zasilający powinien być wyposażony w zawory termostatyczne umożliwiające zamontowanie siłowników termicznych bez konieczności opróżniania zładu. Termostaty pokojowe umieszcza się na ścianie nie ogrzewanej na wysokości 150 cm od podłogi. Umożliwiają o*ne utrzymywanie zaprogramowanej temperatury. Można ustalić stałą temperaturę przez 24 h każdego dnia lub różną temperaturę w dowolnych porach dla każdego dnia osobno poprzez tzw. regulator tygodniowy. Segment powrotny rozdzielacza, w celu regulacji hydraulicznej pętli, powinien być wyposażony w przepływomierz oraz zawór regulacyjny. Układ przepływomierz-zawór regulacyjny spełnia taką rolę, jak nastawa wstępna przy termostatycznym zaworze grzejnikowym. Rozdzielacze mogą być od dwóch do dwunastu sekcji (2-12 pętli rurociągów grzejnych).

Źródło: Kolmet
dodano: 20:47, 13.11.2005
http://www.centralne-ogrzewanie.com...._technologie=8

[animuss]

"Uparłem się" żeby nie bawić się w ogrzewanie więc stąd prąd. Nie chcę żadnych szpetnych grzejników na ścianach ani podłogówki (drewniana podłoga, dywany, ciężkie, niskie meble) stąd padło na grzanie ścianą. Tam gdzie będzie grzać ściana mebli nie będzie oczywiście. A zastanawia mnie dlaczego ściana zewnętrzna, jeśli przez nią są właśnie straty i to tym większe im większa różnica temp. a podgrzewana ściana będzie cieplejsza od pozostałych.

Chodzi o komfort cieplny ucieczka ciepła jest przez ściany zewnętrzne ,dlatego otacza się użytkownika płytami grzejnymi od tej strony to tak jak przy ognisku od strony ognia (grzejnika ) jest uczucie ciepła a od tyłu czujesz chłód ."Ogrzewanie ścienne jest cieplejsze od pozostałych " to określenie jest chytrze sformułowane i nie ma nic wspólnego z oszczędnością kasy w sezonie grzewczym .

[cronin]

Jest tez napisane że to ogrzewanie jest dla domów o małym zapotrzebowaniu na ciepło czyli dobrze ocieplonych, więc znowu tak dużo przez te zewnętrzne nie ucieka.Sądzę że kosztowo podłogowe i ścienne wyjdzie tak samo, różnica jest w możliwości wykończenia wnętrz.

[animuss]

Jest tez napisane że to ogrzewanie jest dla domów o małym zapotrzebowaniu na ciepło czyli dobrze ocieplonych, więc znowu tak dużo przez te zewnętrzne nie ucieka.Sądzę że kosztowo podłogowe i ścienne wyjdzie tak samo, różnica jest w możliwości wykończenia wnętrz.

Samo użyte sformułowanie "więc znowu tak dużo przez te zewnętrzne nie ucieka" sugeruje że masz świadomość większych strat przy ogrzewaniu ściennym,tylko pocieszasz się że wyjdzie tak samo ale to nie jest prawda .A to że jest "dla domów o małym zapotrzebowaniu na ciepło" ponieważ jest mało wydajne (mniej sprawne niż podłogowe).

[nilsan]

Mając do wyboru wykonanie ogrzewania ściennego i sufitowego w domku jednorodzinnym, zdecydowanie wybrałbym to drugie. Ma tylko nieznacznie gorszy rozkład temperatur w funkcji wysokości pomieszczenia w stosunku do ogrzewania podłogowego. Ogrzewa tylko przegrody wewnętrzne. Nie wymaga ponoszenia dodatkowych nakładów na termoizolację przegród zewnętrznych. Nie generuje dodatkowych strat do otoczenia na skutek wzrostu różnicy temperatur pomiędzy przegrodą zewnętrzną i otoczeniem, a co najważniejsze daje największą swobodę aranżacji wnętrz z zachowaniem wszystkich zalet ogrzewania płaszczyznowego.

nilsan

[1950]

gdzie będzie migrować ciepło w takiej typowej przegrodzie jakie się teraz robi,
góra 3 cm tynku, ogrzewanie ścienne o temperaturach pracy z reguły około trzydziestu paru stopni, poroterm 25 cm i 15 cm styropianu,
tak na zdrowy chłopski rozum,
i jakie ewentualnie straty mogą być w tego rodzaju ścianie,

wszyscy producenci systemów ogrzewania ściennego, zalecają montaż na ścianach zewnętrznych i nie zalecają montażu na ścianach wewnętrznych naprzeciw okien,

[cronin]

Samo użyte sformułowanie "więc znowu tak dużo przez te zewnętrzne nie ucieka" sugeruje że masz świadomość większych strat przy ogrzewaniu ściennym,tylko pocieszasz się że wyjdzie tak samo ale to nie jest prawda .A to że jest "dla domów o małym zapotrzebowaniu na ciepło" ponieważ jest mało wydajne (mniej sprawne niż podłogowe).

