Kącik poezji własnej

[stalowa]

Najpiękniejsza poezja to rozmowa z Panem Bogiem.

MODLITWA

Boże Miłosierny od Świętej Faustyny
Zaklęty w obrazach i kamiennych rzeźbach
Wyśpiewany w świątyniach
W krzyżach cmentarzy śpiący
Boże Wielkiej Łaski
Od Świętego Łotra
W Biblii wychwalony od początku do końca
Wyryty w tablicach
Kwieciem pachnący

Boże kochający od malutkich dzieci
Z ramionami ciężkimi
Nie od krzyża przecież
Lecz od miłości najmłodszych

Boże wyrozumiały od śpiących staruszek
Zamknięty w kółkach różańcowych
Wycałowany gorliwiej może
Niźli przez Judasza

Boże wypłakany, od rąk narkomana
Bezimienny bezdomny na bruku zdeptany
Cierpiący za wszystkich
Wiecznymi ranami

Boże szukający od zgubionych dusz
Chodzący po ulicach choćby noc ciemna
Płaczący za tymi co zgubili drogę
Wiecznie w podróży i wiecznie na nogach

Boże tych świętych i tych pełnych grzechu
Płaczących po nocach, hulających w parku
Boże niewierzących i wiary pełnych po uszy
Odezwij się cichutko
Żebym uwierzyła