Z przymru?eniem oka

[ponury63]

Hanna Banaszak

"Truskawki w Milanówku"
(słowa Wojciech Młynarski)

Ja mam na ogół pamięć krótką,
ja mam na ogół pamięć złą,
ktoś do mnie mówił: "Niezabudko"
Zupełnie nie pamiętam, kto.
Ktoś mnie ubierał w perły, futra,
Kto? Całkiem nie pamiętam, lecz
Aż po starości jesień smutną
Pamiętać będę jedną rzecz:

Truskawki w Milanówku,
Tamten ganeczek w dzikim winie,
Te interludia na pianinie,
To jeszcze mi się śni,
Truskawki w Milanówku,
Pogodny wuj reakcjonista,
Który "Brygadę Pierwszą" świstał
Słuchając BBC

Truskawki w Milanówku
Na talerzykach Rosenthala
Przysiadły od hołoty z dala
Wśród śmietankowej mgły.

Truskawki w Milanówku
I ten przechodzień, spacerowicz,
Inteligentny jak Gombrowicz,
To właśnie byłeś ty.

Nie mam pamięci do detali,
Ale pamiętam furtki skrzyp,
A potem księżyc się zapalił
i łypnął ku nam łypu-łyp.

Ja miałam oczy nieprzytomne,
Czułam gorący poszum krwi,
Więcej nie pomnę, ale pomnę,
Jak strasznie smakowały mi

Truskawki w Milanówku,
cukier jak śnieg Kilimandzaro,
wuj przez sen mruczał "Cztery karo,"
bo we śnie w brydża gral

Truskawki w Milanówku,
Na widelczyku srebrnym drżące,
O cichym zmierzchu sprzyjające
Związkowi dusz i ciał.

Truskawki w Milanówku,
Na księżycowy promień złoty
Ty nawlekałeś swe tęsknoty,
A ja westchnienia me.

Truskawki w Milanówku,
Przez chwilę człek nie podejrzewał,
Że to nie Lorelei śpiewa,
Lecz gwiżdże EKaDe...

Cichą tęsknotę darmo kojąc,
W jesienny zapatrzona liść,
Chcę bardzo, by piosenka moja
Zawarła jeszcze taką myśl:

Że kalarepa z Wołomina,
Która stanowi czasu znak,
Choć strasznie mnożyć się zaczyna,
Wspominać tak się nie da jak

Truskawki w Milanówku,
Martwa natura, żywy dowód,
Że jeszcze wciąż istnieje powód,
By podwieczorki jeść.

Truskawki w Milanówku,
Wytworne żarty od niechcenia,
Ach, pracowały pokolenia
Na formę tę i treść.

Truskawki w Milanówku,
Wuj konkubinę miał w Brwinowie,
Ale nam o niej nie opowie,
Wuj juz na chmurce gdzieś.

Truskawki w Milanówku,
Wasz czar nie zniknął i nie przepadł,
Nim was zagłuszy kalarepa,
Poświęcam wam tę pieśń.

[ponury63]

Jacek Kleyff

"Zeznanie Kaczorowskiego (O pierwszym skrzypku)"


Co tam widać w perspektywie?
Góra łachów, a się rusza.
To dziad Kaczorowski wstaje,
Szukać szczęścia w starych puszkach.

Ledwie świt nad miastem blady,
Drzwi śmietnika już odmyka.
Wczoraj z walizami gwiazdor,
Dzisiaj z workiem, jak słoikarz.

By się życiem nie przejmować,
Podśpiewuje pieśń radosną,
Już dokładnie nie pamięta,
Czy kaszubską, czy krakowską.

La, la, la, la....

Towarzyszka jego życia
Dawno zeszła już na marne.
Twarz od wódki fioletowa,
Garb na plecach, w ręku garnek.

Chce zanucić coś do marszu,
Lecz zapomniał, jak piosneczka
Szła. O... chyba już pamięta...
Tak, to będzie "Szła dzieweczka"...

La, la, la, la...

Społeczeństwo obok biegnie,
A dziad siedzi, czyta neon.
Każdy chętnie się pociesza,
Że ten dziad to jeszcze nie on.

I dlatego Kaczorowski
Chce odwiedzić urząd miejski
I zatwierdzić nowy etat:
"Wolny Dziad Obywatelski".

- Ja tu niżej podpisany,
W myśl pożytku ze mnie w mieście,
W nawiązaniu do tobołów,
Dawać mi tu cztery dwieście!