Użyłam takiego sformułowania ponieważ nie potrafię podać konkretnej liczby, natomiast na zdrowy babski rozum jeśli ocieplisz ściany 15-20 cm, to więcej ciepła ucieknie przez okna niż ściany zewnętrzne.

[nilsan]

Ogrzewanie ścienne jest najbardziej energochłonną odmianą ogrzewania płaszczyznowego. Normalna temperatura na powierzchni wewnętrznej ściany oscyluje wokół 1-2*C poniżej temperatury pomieszczenia w przypadku ogrzewania konwencjonalnego i około 1-2*C powyżej, w przypadku ogrzewania podłogowego lub sufitowego. Ponieważ w przypadku ogrzewania płaszczyznowego temperatura wewnętrzna jest o 1-2*C niższa od temperatury wewnętrznej dla przypadku ogrzewania konwencjonalnego, to jak widać w obu sytuacjach straty poprzez przegrody zewnętrzne, które są zależne wprost proporcjonalnie od różnicy pomiędzy temperaturą wewnętrzną i zewnętrzną, będą takie same. Odmiennie przedstawia się sytuacja w przypadku ogrzewania ściennego. Nawet przy temperaturze zasilania na poziomie 35*C wspomniana różnica będzie o 15*C wyższa, co oczywiście przełoży się na większą emisję energii do otoczenia poprzez przegrody zewnętrzne. W rzeczywistości zalecane temperatury zasilania takich ogrzewań, ze względu na pokrycie bilansowego zapotrzebowania energii oraz ograniczoną powierzchnię montażową poprzez przeszklenia, są znacznie wyższe tj. 45-55*C, zatem i straty poprzez przegrody zewnętrzne są wyższe. Faktem natomiast jest, że ogrzewanie ścienne zmniejsza straty bilansowe poprzez przegrody zewnętrzne, czym w pewnym stopniu rekompensuje swoje większe zapotrzebowanie na energię.
Kolejnym negatywnym efektem ogrzewań ściennych jest potężna pojemność cieplna konstrukcji ścian zewnętrznych w stosunku do jastrychu i związana z tym wielokrotnie większa bezwładność cieplna. Poza tym jest to jedyne z ogrzewań płaszczyznowych, które wywołuje konwekcję naturalną powietrza tak często traktowaną jako wadę w ogrzewaniu grzejnikowym. Reasumując z powyższych względów daleki jestem od propagowania takich rozwiązań w budownictwie jednorodzinnych jako podstawowego źródła ogrzewania pomieszczeń.

nilsan

[1950]

Ogrzewanie ścienne jest najbardziej energochłonną odmianą ogrzewania płaszczyznowego. Normalna temperatura na powierzchni wewnętrznej ściany oscyluje wokół 1-2*C poniżej temperatury pomieszczenia w przypadku ogrzewania konwencjonalnego i około 1-2*C powyżej, w przypadku ogrzewania podłogowego lub sufitowego. Ponieważ w przypadku ogrzewania płaszczyznowego temperatura wewnętrzna jest o 1-2*C niższa od temperatury wewnętrznej dla przypadku ogrzewania konwencjonalnego, to jak widać w obu sytuacjach straty poprzez przegrody zewnętrzne, które są zależne wprost proporcjonalnie od różnicy pomiędzy temperaturą wewnętrzną i zewnętrzną, będą takie same. Odmiennie przedstawia się sytuacja w przypadku ogrzewania ściennego. Nawet przy temperaturze zasilania na poziomie 35*C wspomniana różnica będzie o 15*C wyższa, co oczywiście przełoży się na większą emisję energii do otoczenia poprzez przegrody zewnętrzne. W rzeczywistości zalecane temperatury zasilania takich ogrzewań, ze względu na pokrycie bilansowego zapotrzebowania energii oraz ograniczoną powierzchnię montażową poprzez przeszklenia, są znacznie wyższe tj. 45-55*C, zatem i straty poprzez przegrody zewnętrzne są wyższe. Faktem natomiast jest, że ogrzewanie ścienne zmniejsza straty bilansowe poprzez przegrody zewnętrzne, czym w pewnym stopniu rekompensuje swoje większe zapotrzebowanie na energię.
Kolejnym negatywnym efektem ogrzewań ściennych jest potężna pojemność cieplna konstrukcji ścian zewnętrznych w stosunku do jastrychu i związana z tym wielokrotnie większa bezwładność cieplna. Poza tym jest to jedyne z ogrzewań płaszczyznowych, które wywołuje konwekcję naturalną powietrza tak często traktowaną jako wadę w ogrzewaniu grzejnikowym. Reasumując z powyższych względów daleki jestem od propagowania takich rozwiązań w budownictwie jednorodzinnych jako podstawowego źródła ogrzewania pomieszczeń.

