do uzytkownikow okien 3-szybowych!

[finlandia]

Haha, tu są już takie niuanse, że nikt nie chce sie wypowiedzieć - bo Charlie to niekwestionowany lider w znajomości spraw szkła i tylko czycha, by nas złapać na jakiejś nieścisłości

[T12345T]

Haha, tu są już takie niuanse, że nikt nie chce sie wypowiedzieć

To może ja nieśmiało spróbuję

Jaka norma?

Od 1 marca 2007 istnieje obowiązek znakowania szyb zespolonych wg standardów określonych w normie PN-EN 1279-5 "Szkło w budownictwie. Izolacyjne szyby zespolone Część 5: Ocena zgodności wyrobu z normą". Norma ta w sposób precyzyjny podaje, według jakich norm odniesienia oraz jakie parametry powinny być podawane przez producenta. Punkt 4.3.2.12 dotyczący "Oszczędności energii i zatrzymywania ciepła" podaje, że "Wartość współczynnika przenikania ciepła (U-wartość) należy określić metodą obliczeniową wg EN 673", dalej podano, że wyjątkowo, "w przypadkach, gdy współczynnik przenikania ciepła (U-wartość) nie może być obliczony, wówczas należy go określić przez badanie według EN 674 lub 675."

Według Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego z zapisów normy wynika, że na "Karcie charakterystyki produktu CPIP" standardowej szyby zespolonej powinna znajdować się wartość parametru U wg normy EN 673 (dla standardowej szyby 1,1 W/m2K).

Przywołany wyżej pkt 4.3.2.12 normy został wymieniony w załączniku ZA normy PN-EN 1279-5:2006, co oznacza, że producent szyb zespolonych przeznaczonych do stosowania w budownictwie powinien zastosować się do ww. postanowień normy w celu oznakowania wyrobu oznakowaniem CE albo znakiem budowlanym.

Skąd różnice w wynikach? Skąd 1,1 albo 1,0?

Różnice w uzyskiwanych wartościach mogą wynikać z faktu, iż w obliczeniach wg normy PN-EN 673, bierze się pod uwagę wypełnienie gazem (argonem) komory szyby zespolonej na poziomie 90%. Wartość ta została narzucona w normach zharmonizowanych przez CEN (Komisję Europejską ds. Normalizacji), producentom szkła płaskiego do potrzeb określania współczynnika "U" szyb zespolonych.

Podczas badań wg normy PN-EN 674, pobierana jest natomiast próbka rzeczywista, wyprodukowana w danym zakładzie, gdzie zawartość argonu może być większa niż 90%.

Skąd U i Ug?

Zarówno norma PN-EN 673, jak i PN-EN 674, wartość przenikania ciepła, określają współczynnikiem "U" bez żadnego indeksu.

Normy PN-EN 673 (pkt. 4.1) i PN-EN 674 (pkt. 3.1) podają następującą definicję współczynnika:

Parametr oszklenia, który charakteryzuje przenikanie ciepła przez centralną część oszklenia - bez uwzględnienia efektów brzegowych - i określa stosunek gęstości ustalonego przenikania ciepła do różnicy temperatur środowiska z każdej strony oszklenia. Wartość U jest wyrażona w watach na metr kwadratowy i kelwin [W/m2K].

Producenci okien z reguły ustalają współczynnik przenikania ciepła dla okien metodą obliczeniową wedlug normy PN-EN ISO 10077-1. Norma ta w pkt.3.2 definiuje symbole i jednostki używane w normie, a w punkcie 3.2 definiuje indeksy stosowane przy tych jednostkach. W dalszej części normy odnoszącej się do sposobów obliczeń podawany jest zatem symbol literowy współczynnika przenikania ciepła U wraz indeksem identyfikującym (w- window; g- glazing; f- frame).

W normie PN-EN ISO 10077-1 pkt. 6 określone są również dane wejściowe, na podstawie których określa się współczynnik przenikania ciepła "Uw". Jedną z danych wejściowych jest właśnie współczynnik Ug. Dla obliczeń współczynnika przenikania ciepła okna, współczynnik Ug, można określać zgodnie z zasadami wynikającym z wymogów EN 673, EN 674, EN 675.

Pozdrawiam

[jareko]

ja pierniczę kolego Test, czyta się ciebie jak otwartą księgę skarbnicę wiedzy wszelakiej