A tymczasem w barze POSTiW *
Gra węgierski Locomotiv.
Dziad zanuci, z resztek podje,
Przecież świetnie zna melodię.

La, la, la, la...

I tak śni nasz pierwszy skrzypek,
Lęka się, że dziadem będzie.
Chciałby mary złe odgonić,
Występować jak najprędzej.

Nagle budzi go dyrygent:
- To galówka! Kaczor, nie śpij!
Teatr Wielki, przemówienia!
Więc on zrywa się do pieśni:

La, la, la, la...


* POSTiW - Powiatowy Ośrodek Sportu, Turystyki i Wypoczynku
[wicie rozumicie, taki PRL-owski fitness club ]


inny tytuł tego utworu to "Dziad Kaczorowski"

a tutaj interpretacja zachrypniętego Jacka Kaczmarskiego
[z wyraźnym wpływem szalejącej inflacji na tekst ]

[Zochna]

Jesień /D. Basiński - Mumio/

Jesień, Jesień, Jesień
złote liście spadają z drzew
Jesień, Jesień, Jesień
dzieci liście zbierają na w-f

Jesień, Jesień, Jesień
złote liście spadają w dół
Jesień, Jesień, Jesień
Marcin znalazł tylko liścia pół

Jesień, Jesień, Jesień
za to Zosia aż cztery w całości
Jesień, Jesień, Jesień
Znowu piątka w dzienniczku zagości

[ponury63]

Andrzej Waligórski

"Święta krowa"

Mlekodajna, piękna, zdrowa,
Żyła kiedyś zwykła krowa.
Z przodu żarła trawę z sieczką,
A z tyłu dawała mleczko;
Dawała je w zimie, w lecie.
Uwielbiali krowę kmiecie,
Prawie hołd składali krowie -
Aż jej przewrócili w głowie.
Uwierzyła, że jest święta
I zrobiła się nadęta,
Okrąglejsza od balona,
I jakaś taka.. natchniona.

Poszedł ją wydoić Wicek,
A krowa w krzyk: - Won od cycek !
W ziemię bij przede mną głową,
Jestem bowiem świętą krową !

Przyjechał krówski pan likarz:
- Co ty tak - powiada - brykasz ?
Krowa, nie speszona wcale:
- Odejdź - mówi - konowale !
Właśnie czuję, że powoli
Dostaję już aureoli !
- Nieraz - rzekł lekarz - przy wzdęciu
Szajba odbija bydlęciu;
Nie bierz żeż, durny bawole,
Tej szajby za aureolę
I posłuchaj mojej rady -
Zrób ze dwa lub trzy przysiady,
Bo cię te gazy uśmiercą !
- Milcz - krowa na to - bluźnierco !

Nie chciała słuchać dyrektyw,
Bluzgała stekiem inwektyw,
Aż doktor, co nie miał czasu,
Zasunął jej szprycę z kwasu.
Poczem schował się w lucernie,
A ta krowa - jak nie świernie !
(czyli - jak nie zaświergoli)

I brzuch jej opadł powoli,
Znów zrobiła się zwyczajna,
Grzeczna, i w ogóle fajna.


Wniosek: żadne dyrektywy,
Nie zastąpią lewatywy !

[ponury63]

Julian Tuwim

"W-wa"

Kto pisze zamiast Kraków - K-ków?
Nikt. Nie ma w Polsce takich kpów.

Komu by wlazło w mózgownicę
Na K-wice zmieniać Katowice?

Czy kto z Bydgoszczy robi B-oszcz?
(Jeżeli zrobi, to go schłoszcz).

Albo z Białegostoku - B-stok?
(Dostałby za to butem w bok).

Czy jest gdzieś znane jakieś Z-ane?*
Czy ktoś tak skraca Zakopane?
*Z-ane, nie Za-ne! Bowiem Za-ne
Może być brzydko zrozumiane.

Nie ma też u nas takich praw,
żeby z Wrocławia robić W-aw.

A skądże ta nawyczka zła,
Zamiast: Warszawa, pisać: W-wa?

Kto to wymyślił, licho wie!
W War-sza-wie mieszkam,
a nie w W-wie!

Kto z ośmiu liter robi trzy,
Mam go za cztery. Nie chcę W-wy!

Kto o Jej dobre imię dba,
Pisze Warszawa, nigdy: W-wa!

A który z was napisze tak,
Ten nie warszawiak jest, lecz wwiak.