nilsan

jak zwykle naginasz fakty nie licząc się z rzeczywistością,
ale co tam fakty, jak są niewygodne tym gorzej dla faktów,
bo rozumiem, że rozmawiamy cały czas o ogrzewaniu ściennym, robionym zgodnie ze sztuką?

po pierwsze, dlaczego dzielisz ogrzewanie płaszczyznowe na ogrzewanie sufitowe i podłogówkę?

ścienne jest także ogrzewaniem płaszczyznowym i obowiązują je takie same prawa jak pozostałe rodzaje tego ogrzewania,

ot taka niekonsekwencja,

dlatego przyjmij, że temperatura zasilania jest taka sama jak przy podłogówce i sufitowym, jeżeli jest wyższa to chyba w przypadku, gdy ktoś na siłę chciał mieć ogrzewanie płaszczyznowe a nie pomyślał o tym wcześniej i musiał starać się uzyskać potrzebną ilość ciepła ze zbyt małej powierzchni,

tego typu sytuacje zdarzają się także przy podłogówce, gdy instalator, czy to z braku wiedzy, czy też głupoty, nie patrząc na temperaturę podłogi, bo kto by się tym przejmował, chce uzyskać potrzebną mu moc, zagęszczając rozstaw rur, czy też przy zbyt dużym rozstawie żeby zrekompensować brak tej mocy, powoduje zasilanie wyższymi temperaturami,

o sufitowym nie będę się wypowiadał bo uważam, że to najgorszy sposób ogrzewania płaszczyznowego,

jak sam napisałeś bolą cię wysokie temperatury zasilania rzędu 45-55C, powyżej napisałem ci jak tego typy sytuacje powstają,

po drugie powracając do tych wysokich temperatur zasilania,
to przyjmij do wiadomości, że temperatury zasilania nie powinny być większe niż 45C przy tynkach gipsowych i 50C przy tynkach cementowo wapiennych,
wyższe temperatury zasilania powodują zniszczenie struktur tynku,

po trzecie, gdybyś przemyślał to co napisałem w poprzednim poście, to byś zauważył, że przenikanie ciepła przez maksymalnie 3 cm tynku jest nie współmiernie szybsze niż przez pozostałą część przegrody, dlatego też pisanie o potężnej akumulacji ciepła w przegrodzie jest nadużyciem,

poza tym w innym wątku piszesz o zawilgoceniu ścian pod styropianem ze względu na umiejscowienie punktu rosy w ociepleniu i o grzybach pod styropianem i jakie to jest wszystko be,
to wyobraź sobie jak w błogosławiony sposób ogrzewanie ścienne wpływa na położenie tego punktu rosy a ty mówisz, że to najgorszy sposób ogrzewania płaszczyznowego?

nie przesadzaj,

jest na forum, co najmniej kilka osób które mają u siebie ogrzewanie ścienne, popytaj się użytkowników, czy się sprawdza i jakie mają odczucia w przypadku włączenia i wyłączenia grzejnika ściennego,
bo z tego co mówią mi moi klienci, to w przypadku wyłączenia grzejnika, spadek temperatury w pomieszczeniu jest o wiele szybszy niż przy podłogówce, to samo jest przy włączeniu ogrzewania, pomieszczenie jest o wiele szybciej nagrzane niż przy podłogowce,

w związku z tym mam pytanie, jak to się ma do twojego stwierdzenia o tej wielokrotnie większej bezwładności cieplnej?
i od razu nasuwa mi się drugie pytanie, co będzie miało większą bezwładność cieplną, 10 m3 betonu czy 10 m3 porotermu?

jak to się ma do twoich twierdzeń?

kiedyś czytałem opinię cieszynianki która była zdziwiona, że ma ogrzewanie ścienne a ściana nie jest ciepła, czyli dokładnie tak jak przy zrobionej zgodnie ze sztuką podłogówce

[nilsan]

jak zwykle naginasz fakty nie licząc się z rzeczywistością,
ale co tam fakty, jak są niewygodne tym gorzej dla faktów,
bo rozumiem, że rozmawiamy cały czas o ogrzewaniu ściennym, robionym zgodnie ze sztuką?

po pierwsze, dlaczego dzielisz ogrzewanie płaszczyznowe na ogrzewanie sufitowe i podłogówkę?

