Z miasta na wieś czyli Życie z bliska

[Gagata]

Czyli jak z dużego miasta Wrocka przeprowadziliśmy się 70 km dalej - na wieś o 60 mieszkańcach aby rozpocząć agroturystyczne życie ...


No i nadszedł ten moment
Właśnie się dowiedziałam że przyznano nam kredyt i kolejne prace mogą ruszyć z kopyta (no, pod warunkiem że w hurtowniach pojawią się materiały budowlane...- to wcale nie jest śmieszne.. ) – uznałam to za dobry moment aby rozpocząć pisanie Dziennika.

Konieczne będą retrospekcje.

Gdy rejestrowałam się na Forum (2002) byłam w trakcie remontu poniemieckiego domu na wrocławskich przedmieściach .....wiele się do dziś zmieniło

Po kolei wyglądało to tak: najpierw (15-20 lat temu, początek samodzielności, w moim przypadku nastąpił szybko) były marzenia o mieszkaniu w centrum Wrocławia (zrealizowane) - z knajpy do domu piechotką – ech - to było wtedy w życiu najważniejsze! Potem - zmęczenie miastem - wyprowadzka do odległej dzielnicy i własnego domu i poczucie, że nareszcie "mieszkam na wsi” - pięknie, zielono, działka 1000m.kw (jak dużo!!), starodrzew, staw.....
... I nagle- kurcze, coś za ciasno..., sąsiedzi za blisko, .. widoki na sąsiednie domy, coś z tym trzeba zrobić! Szczególnie po wizycie na Kaszubach (te rozległe przestrzenie............). No i teraz właśnie wprowadzamy to w czyn.
Córa (19 lat) została w mieście, a my – w przyrodę!

Aby żyć z sensem (kiedyś o tym szerzej) wieś daje spore pole do popisu!
Teraz napiszę tylko, że dążę do tego aby utrzymywać się żyjąc tu, na wsi. Ma to być Miejsce Życia czyli i pracy także. Nie chodzi o wersję - zycie na wsi a praca w mieście (chyba że via internet).

Bo ta wyprowadzka to też kwestia głębsza (patrz tytuł) ale o tym innym razem.....

Dom we Wrocławiu został wyremontowany i sprzedany a my – kupiliśmy nasze (!) gospodarstwo na wsi, 70 km od Wrocławia w Parku Krajobrazowym Doliny Baryczy i tam (tu!) się osiedliliśmy.

Ha! jak to teraz prosto i lekko brzmi....
A jak było w rzeczywistości...?

[Gagata]

Najpierw poszukiwania miejsca - jeździliśmy w promieniu do 150 km od Wrocławia z każdej strony aby w końcu wybór padł na te właśnie tereny. Każdy Wrocławianin wie – tu jeździ się na grzyby. Mnóstwo lasów, małe wioski, stawy, brak przemysłu...teraz doszła jeszcze unijna NATURA 2000 (siedliska ptasie na skalę europejską), Stawy Milickie na liście Living Lakes (w towarzystwie m.in. Bajkału i Morza Martwego).
No i PRAWDZIWA wieś, sielskie plenery, zieleń, przyroda – o to chodziło!

Wykluczyliśmy w międzyczasie góry, bo mamy mieszkać w tym miejscu cały rok, to ma być Nasz Dom a dobrze wiemy jak wygląda zima w górach, jaka jest długa, problemy z dojazdem do domu, do sklepu itp.. No a poza tym żadne z nas nigdy o tym nie marzyło (miło jest jedynie pojechać raz na jakiś czas). No i, jak wspomniałam, chodziło o sielskość...plenery, zieleń, pola.
Tak więc stanęło na tych terenach, północ/północny wschód od Wrocławia, na styku z Wielkopolską.

