nujazz

Inspiracje latami 50-tymi to u mnie inspiracje głównie skandynawskim designem. Plus projekty Charlesa i Raya Eamesów i Vernera Pantona.

Termin skandynawski design zaistniał w w latach 50tych XX wieku, i odtąd uznaje się, że była to złota era designu w Danii, Szwecji, Finlandii oraz Norwegii. Charakterystyczne dla tego stylu jest dążenie do prostoty, minimalizmu z naciskiem na funkcjonalizm.
A także egalitaryzm: piękne przedmioty powinny być dostępne dla wszystkich, nie dla wybranych.
Już w latach trzydziestych XX Skandynawia była pod wpływem modernistycznych idei wyznaczanych przez Bauhaus. Dominowało dążenie do tzw humanitarnego podejścia do modernizmu, charakteryzujący się praktycznym funkcjonalizmem oraz wyrafinowaną formą; produkt miał być narzędziem podnoszącym jakość życia,
a jego szeroka dostępność gwarantowana była przez niewygórowaną cenę. Era po drugiej wojnie światowej wyznaczała nowy etap, nowy czas, a wzornictwo przemysłowe miało mieć w tym swój duży udział w definiowaniu tego czasu poprzez nowe, radykalne spojrzenie na sztukę
użytkową powojenna era przyniosła pęd ku nowym technologiom i materiałom, szukaniem ergonomicznych rozwiązań i re-definiowaniu celów i założeń wzornictwa.

Przewodnią ideą była chęć poprawy jakości ludzkiego życia, głównie ukierunkowana na przedmioty codziennego użytku: od mebli, tkanin, aż po przedmioty kuchenne, czy ozdobne. Okazało się, że środowisko naturalne dostarcza inspiracji różnorodnością form, kształtów,
bogactwem deseni, kolorów. Wzornictwo, przetworzone wielokrotnie przez wszystkie przypadki, w poszukiwaniu formy doskonałej,
mogło tym samym zaistnieć, i pozostać w produkcji przez kilka dekad czego dowodem są choćby wciąż powielane modele taboretu
nr. 60 Alvara Aalto dla firmy Arteka, czy choćby serwis Cylinda Jacobsena dla Stentona.
Styl charakteryzował się użyciem języka abstrakcji, organicznymi formami, asymetrią, diagonalnymi liniami, kompozycjami opartymi na liniach A i X. Do tego dochodziła żywa kolorystyka, innowacyjne wykorzystanie materiałów.

Hasło "Less is more" zostaje tu nadal hasłem przewodnim.

A współczesny minimalizm przejął bardzo dużo. Wystarczy choćby przejść się do Ikei do działu oświetleń i wypatrzyć lampę identyczną jak ta zaprojektowana przez Arne Jacobsena:






A ja marzę o krzesłach Pantona tzw "pantonach":





najchętniej z białym okrągłym stolikiem





i o wieszaku Eamesów "Hang it all". Aczkolwiek ma duże kulki i nie jest praktyczny ;/