ścienne jest także ogrzewaniem płaszczyznowym i obowiązują je takie same prawa jak pozostałe rodzaje tego ogrzewania,

ot taka niekonsekwencja,

W pierwszym zdaniu swojego postu zaznaczyłem, że jest to ogrzewanie płaszczyznowe, ale jak ktoś ma problemy w czytaniu ze zrozumieniem....

dlatego przyjmij, że temperatura zasilania jest taka sama jak przy podłogówce i sufitowym, jeżeli jest wyższa to chyba w przypadku, gdy ktoś na siłę chciał mieć ogrzewanie płaszczyznowe a nie pomyślał o tym wcześniej i musiał starać się uzyskać potrzebną ilość ciepła ze zbyt małej powierzchni,

tego typu sytuacje zdarzają się także przy podłogówce, gdy instalator, czy to z braku wiedzy, czy też głupoty, nie patrząc na temperaturę podłogi, bo kto by się tym przejmował, chce uzyskać potrzebną mu moc, zagęszczając rozstaw rur, czy też przy zbyt dużym rozstawie żeby zrekompensować brak tej mocy, powoduje zasilanie wyższymi temperaturami,

Oczywiście, że może być taka sama, tylko że producenci ogrzewań ściennych właśnie podkreślają to, że może, a nawet powinna być znacznie wyższa.
Dlaczego, bo musi skompensować ogromną pojemność cieplną ściany, żeby w miarę szybko dać efekt grzewczy.

jak sam napisałeś bolą cię wysokie temperatury zasilania rzędu 45-55C, powyżej napisałem ci jak tego typy sytuacje powstają,

po drugie powracając do tych wysokich temperatur zasilania,
to przyjmij do wiadomości, że temperatury zasilania nie powinny być większe niż 45C przy tynkach gipsowych i 50C przy tynkach cementowo wapiennych,
wyższe temperatury zasilania powodują zniszczenie struktur tynku,

Mnie to nie boli, ja tylko piszę jakie są tego konsekwencje.

po trzecie, gdybyś przemyślał to co napisałem w poprzednim poście, to byś zauważył, że przenikanie ciepła przez maksymalnie 3 cm tynku jest nie współmiernie szybsze niż przez pozostałą część przegrody, dlatego też pisanie o potężnej akumulacji ciepła w przegrodzie jest nadużyciem,

To jest oczywiste, ponieważ opór tynku jest mniejszy, gdyż jest on cieńszy oraz nie ma na nim żadnej okładziny zewnętrznej.
Tyle że ciepło rozchodzi się w obu kierunkach zarówno do wewnątrz jak i na zewnątrz przegrody i trzeba go dostarczyć więcej w jednostce czasu niż w przypadku podłogówki.

jest na forum, co najmniej kilka osób które mają u siebie ogrzewanie ścienne, popytaj się użytkowników, czy się sprawdza i jakie mają odczucia w przypadku włączenia i wyłączenia grzejnika ściennego,
bo z tego co mówią mi moi klienci, to w przypadku wyłączenia grzejnika, spadek temperatury w pomieszczeniu jest o wiele szybszy niż przy podłogówce, to samo jest przy włączeniu ogrzewania, pomieszczenie jest o wiele szybciej nagrzane niż przy podłogowce,

w związku z tym mam pytanie, jak to się ma do twojego stwierdzenia o tej wielokrotnie większej bezwładności cieplnej?
i od razu nasuwa mi się drugie pytanie, co będzie miało większą bezwładność cieplną, 10 m3 betonu czy 10 m3 porotermu?

jak to się ma do twoich twierdzeń?

kiedyś czytałem opinię cieszynianki która była zdziwiona, że ma ogrzewanie ścienne a ściana nie jest ciepła, czyli dokładnie tak jak przy zrobionej zgodnie ze sztuką podłogówce

To jest takie samo pytanie jak to co jest cięższe 1kg pierza czy 1kg ołowiu.
Pojemność cieplna porothermu i betonu jest taka sama, tyle że jastrychu jest ok. 6cm, a porothermu 25cm + 3cm tynku. Co zakumuluje więcej ciepła i będzie miało większą bezwładność cieplną odpowiedz sobie sam.

nilsan

[ekmir]

Poczytałem i ...
Miałem zamiar zastosować ścienne na ściankach kolankowych. Poza tym w poszczególnych pomieszczeniach byłyby jeszcze pod "zwykłymi" oknami grzejniki tradycyjne.
I co tu robić ... ?