Szukaliśmy całe wakacje 2005, jeździliśmy po wsiach, w każdy wolny dzień, rozmawialiśmy z sołtysami, mieszkańcami. A najbardziej wkurzające było słyszeć po raz kolejny – „..gdybyście państwo przyjechali 10 lat temu...teraz to wszystko wykupione przez Wrocławian....uuuuh! wrrrrrrrr!!”

[Gagata]

..na próbę...

Jutro napiszę co to i dlaczego

[Gagata]

Tytułem usprawiedlwienia - jak wiadomo (niektórym) własnie pcham ostatni semestr moich, rzecz jasna zaocznych, studiów. Chciałam więc poczekać az skończę i wtedy zacząć dziennik. Ale - uległam różnym, chmmmm... , naciskom i postanowiłam JUZ NA NIC NIE CZEKAĆ.
No i dobrze tylko - zostały mi dwa zjazdy a na nich WSZYSTKIE egzaminy i zaliczenia . koniec czerwca i początek lipca. Prosze więc o wyrozumiałość i trzymanie kciuków!

A na budowie... leją chudziak na posadzki, kominy rosną (cztery sztuki!!) i przygotowują mury (równają) pod wieniec. niby nic, ale JAK MNIE TO CIESZY !
Bo wreszcie, WRESZCIE!, coś przybywa! Kto remontował (na ta skalę) to wie i rozumie - czas płynie, kasa jest bulona a dom zamiast rosnąć - znika... baardzo frustrujące
Ale teraz wreszcie powyżej punktu zero
Załączę fotki z tych etapów co by mozna było potem porównać..

A wieczorkiem spróbuję - ciąg dalszy RETROSPEKCJI...

[Gagata]

Pare osób pytało mnie o gont/wiór osikowy. obiecałam zdjęcia - oto one:

dom został pokryty w lipcu 2006 i wtedy wyglądało to tak:




obecnie ten sam dach wygląda tak:





Jestem baardzo z niego zadowolona! Doskonale izoluje - zimą ciepło, latem chłodno, poza tym pięknie się komponuje u nas pod lasem. no i jest tu "na swoim miejscu". Tzn nie razi nowością, sztucznością, jest po prostu taki jak powinien być dach na wiejskim domu pod lasem.

Natomiast niekoniecznie oczywiście sprawdziłby sie na podmiejskiej willi..

Takie samo pokrycie mamy juz na stodole, wiacie na drewno i bramie!

[Gagata]

Acha! A to zdjęcie powyżej (miałam wyjasnić.. ) to nasze siedlisko - widok z łąki, wczesną wiosną. Zamieściłam je po prostu na próbę, żeby sprawdzić czy mi wychodzi wklejanie fotek....

[Gagata]

Chociaż fotka..
Tak wygląda teraz nasza brama pokryta osiką:

[Gagata]

Przyznam się od czegoś - oglądam Przystanek Alaska..

A pamiętam jak mój dobry kolega (zawsze się rozumieliśmy), kiedy ten serial pierwszy raz pojawił się u nas, zachęcał mnie do niego mówiąc że jest to COŚ ZUPEŁNIE INNEGO. Akurat, myślałam (mimo wszystko), serial jak serial - nie cierpię seriali. Zabieraja człowiekowi czas i nie wiadomo kiedy zaczyna się żyć idiotycznym życiem wymyślonych postaci zamiast swoim własnym... i do tego leci się do domu w najmniej odpowiednim momenie, rzuca wszystko bo - następny odcinek.... fuj! głupota! Okropny rodzaj uzaleznienia.

A tu - zaczęło się! To juz kolejny raz w TV a ja jak tylko moge - oglądam. Tyle mądrych rzeczy tak nienachalnie podanych - R E W E L A C J A.

Ale co dziś mnie naszło patrząc na tamtejsze domy, często w stanie, jak to się u nas na rynku nieruchomości mówi - "do remontu" - są PIĘKNE. Całe miasteczko, mimo wyraźnej biedy, PIĘKNE. A dlaczego? Otóż ono/oni NIE ZAZNALI KOMUNY. Komunizm nie wywarł na nich swego, niszczącego i fatalnie trwałego, pietna....
Myslę że to dotyczy nie tylko architektury....