(Prawda, mój Wiechu, że to śmiech?
Prawda, że jesteś Wiech, nie Wwiech?)

Kocham Cię, piękna! Kocham, o
Stolico moja! (A nie st-co!)

Wiwat WARSZAWA! Czcijmy ją!
Precz z obrzydliwą, głupią W-wą!

J.T. poeta, co pochodzi
(mówiąc najkrócej) z miasta Łodzi

[ponury63]

Pudelsi

"Wolność słowa"

tromf tromf misia bela
misia kasia konfa cela

jedzie jedzie wózek
a na wózku Buzek
raz dwa trzy cztery
maszerują wyższe sfery
za nim Lepper jedzie
po nim lepiej bedzie
siedzi na lawecie
liczy ecie-pecie
traktorami drogi grodzi
owce na manowce wodzi

uuuu łaaa misia bela
misia kasia konfa cela

oto ciżemka posła Geremka
wpadła w ręce służb policji
gdy wychodził z koalicji
Gabriel Janowski
przedawkował proszki
śmiesznie podskakuje
wszystkich dziś całuje
poseł Kalinowski
ogolił se włoski
gdyż powraca słodko
Grzegorz Kołodko

uuuu łaaa misia bela
misia kasia konfa cela

ślini się Maniek
do Danuty Waniek
na władzę pazerni
bardziej od Jaskierni
Sławoj Leszek Głódź
powstrzymuje chuć
dosyć ma sutanny
wolałby na panny
oberszturmbannfilet Miller
długo czekał na swą chwilę
połknął w biurze Kwasa
i z Labudą hasa

uuuu łaaa misia bela
misia kasia konfa cela

dyrektor Alot
w nocy miał nalot
ein zwei polizei
sieben acht gute nacht
wywęszyli kota
w łóżku u Alota
funf sechs gruppen sex
zwęszył kota wściekły pies
wziął go na Okęcie
Olkowi w prezencie
głaszcze Olek kota
kota od Alota

uuuu łaaa misia bela
misia kasia konfa cela

Balcerowicz Leszek
wypchał sobie mieszek
brzydko się przewrócił
reformy porzucił
pani poseł Sierakowska
wyszła przypudrować noska
zaczaił się Kropiwnicki
pragnie złapać ją za cycki
spod prysznica słychać plusk -
to kaczora kąpie Tusk

uuuu łaaa misia bela
misia kasia konfa cela

żona premiera
pięknie się ubiera
w parlamencie chodzą słuchy
że Suchockiej buchła ciuchy
Niesiołowski Jerzy
w Boga już nie wierzy
a Łopuszański
przespał "Anioł Pański"
przy poręczy
Paetz klęczy
sumienie go dręczy
deus deus kosmateus
i morele bax

uuuu łaaa misia bela
misia kasia konfa cela

Czarnecki Rysio
umalował pysio
ma dzisiaj randkę
z profesorem Handke
chwacko struga strusia
Hojarska Danusia
Kaczmarka Jacka
obłapia znienacka
oglądają w kinie
porno o Putinie
ene due rabe
Putin dmucha żabę

uuuu łaaa misia bela
misia kasia konfa cela

Płacze premier Buzek
buchnęli mu wózek
przejął się Oleksy
upuścił dwa kleksy
premier Mazowiecki
ciągnie grube kreski
raz dwa trzy cztery -
tak się bawią wyższe sfery
kotarą porusza
duch Ireneusza
stronnictwo zaś wiernie
popiera Jaskiernię

2003


>>> do posłuchania

[amonite]

Julian Tuwim

Spleen


Ze znudzenia, ze znużenia
Pusto, sennie, mdło,
Neurocholia? Melanstenia?
Diabli wiedzą co.

Gdybyż w innej być mieścinie,
Bo w Warszawie źle...
W Pajtuliszkach? W Bambierzynie?...
Diabli wiedzą gdzie.

Byłoby też doskonale
lata wpuścić wspak.
Chętnie bym to zrobił, ale
Diabli wiedzą jak?

Zająć by sie jakąś... pracją...
Mracją...czy ja wiem?
Pempologią? Alansacją?
Diabli wiedzą czem.

Siadłbym z jakimś byczym chłopem ,
Pogawędziłbym.
Z księdzem? Żydem? Czartem? Popem?
Diabli wiedzą z kim.

