Dla procesu nitryfikacji wystarczy zakres stężenia tlenu 1,5-2,5 mg/l, dla denitryfikacji 0,2-0,5 mg/l. W takich przedziałach powinno być stężenie tlenu podczas fazy napowietrzania i postoju. Zwiększenie stężenia ponad 2,5 mg/l nie zwiększa sprawności nitryfikacji. Aczkolwiek równie ważnym parametrem jest skuteczność mieszania. W uproszczeniu można to zbadać poprzez pomiar stężenia tlenu podczas napowietrzania w rożnych miejscach komory (zwłaszcza w narożnikach lub innych zakamarkach) oraz bezpośrednio przed uruchomieniem napowietrzania (w strefach gdzie zalega osad, będzie mniejsze stężenie tlenu). Dla lepszej diagnozy pomoże analogiczny pomiar potencjału redox - zwłaszcza w fazie postoju.