[Gagata]

Poprawiałm zdjęcie bramy powyżej - mozna je teraz powiekszyć i obejrzec wyraźniejsze.

Obecnie brama wygląda juz inaczej bo osika regularnie ciemnieje (jak na zdjęciach dachu domu). Nasi wykonawcy z Suwałk mówili - SIWIEJE

[Gagata]

Pokażę też jak wygląda stodoła, obecnie też już mocno POSIWIAŁA (fotki robione zaraz po kryciu). Nie widać grubości pokrycia na tych zdjęciach ale jest taka sama wszędzie jak na domu (9 warstw drewna)

[Gagata]

Ale przeszła swoje ta stodola, przeszła...a my razem z nią....
Opowiem (i zilustruję) bo to naprawdę ciekawe!

[Gagata]

I jeszcze obecna fotka ze stodołą w tle - jest to ten bok, w którym wykorzystalismy stare deski. Na front np trzeba było kupic nowe..



Na pierwszym planie Groźny Tygrys o wiele mówiącym imieniu BASIOR .
...ale mówimy na niego ...chmmm LALUŚ.. bardziej adekwatne

W oknach żółta folia - na razie..niebawem je oszklimy i dostaną też szprosy

[Gagata]

Chciałam życie z bliska to dostałam

Oto Krótka Historia Naszej Stodoły:


Pierwsze zdjęcie to, chyba nie muszę mówić, po wizycie CYRYLA (pamiętacie tego gościa?).
Potem w trakcie prac - powstała w zasadzie od nowa z wykorzystaniem tego co się dało czyli całej więźby i desek na dwie ściany.












A obecne fotki sa powyżej więc juz nie powtarzam.

[Gagata]

Następna w kolejce czeka Krótka Historia Naszego Domu...

A in statu nascendi - Krótka Historia ....chmmmm..czego? Pomyślę jeszcze jak to nazwać.

[Gagata]

Krótka Historia Naszego Domu,

[Gagata]

Proszę dalej....

[Gagata]

Aby rozjaśnić kwestię wnętrz - dwa przykłady:

pokój tzw duży



i przedpokój



Tak było w momencie zakupu

[Gagata]

A teraz - zdjęcie pod tytułem OKUPACJA 2006



Prace ruszyły (nareszcie!) pełna parą! Tu mamy juz zdjęty dach i więźbę i wszystko co zdjąć było trzeba.... jak widac - niewiele zostało..
Dla jasności dodam, że niebawem ściany szczytowe na poddaszu również zniknęły. Okazały się, chmmm.., mało stabilne. A wraz ze stropami usunięto kilogramy szczurzo-mysich resztek i odchodów zalegające na nieużytkowym (graciania .. choć to jednak chyba zbyt sympatyczne słowo...) poddaszu.

[Gagata]

A tu nareszcie nadszedł etap, kiedy ZACZEŁO PRZYBYWAĆ.
Bo NAJGORSZE jest (remontujący to znają i zrozumieją mnie) kiedy kasa płynie strumieniem a domu coraz mniej...ciężko to znieść psychicznie, miewałam kryzysy i nie mogłam już tego oglądać.
A był to czas kiedy jeszcze mieszkaliśmy we Wrocku i na budowę przyjeżdżaliśmy np dwa razy w tygodniu.

Tak było w środku:

[Gagata]

I przerywnik (nie mogłam sobie odmówić)

Portret Fachowca:




..a konkretnie pana Adama.
Niestety zbiesił się w połowie prac.
Nie zobaczylśsmy go więcej do tej pory, choć teraz juz ponoć prauje gdzieś we Wrocławiu. Pewnie z przerwami...