Może wylazłby z rozmowy
jakiś zdrowy sąd?
Może z serca ,może z głowy,
diabli wiedzą skąd.

Ziewam, dumam żałośliwie,
Że...że co? Że pstro?
Owszem, może... Lecz wlaściwie
diabli wiedzą co.

[amonite]

Marian Załucki


"SZUKAM WSPÓLNIKA"

Postanowiłem dać anons taki do dziennika
odpowiednio duży,
by uwagę skupiał:
CHCĘ ZOSTAĆ PORZĄDNYM CZŁOWIEKIEM-
POSZUKUJĘ WSPÓLNIKA !

Sam się nie będę wygłupiał!

[amonite]

Konstanty Ildefons Gałczyński



"Skromność"


Na Pocztę Główną w Warszawie
przyszedł list strasznie pomięty,
z adresem brzmiącym ciekawie:
DLA NAJLEPSZEGO POETY.

Nazwiska ani ulicy
nadawca nie podał wcale,
więc naradzali się wszyscy,
co z fantem tym począć dalej.

Żeby nie wyszła gaffa,
list odesłano do Staffa.

Staff oddał go Tuwimowi,
a Tuwim na to tak powi:

"To nie ja.A wy się boczcie".
I list znów leżał na poczcie.

Żeby więc skończyć z kłopotem,
kierownik poczty rad nie rad
wziął w rękę swe pióro złote
i dał do gazet inserat,

że "list jest taki i taki",
więc się zgłaszajcie, chłopaki".

Taaak.

I teraz wciąż się ktoś zgłasza.
I problem wciąż się rozszerza.
I stoi kolejka straszna
na długość jak stąd do Zgierza.

(1951rok)

[retrofood]

Wojciech Młynarski - Maraton Sopot Puck

Spienione fale rozgarniały nasze dłonie,
Sól się wdzierała do gardzieli i do płuc,
I ostra walka szła w pływackim maratonie
Na słynnej mokrej męskiej trasie Sopot-Puck.

Wiał lekki wiatr, przeciwny wiatr i deszczyk kropił,
I hen w oddali gdzieś majaczył brzeg i wtem
Rozległ się okrzyk "Kierownictwo nam się topi!!!"
A jego łajba pływa już do góry dnem.

Kierownik biegu, który stał na dziobie z tubą,
I tradycyjnie na nas darł przez tubę dziób:
"Płynąć panowie, pewniej szybciej!" krzyczał grubo,
Aż machnął orła i do wody zrobił chlup.

Zastępca kierownika, słynny teoretyk,
I autor o pływaniu podręczników trzech,
"Nie umiem pływać, wyciągnijta mnie, o rety...!"
Krzyczał i bańki nosem puszczał, aż brał śmiech.

Kapoki z korka, antyimportowy produkt,
Ostatni sukces wysławiany, że ho ho,
Najpierw jak gąbka nasiąknęły pięknie wodą,
Potem jak kamień z kierownictwem szły na dno.

A przy okazji wyjawiło się niechcący,
Że ratownicy trzej pijani byli w bryzg
I mieli na państwowej łajbie pływający
Warzywny ogród, co prywatny dawał zysk.

Aż sytuacja awaryjna i ponura
Kazała w diabły cisnąć ten pływacki bieg,
Ku kierownictwu każdy dał tęgiego nura
I za ramiona zaczął targać je na brzeg.

Kierownik spity słoną wodą zbladł jak chusta
I mimo sporej warstwy tłuszczu zmarzł na kość,
Odratowali go metodą usta - usta,
Lecz kierowania to on raczej miał już dość.

A potem każdy poczuł w sobie dziwną szajbę,
I zamiast zająć się ponownie biegiem swym,
Wszyscy rzucili się jak w dym ratować łajbę,
By nowe kierownictwo pływać miało w czym.

Ślizgała się po fali, pusta i samotna,
Pokryte polipami, pokazując dno,
Trzeba jej przyznać, że cholera jest wywrotna,
Lecz jeszcze raz udało się obrócić ją.

A nowe kierownictwo cieszy się bezgrzesznie,
Że się tę łajbę obróciło jeszcze raz,
"Płyńta - powiada - samorządnie, niezależnie,
A w razie czego wyciągnijcie znowu nas".

"Bądźcie spokojni, my z was nie spuszczamy oka",
Choć sól się wżera i do oka, i do płuc,
Fala jest zawsze porywista i wysoka
Na słynnej mokrej męskiej trasie Sopot-Puck.